«Βατοπαιδικη χαρά»
(Για τους εκπροσώπους του Θεού και του Λαού)
Κάποτε, κάτι καλοπαίδια, ξεκίνησαν από το νησί της Αφροδίτης, γι’ άλλη γη γι’ άλλα μέρη, που κανέναν δεν ήξεραν και κανείς δεν τους ξέρει. Ο σατανάς τούς οδήγησε στη Μονή Βατοπαιδίου, με κύριο στόχο την αξιοποίηση των χρυσοβούλων. Εκεί, βρήκαν κάτι γέροντες, και τη Μονή… αναξιοποίητη. Ξαπόστειλαν (λέει) τους γέροντες κι έπεσαν με τα μούτρα στο έργο. Μάζεψαν τεμάχια (χέρια, πόδια) από «ιερά λείψανα» που υπήρχαν σε άλλα προσκυνήματα. Κατέβασαν την «αγία ζώνη» της Παναγίας στην Αθήνα για προσκύνημα -στο οποίο προσήλθαν εκτός από τα πλήθη των πιστών- και ο Πρωθυπουργός, Υπουργοί, Βουλευτάδες, επιχειρηματίες και…
Με τούτα και με κείνα, το χρήμα έρεε άφθονο προς το καλοθρεμμένο πλέον, «παιδίον» του Αγίου Όρους. Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, οι καλόγεροι της Μονής με πρωτομάστορα τον ηγούμενο -εμπρός στο δρόμο που χάραξε η «Αγία Αθανασία» του Αιγάλεω και άλλοι εκπρόσωποι του Θεού επί της τάλαινας γης- άρχισαν τις επεκτάσεις, τις αγοραπωλησίες, τις επενδύσεις. Τα δε αλισβερίσια -με υπουργούς, δικαστικούς, επιχειρηματίες και με όσους είχαν λόγο εις τα της… Χωροταξίας, της Πολεοδομίας και του Περιβάλλοντος θέματα- μπήκαν στην ιερή ατζέντα. Έτσι, οι όποιες ρυθμίσεις χρειαζόταν να γίνουν προς όφελος της Μονής Βατοπαιδίου, εύρισκαν τη…δικαίωσή τους.
Ο άγιος ηγούμενος έτριβε τα πόδια του – ένεκα η κούραση από τα πήγαινε έλα και τα μπες-βγες στις «μεγάλες πόρτες» όπου ευλογούσε συν τοις άλλοις και τα «πνευματικά του τέκνα». Στο τέλος, πήρε και ελικόπτερο ο «χριστιανός». Κάποιοι έτριβαν τις κοιλιές τους από ικανοποίηση και η Ορθόδοξη Χριστιανική Ελληνοσύνη, έτριβε τα μάτια, να δει τι άλλο έχει να δει ακόμα, σε μία χώρα, που δεν έχει μείνει ΤΙΠΟΤΑ όρθιο. (Οι Εφιάλτες δεν της έλειψαν ποτέ. Ούτε σε πόλεμο, ούτε σε ειρήνη).
Ο Θεός εν τω μεταξύ, ο οποίος είχε γίνει πάμπλουτος με του κόσμου τα ακίνητα, θυμήθηκε το συμβάν με το σατανά, που έδειχνε στο μονογενή Του, κάμπους, σπίτια, λίμνες ή λιμνοθάλασσες, (θα ξεκαθαρίσει δικαστικώς) λέγοντάς Του: Τα βλέπεις όοοολα αυτά; Θα γίνουν δικά σου… Κι Εκείνος τον ξαπόστειλε: « Ύπαγε οπίσω μου σατανά». Θυμήθηκε όμως και την παράκληση που Του απηύθυνε από το Σταυρό του Μαρτυρίου Του: «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Γι αυτό δεν έριξε -ακόμα- φωτιά να μας κάψει συμπούρμπουλους.
Όλον, όμως, αυτόν τον καιρό, έτριβε και ο διάβολος τα χέρια του για τα σατανικά παιχνίδια των εκπροσώπων του Θεού, του Λαού και της κολιγιάς τους. Κι αφού είχαν γίνει όλοι μαζί «μία ωραία ατμόσφαιρα», τους παρεχώρησε το Βατοπαίδι να παίζουν, πλέκοντας του «διαόλου κάλτσες» και να τις ανταλλάσσουν με «φιλέτα γης». Κάντε παιχνίδι τούς σφύριξε και κάρφωσε και τη σχετική ταμπέλα: «ΒΑΤΟΠΑΙ∆ΙΚΗ ΧΑΡΑ». Χαμπάρι δεν πήραν για την αλλαγή ο «Α», ο ΑΝΤ1, το ALTER, ο ΣΚΑΙ. Αυτό φάνηκε, διότι το «Βατοπέδι» το έγραφαν με έψιλον. Τα σαΐνια των άλλων καναλιών όμως, έπιασαν το νόημα εξ αρχής και το έδωσαν στη Μάζα των Ελλήνων στη σωστή του διάσταση. Με άλλα λόγια, το όνομα δεν έλκει την καταγωγή από τον γεωγραφικό όρο πεδιάς, αλλά από τη λέξη παιδί.
Η παράδοση λέει πως εκεί πάνω βρέθηκε κάποιο παιδί, εξ ου και η ονομασία. Νεότερες όμως έρευνες δημοσιογράφων, έφεραν στο φως μαρμάρινη πλάκα που είχε φέρει μαζί του ο Μέγας Αλέξανδρος από τη Σκοπιανή Μακεδονία όταν είχε έρθει σαν προσκυνητής στο Άγιο Όρος, πριν ξεκινήσει για τη μεγάλη εκστρατεία. Η επιγραφή δε γράφει τα εξής στη Μακεδονική γλώσσα: «∆ΟΥΛΕΙΑ ∆ΕΝ ΕΙΧΕ Ο ∆ΙΑΟΛΟΣ ΠΗ∆ΟΥΣΕ ΤΑ ΠΑΙ∆ΙΑ ΤΟΥ». Άπα πάαα…
ΤοποΓράφει η θέμις