Η μούντζα δρα αγχολυτικά
Τουλάχιστον φίλοι αναγνώστες, όσες φορές μουντζώνω ξεθυμαίνω. Σπουδαία εφεύρεση η μούντζα, καθαρώς εθνικό προϊόν. Δοκιμάστε την όταν οι διάφοροι άχρηστοι σας δουλεύουν, είτε απ' τη Βουλή με τις θεατρικές επιδόσεις τους στις κοκορομαχίες, είτε αυτά τα -κατά δήλωσή τους, ανεξάρτητα- ΜΜΕ, τα οποία καθημερινά μπουγαδιάζουν τον εγκέφαλό μας και μας έχουν μεταβάλει σε ζόμπι. Μοιάζουμε σαν άλαλοι και πάμε στις κάλπες, ξαναψηφίζοντας τους ίδιους και τους ίδιους.
Κύριε Καραμανλή, όταν ένα σπίτι διαλύεται, το κακό είναι από μέσα. Το ίδιο συμβαίνει και στα κόμματα. Από μέσα ήρθε το κακό. Οι επιλογές των συνεργατών σας έπρεπε να ανήκουν στον κορμό της παράταξης και να μην είναι offshore επιλογές ατόμων. Και δεν εννοώ τις εταιρείες, εννοώ τα άτομα που τοποθετήσατε πάνω απ' τα κεφάλια των ομοϊδεατών σας. Εμείς κ. Καραμανλή θα τα πούμε και θα σας θυμίσω προσεχώς πότε και που συναντηθήκαμε, όταν πρωτομπήκατε στη Βουλή. Ήταν το 1993.
Έκθεση και εκθέματα
Παρακολούθησα μετά μεγίστης προσοχής τους αρχηγούς και αν δεν ήξερα τόσο καλά τους κυρίους αυτούς, θα πίστευα πως είναι αρχηγοί της ίδιας παράταξης. Παρατήρησα τον τρόπο που αντιμετώπισαν τους ερωτώντες δημοσιογράφους. Οι ερωτήσεις ήταν σχεδόν οι ίδιες. Το ίδιο και οι απαντήσεις, με την μοναδική διαφορά στο ύφος. Κάθετος ο Κωστάκης, ηπίων τόνων ο Γιωργάκης. Οι κοινοβουλευτικές ομάδες έδειχναν την πραγματική εικόνα των εταίρων, γιατί περί εταίρων πρόκειται. Όλοι εκτελούν εντολές των άλλων εταίρων επί υψηλού επιπέδου, Η.Π.Α. και Ε.Ε. Κατήφεια επικρατούσε στη Ν.∆. και σε κάποιους διεφάνη έντονη δυσαρέσκεια, όταν ο Καραμανλής δήλωσε πως δεν πρόκειται να συνταξιοδοτηθεί αυτοβούλως. Εδώ που τα λέμε είναι νέος άνθρωπος, συμπαθής και καλά θα κάνει αυτό να το επαναλαμβάνει, κι ας βγαίνει μια αιμοβόρικη εικόνα προς τα έξω των διαφόρων ανησυχούντων.
Άκουσα όλες τις συνεντεύξεις, μόνο στον Καρατζαφέρη έγινε ερώτηση για τα εθνικά θέματα. Διερωτήθηκα πως είναι δυνατόν να μας έχουν ζωσμένους τα φίδια σε όλα τα βορειοανατολικά σύνορά μας και να μην κάνει ούτε ένας, μια αντίστοιχη ερώτηση στους αρχηγούς των κομμάτων της εξουσίας. ∆ύο τινά συμβαίνουν κατά την άποψη της στήλης: Ή το ερωτηματολόγιο ήταν για καθορισμένα θέματα, ή όλοι οι δημοσιογράφοι και ιδίως της Βορείου Ελλάδος, περί άλλα τυρβάζουν. Κάποιος μου είπε πως λόγω της εκθέσεως που είναι εμπορικό γεγονός, τα θέματα αφορούν στην οικονομία. Και πάλι υπάρχει απορία που λέει πως αν πάνε τα πράγματα, όπως πάνε με Σκόπια και διάφορους άλλους που διεκδικούν πλέον ανοιχτά τα εδάφη μας, τι ενδιαφέρον μπορεί να έχει το οποιοδήποτε οικονομικό παραμύθι μάς αράδιασαν αυτές τις μέρες οι αρχηγοί; Βεβαίως καίνε τα οικονομικά, όμως τα εθνικά μας θέματα μάς τσουρουφλίζουν. Όλα αυτά τα βάρβαρα φύλα που μας απειλούν πλέον, ωμά, μέσω των πατρώνων τους, αντί να τα αφοπλίσουμε, εμείς με τις δέουσες ενέργειες τα συντρέχουμε, εκδίδοντας τα σχολικά μας βιβλία, που αφαιρούν ακόμα και τα ιστορικά γεγονότα όπως την Μικρασιατική καταστροφή και την γενοκτονία των Φωκιαίων. Και προχθές είδαμε ένα χάρτη που τον έχουμε βάλει εμείς σε βιβλίο Ιστορίας που διδάσκεται στο Λύκειο και που ξεχωρίζει όλη την Βορ. Ελλάδα, δημιουργώντας μια ενιαία Μακεδονία. Κάθε μέρα αλλοτριώνουν τα ιστορικά μας στοιχεία και απαιτούν να νομιμοποιηθούν οι απαιτήσεις τους. Κι εμείς περί άλλα τυρβάζουμε και το παίζουμε υπεράνω.
