Από τη στήλη ΕΠΕΑΠΤΕΡΟΕΝΤΑ | Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Εντάξει, δε λέω. Από συλλαλητήρια στην Ελλάδα και διαδηλώσεις είμαστε στο νούμερο ένα. Νούμερα ένα. Τι να πρωτοαναφέρω… Να θυμηθώ τη διαδήλωση με τους χορούς στην πλατεία Συντάγματος το βράδυ που το ΟΧΙ πήρε 61% στο Δημοψήφισμα;
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα τελικά; Εισακούστηκε το ΟΧΙ; Ή μήπως εισακούστηκε η βούληση του χορεύοντος εκείνη τη νύχτα ελληνικού λαού; Ο πρωθυπουργός το μετέτρεψε σε ΝΑΙ εν μια νυχτί. «Και κλάααμα η κυρία», όπως έλεγε παλιά ο Χάρρυ Κλυν. Και μην ακούς τις ερμηνείες, περί «το δημοψήφισμα πραγματοποιήθηκε για να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο πίεσης για την περήφανη διαπραγμάτευση», διότι όλοι είδαμε την αποτελεσματικότητα του εργαλείου.
Όταν λοιπόν, με την πρώτη φορά Αριστερά ξεκινάμε έτσι, από εκεί και πέρα, όλα τα μεταγενέστερα έχουν τεθεί επί αμφιβόλου βάσεως.
Θέλεις να θυμηθώ, άλλα συλλαλητήρια και διαδηλώσεις, που αγγίζουν τα όρια του κιτς με μεταμφιεσμένους και άλλους γραφικούς; Κατά την παροιμία «πες μου τον φίλο σου…» πες μου τι κατάφεραν να σου πω ποιος είσαι. Άσε που συλλαλητήρια «για την ονομασία», είχαν γίνει και το 1992 (αν θυμάμαι καλά) και κατόπιν βγήκε ο αείμνηστος Κων. Μητσοτάκης και είπε «σε δέκα χρόνια θα το έχουν ξεχάσει». Κάτι σαν το «ψήφισαν ΟΧΙ αλλά εγώ θα πω ΝΑΙ σε όλα και θα το ξεχάσουν». Τόση σημασία δίνουν…
Θέλω να μου πεις, ποιος λογικός καταφέρνει να διαβάσει σε δυο-τρεις μέρες ένα Πολυνομοσχέδιο 400 περίπου άρθρων και 1.531 σελίδων (μόνο η εισήγησή του ήταν 331 σελίδες). Ποιος, λοιπόν, διάβασε το «Πολυνομοσχέδιο Φρανκενστάιν» όπως το αποκάλεσε ο Σταύρος Θεοδωράκης για να πάει να το ψηφίσει;
Η κυρία Μεγαλοοικονόμου; Μα, αν θυμάμαι καλά, αυτή δεν ήταν που όταν πήρε το λόγο στη Βουλή, αντί να ανέβει στο βήμα των ομιλητών ανέβηκε στη θέση του προέδρου της Βουλής; Αν και τώρα που το καλοσκέφτομαι, είναι και η μόνη που το είδε όμορφα το πράγμα. Αντί να κάθεται να διαβάζει 1.531 σελίδες, το υπερψήφισε και φεύγοντας από το κόμμα που είχε εκλεγεί (με λίστα, μη το ξεχνάμε) εντάχθηκε στο κυβερνών. Σου λέει «εκεί όλο και κάποιος θα βρεθεί να μου εξηγήσει τι ψήφισα, στο κάτω-κάτω αυτοί το εισηγήθηκαν».
Κακά τα ψέματα. Όσο πλήθος και να μάζεψε το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και όσο να μαζέψουν τα άλλα σε Αθήνα και όπου αλλού, δεν περιμένω πολλά πράγματα. Ειδικά από μια κυβέρνηση δύο απόψεων και από μια Βουλή, στην οποία αφαιρούνται οι ετικέτες από τα μπουκάλια του νερού για να αποφεύγεται -λέει- η γκρίζα διαφήμιση. Πιστεύουν ότι έχουν τόση τηλεθέαση, που θα επηρεαστούμε για το εμφιαλωμένο που θα πιούμε; Δεν το είχα προσέξει και το διάβασα και δεν το πίστευα.
Είμαστε καταδικασμένοι…