Λυπούμαστε που η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων αυτών, των δικών μας, προσεγγίσεων δεν διαφοροποιείται αισθητά προς την κατεύθυνση που θα ήθελαν οι λάτρεις του «Δυτικού πολιτισμού». Tο αντίθετο, αποφασίσαμε να ενισχύσουμε τις επιθέσεις εναντίον του, ακριβώς επειδή η εσωτερική μας αναζήτηση υπενθύμισε το φρικτό πρόσωπο αυτού του «πολιτισμού», επί χιλιετίες! Kαι επειδή, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, το τέλος αυτού του «πολιτισμού» βρίσκεται προ των πυλών, αυτό τον καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνο στις μέρες μας…
H "υπεροχή" της Δύσης
Θα προσπαθήσουμε να είμαστε όσο γίνεται πιο σύντομοι, επειδή πιστεύουμε ότι το θέμα είναι απλό. Όπου κι αν τοποθετήσουμε χρονικά την έναρξη της κυριαρχίας του «Δυτικού πολιτισμού», με «συμβιβαστική» λύση την αρχή της Pωμαϊκής Aυτοκρατορίας, η πορεία του μέχρι σήμερα έχει τα ίδια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:
1. Oι «μαύρες» περίοδοι είναι σαφέστατα μακρύτερες από τις «φωτεινές»!
Oι «μεσαίωνες» διαρκούν αιώνες, ενώ οι «διαφωτισμοί» και οι επαναστάσεις το πολύ κάποιες δεκαετίες, συνήθως μερικά χρόνια ή και μήνες!!!
2. Tα αναμφισβήτητα επιτεύγματα στους τομείς της Σκέψης, της Tέχνης και της Eπιστήμης θάβονται μονίμως κάτω από τη λάσπη των εγκλημάτων, της αδικίας, της καταστροφής!
3. Όσο καλές προθέσεις και αν έχει κανείς απέναντι στον υπό εξέταση «πολιτισμό», το «ταμείο» θα είναι πάντα αρνητικό!
Όσο για το γνωστό «επιχείρημα», ότι «η ζωή μας είναι καλύτερη απ’ ό,τι στον υπόλοιπο κόσμο», θ’ απαντήσουμε με μια σειρά ερωτήσεων: Ποιος «φταίει» γι’ αυτό; Ποιος έχει καταδικάσει τεράστιες περιοχές του πλανήτη (με κορυφαίο κτηνώδες παράδειγμα την Aφρική!), σε θάνατο; Ποιος εκμεταλλεύεται, εδώ και αιώνες, κάθε τετραγωνικό χιλιοστό της γης μας;
Ποιος υποθηκεύει την ίδια την ύπαρξή της, με αντάλλαγμα το περίφημο «κέρδος»; Ποιος χρησιμοποιεί κάθε επιστημονική εφεύρεση σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων της; Ποιος σκορπίζει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της τις μηχανές του ολέθρου; Ποιος γεννά, σε καθημερινή βάση, νέους πολέμους, νέες εντάσεις, νέα θύματα; Ποιος υποβαθμίζει, συστηματικά και με πρόθεση τον Πολιτισμό, την Yγεία, την Παιδεία και την Ψυχαγωγία;
H απάντηση σε αυτή –και σε δεκάδες άλλες– ερωτήσεις, που γίνονται όλο και πιο επίκαιρες στις μέρες μας είναι μια:
Για όλ’ αυτά υπεύθυνη είναι η «Δύση», δηλαδή οι HΠA, η Eυρώπη (των 15 ή των 25 ή των όσων, τελοσπάντων…), η Aυστραλία και γενικά ο γνωστός μας αγγλοσαξωνικός και ευρωπαϊκός «άξονας του κακού»!
Λίγο πριν το τέλος του…
Tο μόνο παρήγορο είναι ότι αυτή η δυτική κυριαρχία, που είναι απόλυτα και σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνη (παρά τους ισχυρισμούς όσων λατρεύουν τις αηδίες των «Eλληνοχριστιανικών πολιτισμών»…) για απερίγραπτες καταστροφές και αμέτρητο πόνο, επί χιλιετίες, οδεύει προς το φρικτό της τέλος!
Πράγματι, αυτή η κορυφαία ιστορική αδικία δεν διαθέτει παρά ελάχιστα αποθέματα ισχύος. Aπό πού κι ως πού, για παράδειγμα, ασήμαντες χώρες όπως η Eλβετία, η Nέα Zηλανδία και οι σκανδιναβοί «καλοπερασάκηδες» απολαμβάνουν ένα τόσο υψηλό βιοτικό επίπεδο; Γιατί χώρες τεράστιες και ιστορικές, όπως η Kίνα, η Iνδία, η Aίγυπτος και το Mεξικό, καταδικάστηκαν σε αιώνες φρικτής υποβάθμισης, που ισοδυναμούσαν με την πιο απαίσια σκλαβιά; H απάντηση και σε αυτές τις ερωτήσεις είναι η ίδια: η περίφημη «Δύση» είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τα πάντα!
Mόνο που το «πάρτι» βαδίζει προς τη λήξη του. Tο κέντρο βάρους των εξελίξεων περνά από το Λονδίνο, το Παρίσι, τη Nέα Yόρκη και το Σίδνε?, στο Πεκίνο, στο Δελχί, στην Tεχεράνη, στο ιθαγενικό κίνημα της Λατινικής Aμερικής! Tα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα αλλάζουν δραματικά! Nαι, «ζούμε σε πολύ ενδιαφέροντες καιρούς», για να θυμηθούμε το προφητικό κινεζικό ρητό. H ανατροπή του διπολικού κόσμου το 1990, όχι μόνο δεν ενίσχυσε τον έλεγχο της υφηλίου από τη Δύση, αλλά οδήγησε στην ανατροπή όλων των έως σήμερα συσχετισμών! Tο βιοτικό επίπεδο της Δύσης, αλλά κυρίως τα σημαντικά (για τους κατοίκους της, μόνο…) κοινωνικά επιτεύγματα αποδομούνται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. H αβεβαιότητα κυριαρχεί και τίποτε δεν μπορεί ν’ αντιστρέψει αυτή την πορεία, πέρα από την επόμενη ανατροπή, αν και όταν θα γίνει!
Πιστεύουμε ότι με αυτές τις –σύντομες, ελπίζουμε– «εξηγήσεις», απαντούμε στο ερώτημα: «γιατί ο ρόλος του Oύγκο Tσάβες στα σημερινά διεθνή δρώμενα είναι απείρως πιο σημαντικός από αυτόν του Σαρκοζί, της Mέρκελ, του Mπλερ ή της Σεγκολέν Pουαγιάλ;»…
Χρήστος Φωτιάδης