Στην Αμερική, τα βρήκαν Τουρκαλάδες και Σκοπιανοί. Τα βρήκαν και οικονομικά και οι Τουρκαλάδες βοηθάνε το Σκοπιανό Σωματείο, που αποκαλείται «Μακεδονία», για τις διεκδικήσεις τους. Αλήθεια τι συμβαίνει; Τι κρύβετε κύριοι πολιτικοί απ' τον ελληνικό λαό; Γιατί δέχεσθε να επεμβαίνουν οι Αμερικάνοι και να μας υποδεικνύουν τι πρέπει να κάνουμε στον τόπο μας; Ποιος τους έχει δώσει αυτό το δικαίωμα; Χωρίς ντροπή δεχόμαστε να μας απειλούν ότι θα φύγουν οι Αμερικάνοι επενδυτές απ' την Ελλάδα, επειδή υπογράψαμε -λένε- με την Ρωσία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης. Τι τους απαντήσατε; ∆ιότι αν τολμούσαν να τα πουν αυτά σε μας, τον ελληνικό λαό, θα τους απαντούσαμε πως «χεστήκαμε» άκρως επιεικώς, γιατί μπορούσαμε να αραδιάσουμε κι άλλα. ∆εν καταφέρανε οι πολιτικοί μας να αποβάλουν το ραγιαδισμό. Απόδειξη τα χρυσόβουλα, τα φιρμάνια των πασάδων, τα οποία κάνουνε δεκτά, χαρίζοντας εδάφη έπειτα από 187 χρόνια ελευθερίας στους αγίους του Βατοπεδίου, για να κάνουν άγιες μπίζνες. Τακιμιάσανε λοιπόν με τον άγιο του Βατοπεδίου και το ρίξανε στην αγία οικονομισιά, οικογενειακώς. Η ισότητα βλέπετε δεν μπορούσε τις γυναίκες να τις αγνοήσει και να μην κάνει αισθητή την παρουσία τους. Η ανυπαρξία πλέον ηθικών αναστολών, που προϋποθέτουν σεβασμό σ' αυτούς που τους κάλεσαν να διοικήσουν αυτόν τον τόπο, έχουν σχεδόν γκρεμίσει ότι έχει απομείνει απ' την τριανταπεντάχρονη αποδόμηση των ελληνικών αξιών. Κολυμπάει η πατρίδα σε ένα βούρκο υπό τις ευλογίες ανήθικων ανθρώπων, σε όλους τους τομείς.
Και το χειρότερο είναι ότι, αυτοί που ίσως δεν έχουν χάσει τελείως την τσίπα τους συμπλέουν βουβοί, γιατί φοβούνται ότι θα χάσουν την καλοπέραση, μια και τους πληρώνει ο ελληνικός λαός, διότι οι περισσότεροι είναι άνεργοι. Για τις παρεμβάσεις των συζύγων των διαφόρων, υπουργών και μη, έχει πει τη γνώμη του, ένας παλιός έντιμος πολιτικός, ο Θανάσης Κανελλόπουλος. Είπε λοιπόν: «Για τους πολιτικούς, οι πιο επικίνδυνες γυναίκες, είναι αυτές που κάνουν κάτι άλλο εκτός από παιδιά». Αυτά τα είπε ο Θ. Κανελλόπουλος όταν λίγες γυναίκες τότε παρίσταναν τις σουφραζέτες. Αν ζούσε σήμερα, σίγουρα θα είχε βγει απ' τα ρούχα του. Αλλά για να είμαι δίκαιη, σ' αυτήν την εικόνα, ρόλο παίζουν και οι σύζυγοι, οι οποίοι κρύβουν πίσω απ' τις γυναίκες τους τις ασύμβατες με τον πολιτικό τους ρόλο οικονομικές δραστηριότητες.
