Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Πώς θα μας φαινόταν αν στον λογαριασμό της ΔΕΗ θα έπρεπε να πληρώνουμε τέλη για την ΕΡΤ, αλλά λόγω των πολλών προβλημάτων, η λειτουργία της είχε ανατεθεί μέσω διαγωνισμού σε ιδιώτη; Θα ήταν ορθό να τα πληρώνουμε; Θα ανταποκρινόταν στον σκοπό και το πνεύμα της επιβολής τέλους να πληρώνουμε το κράτος για να τα δίνει σε εργολαβία, η οποία, φυσικά, θα είχε σκοπό την κερδοφορία;
Ας κάνουμε τώρα το ίδιο ερώτημα και για την αποκομιδή και μεταφορά των απορριμμάτων. Είναι σωστό να πληρώνουμε δημοτικά τέλη στον Δήμο (δηλαδή σε δημόσιο φορέα) για να πηγαίνουν σε κάποιον εργολάβο, με τη δικαιολογία ότι υπάρχουν προβλήματα στη δημοτική καθαριότητα; Μήπως και σε αυτή την περίπτωση ο στόχος του ιδιώτη δεν θα είναι το κέρδος; Αν σήμερα καταβάλλουμε τέλη για να πληρώνονται οι συμβασιούχοι – παρατασιούχοι με περίπου 500 ευρώ, πόσο σωστό θα ήταν να πληρώνουμε τα ίδια τέλη σε κάποιον εργολάβο που θα έδινε π.χ. 300 ή το πολύ 400 ευρώ στους εργάτες ή θα τους είχε ανασφάλιστους;
Ακόμη κι αν η ιδιωτικοποίηση των ανταποδοτικών υπηρεσιών αποτελούσε μονόδρομο, γιατί θα πρέπει να πληρώνω δημοτικά τέλη; Για καταστήσω το Δήμο μεσάζοντα και dealer με επιχειρηματίες; Ποιο το νόημα του δημόσιου τομέα σε μια τέτοια περίπτωση; Ποιο το μέλλον του όταν δεν μπορεί να επιτελεί ούτε τα βασικά; Και ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι θα υπάρχουν σοβαροί ελεγκτικοί μηχανισμοί που θα διασφαλίζουν ότι αυτά τα χρήματα πάνε όλα στον σκοπό τους, ότι δεν καρπώνεται υπεραξία ο επιχειρηματίας «λιώνοντας» το προσωπικό του για μια χούφτα ευρώ;
Όποιος Δήμος επιθυμεί να αναθέσει σε εργολαβία ανταποδοτικές υπηρεσίες, τότε θα πρέπει δια νόμου να απαλλάσσονται από τα ανταποδοτικά τέλη οι δημότες του ή να μειώνονται τα ποσά αναλόγως. Για παράδειγμα, αν η καθαριότητα είναι δημοτική και ο ηλεκτροφωτισμός έχει ανατεθεί σε ιδιώτες, να υπολογίζεται η αντίστοιχη μείωση στα τέλη. Το πού θα βρεθούν τα χρήματα δεν είναι δικός μας πονοκέφαλος. Είμαστε πολίτες, όχι επενδυτές σε εταιρίες, ούτε λογιστές. Καταβάλλουμε χρήματα σε δημοτικό κορβανά για δημοτικές βασικές υπηρεσίες που πρέπει πάση θυσία να λειτουργούν ποιοτικά. Γι’ αυτό και κάθε συζήτηση περί ιδιωτών στα «ανταποδοτικά» πάσχει στο γράμμα και (κυρίως) στο πνεύμα του νόμου και του συντάγματος.
Το κράτος είναι έκθετο για όσα συμβαίνουν εδώ και 20 χρόνια στην αυτοδιοίκηση. Κυβέρνηση και Δήμοι. Ουδείς αναμάρτητος, γαλάζιος, πράσινος ή ροζ.
Το κράτος έχει συνέχεια. (Το ίδιο και τα χάλια του…).
Υ.Γ. Να το διευκρινίσουμε για τυχόν παρεξηγήσεις: Μιλάμε μόνο για τις ανταποδοτικές υπηρεσίες. Τα βασικά και θεμελιώδη καθήκοντα ενός Δήμου δηλαδή. Η ανάμειξη ιδιωτών, οι ΣΔΙΤ και άλλα τέτοια εργαλεία, δεν είναι απορριπτέα εξ ορισμού εφόσον κάποιος Δήμος θέλει να προσφέρει επιπλέον ποιοτικές υπηρεσίες, υποδομές και δυνατότητες στους δημότες του. Με την απαιτούμενη διαφάνεια και έλεγχο φυσικά…