Το πακέτο με τους απολογισμούς χτυπά ηχηρό καμπανάκι για τη συνολική λειτουργία του ΠΑΣΟΚ, περιγράφει με μελανά χρώματα το εσωκομματικό τοπίο, ενώ στέλνεται το μήνυμα τόσο για δραστικές αλλαγές στη δομή του κινήματος, όσο και για απαλλαγή από το σύνδρομο του… κυβερνητισμού που ακόμη κατατρύχει το κόμμα. Ταυτόχρονα θίγεται το ζήτημα του ελλιπούς πολιτικού μηνύματος που εκπέμπεται, ενώ ζητείται το ΠΑΣΟΚ να είναι πιο σαφές ως προς το πρόγραμμά του και συγχρόνως να εμφανίζει την εικόνα ενός ισχυρού κόμματος εξουσίας. Διατυπώνονται επίσης αιχμές και για την ηγεσία αφού τονίζεται ότι δεν αναδείχθηκαν πολιτικά ζητήματα και δεν τέθηκαν ισχυρά πολιτικά μηνύματα.
Στις εκθέσεις απολογισμού καταγράφεται επίσης η δυσφορία των τοπικών στελεχών από τον ρόλο βουλευτών και τοπικών στελεχών στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. «Είδαμε να επαναλαμβάνεται για ακόμα μία φορά το φαινόμενο των προσωπικών στρατηγικών, κυρίως από βουλευτές ή επίδοξους πολιτευτές, οι οποίοι στην αγωνία τους να συγκροτήσουν ομάδες ή πυρήνες για δική τους μελλοντική χρήση δεν δίστασαν να υπονομεύσουν ή να σταθούν απέναντι σε επιλογές του κόμματος», αναφέρεται χαρακτηριστικά, ενώ επισημαίνεται: «Υπήρξαν προσωπικές στρατηγικές που αλλοίωσαν κάποια αποτελέσματα. Δυστυχώς, υπήρξαν για μία ακόμη φορά και προσωπικές σκοπιμότητες στελεχών μας που κρυφά ή φανερά λειτούργησαν εις βάρος της συλλογικής προσπάθειας. Το μεγάλο ζήτημα που ανέδειξαν αυτές οι εκλογές για το ΠΑΣΟΚ είναι το φαινόμενο του παραγοντισμού, της επετηρίδας και της καρέκλας που έχει γίνει κτήμα σε αρκετά στελέχη μας, ο κυβερνητισμός παρότι είμαστε στην αντιπολίτευση δυόμισι χρόνια».
Σε άλλες περιπτώσεις ασκείται κριτική στις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν σε σχέση με την επιλογή των υποψηφίων διότι, όπως σημειώνεται, «αντιμετωπίσαμε τους εν ενεργεία δημάρχους ως υπεράνω αξιολόγησης πρόσωπα και ως δεδομένες υποψηφιότητες με αποτέλεσμα να μην προηγηθεί ο απαραίτητος προβληματισμός και οι τυχόν απαιτούμενες διορθωτικές παρεμβάσεις». Στις εκθέσεις ορισμένες οργανώσεις προχωρούν και σε αυτοκριτική με αιχμές για άκρατο κομματισμό σε ό,τι αφορά τη διαδικασία επιλογής των εκλεκτών του κόμματος. «Δεν καταφέραμε ώστε η οργάνωση, σε κάποιες περιπτώσεις να αντιμετωπίσει τις εκλογές αυτές με όρους κοινωνίας και όχι με όρους κόμματος. Έτσι, αξιολογούσαμε κάποιες φορές, σαν ενδεδειγμένο υποψήφιο που θα στηρίζαμε, όχι εκείνον που φαινόταν να προτιμά η κοινωνία, αλλά εκείνον που είχε την προτίμηση των οργανωμένων μελών μας».