Στην Αμερική καταρρέουν η μια πίσω απ' την άλλη διάφορες επενδυτικές Τράπεζες. Επηρεάσθηκαν -λένε- τα χρηματιστήρια του κόσμου. Χαρά στο πράγμα! Αυτά έπρεπε να τα σκεφθούν αυτοί οι κακοποιοί, όταν δολοφονούσαν εδώ και κει αμάχους, αθώους λαούς. Βέβαιο ήταν ότι η Νέμεση θα τους το πλήρωνε. Ακόμη αυτοί οι καραγκιόζηδες που διοικούν αυτόν τον άσχετο λαό, να ξέρουν, πως όποιος τα βάζει με την Ελλάδα το πληρώνει ακριβά. Επανέρχομαι και πιστεύω, πως ο Βουλγαράκης είναι το ξεκάρφωμα, απ' τα χάλια των υπολοίπων του Μαξίμου. Πάντως είναι μέγας οικονομολόγος ο άγιος Εφραίμ, καθώς και εξομολόγος!
Αλ Μαρούσι νιούς
Προχθές στο Συμβούλιο της 9/9 έγινε χαμός για τις πινακίδες φαντάσματα. Βγαίνουν και μπαίνουν συνεχώς. Το κράτος κάνει το βλάκα. Και σου λέει το σύστημα, οι διαφημιστές κουβαλάνε το χρήμα των ξένων τραστ στην Ελλάδα (δεν υπάρχει ελληνική παραγωγή για διαφήμιση) ας βάζουνε τις πινακίδες, γιατί και εμείς όλο και κάτι θα τσιμπήσουμε. Τώρα αν πέφτει και κανένας οδηγός νεαρής κυρίως ηλικίας, βλέποντας μπροστά του ξαφνικά μια ξεβράκωτη να διαφημίζει κινητά τηλέφωνα, δεν τρέχει και τίποτα. Εδώ σκοτώνονται οι κάτοικοι μιας κωμόπολης το χρόνο στους εθνικούς δρόμους. Κάπως έτσι πρέπει να το βλέπουν το θέμα, γι' αυτό και δεν καταφέρνει κανένας να τις πετάξει. ∆εν υπάρχει πολιτική βούληση που λέμε. Κάνουν νόμους για τα μάτια του κόσμου! Όμως πλάκα είχε η θέση μιας συνεργάτιδας στο τμήμα μας, η οποία είναι απ' τα εξυπνότερα άτομα, που, δικαιώνουν κατά καιρούς τη γυναίκα. Έλεγα για τα των πινακίδων και άκουσα τα εξής: «Βεβαίως είναι επικίνδυνες οι πινακίδες γιατί αποσπούν την προσοχή μας. Προχθές ερχόμουν στο γραφείο, κι απέναντί μου είδα έναν κούκλο άντρα σε πινακίδα και ενώ έπρεπε να πάρω στροφή ανοιχτή, καβάλησα το πεζοδρόμιο». Βλέπετε δεν οδηγούν μόνο χούφταλα, έχουμε και νέα παιδιά που βράζει το αίμα τους και την πατάνε.
Είδα μετ' εκπλήξεως το ΚΚΕ μετά από μια δεκαετία να τιμά τον Μάνο Χατζηδάκη γυρνώντας μας πίσω σε κάποια όμορφα χρόνια. Αυτό μ' έκανε να τολμήσω μια πρόταση στο ΚΚΕ και στα όργανά του, όπως μου κοπανάνε κάθε τόσο, ο Μπάμπης κι ο Χρήστος υπεύθυνοι του ΚΚΕ στο Μαρούσι. Λέω, πως το να αναγνωρίζει κανείς τα λάθη του, είναι ηρωισμός. Εξέλαβα αυτήν την μουσική αναφορά στον Μάνο Χατζηδάκη, σαν μια έμμεση τάση γεφυρώματος, με την αντίπερα όχθη. Ένα λοιπόν ηρωικό «Συγγνώμη» για τις μέρες του εμφύλιου ίσως θα ήταν αναγκαίο. Χάσατε πολύ κόσμο, χάσαμε κι εμείς, καιρός να σπάσει αυτή η πίκρα, γιατί η πατρίδα, μας χρειάζεται όλους. Γκρεμίστε ρε παιδιά και σεις το τείχος, όπως το γκρέμισε η Σοβιετική Ένωση και έκανε πράξεις οι οποίες απέδωσαν δικαιοσύνη και συμφιλίωσαν τον λαό τους. Αυτά σας τα προτείνει ένας άνθρωπος που πλήρωσε ακριβά τη διάλυση της ζωής του, σε νεαρή ηλικία λόγω της απώλειας του γονιού του, την ώρα που τον είχε περισσότερη ανάγκη.
Χαριτίνη Ρασιά