ΕΠΕΑΠΤΕΡΟΕΝΤΑ | Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
• Όταν πρωτοείδα προστατευτικά κιγκλιδώματα στις άκρες των πεζοδρομίων (πριν δεκάδες χρόνια, ούτε και θυμάμαι πότε και που ήταν η πρώτη φορά) είχα αναρωτηθεί ποιο ήταν το νόημα αυτών των κατασκευών. Έξω από πόρτες δημοτικών σχολείων μού φάνηκε πρακτικό: για να μη βγαίνουν με φόρα τρέχοντας οι μικροί μαθητές στο δρόμο, ενώ περνούν αυτοκίνητα.
• Αργότερα όμως, άρχισα να βλέπω κιγκλιδώματα και σε σημεία που δεν υπήρχαν είσοδοι δημοτικών σχολείων. Μεταλλικά, κάθε μορφής και σχήματος σε οποιοδήποτε πεζοδρόμιο, δρόμου μεγάλης ή μικρής κυκλοφορίας. Υπέροχο θέαμα.
• Τότε διαπίστωσα ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν αποτέλεσμα ενεργειών της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Όταν έτυχε να περάσω από κάπου είδα να τα κατασκευάζουν, ρώτησα και μου είπαν ότι «τοποθετούνται με πρωτοβουλία των γειτόνων, ώστε να μη παρκάρουν μισά πάνω-μισά κάτω τα αυτοκίνητα». Αλλού, αντί για κάγκελα τοποθετούσαν ζαρντινιέρες. Άλλο θαυμάσιο θέαμα με τα αποξηραμένα φυτά.
• Αργότερα και επειδή οι οδηγοί επέμεναν να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους κολλητά στα κάγκελα ή τις ζαρντινιέρες, άρχισε νέα φάμπρικα: οι ίδιες «πρωτοβουλίες πολιτών» κάρφωναν πλαστικούς πασσάλους κόκκινου χρώματος πάνω στο οδόστρωμα, σε απόσταση από τα πεζοδρόμια και τις ήδη «αποτρεπτικές κατασκευές».
• Οι κατασκευές πέρασαν σιγά-σιγά στην τοπική αυτοδιοίκηση και όσοι έχετε επισκεφτεί τη Νέα Μάκρη θα έχετε δει στην παραλιακή ολόκληρη σειρά τέτοιων πασσάλων μπροστά από τα περίτεχνα κάγκελα. Εξαίσιο θέαμα.
• Είχα την ελπίδα (πόσες ελπίδες πια;) ότι κάποια δημοτική εξουσία θα πάρει την πρωτοβουλία του νοικοκυρέματος της κατάστασης μέχρι που το είδα κι αυτό: κάγκελα γύρω από κολώνες φωτισμού στον πεζόδρομο Ερμού στο Μαρούσι, για να μη καταστρέφονται οι κολώνες… από τα διερχόμενα αυτοκίνητα! Στον πεζόδρομο!! Ωραία ιδέα.
• Δεν πάμε καλά.
• Όχι από οικονομική άποψη, διότι λεφτά υπάρχουν: για κάγκελα.