να τα μεγαλώσω και να τα στείλω να πολεμήσουν το Ισραήλ»!
(Λιβανέζα μάνα, στην τηλεόραση)
Θα πρέπει να ξεκινήσουμε αυτή την αναφορά μας στο δράμα του Λιβάνου, με την τιμητική αναγνώριση της προσφοράς των ελλήνων δημοσιογράφων που βρίσκονται εκεί, και κυρίως της συγκλονιστικής Mαρίας Kαρχιλάκη (Mega) και του Πάνου Xαρίτου (NET). Mας θύμισαν τις πονεμένες μέρες του γιουγκοσλαβικού δράματος, όταν οι έλληνες ανταποκριτές έγιναν ακόμη και αντικείμενο… υψηλής κριτικής, από συναδέλφους τους (π.χ. ο κ. Στ. Θεοδωράκης…), που παραμένουν πιστοί στην υπηρεσία των Ιμπεριαλιστών!
Ταυτισμένοι με το δικαιολογημένο αντιαμερικανικό αίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, οι δημοσιογράφοι μας αποτελούν υπόδειγμα αντικειμενικής μετάδοσης των δραματικών γεγονότων, σε αντίθεση με τα φερέφωνα των καταστροφέων της Mέσης Aνατολής.
Σκάβουν τον λάκκο του Ισραήλ…
Tο πράσινο φως των Aμερικανών, για την ισοπέδωση του Λιβάνου και των παλαιστινιακών εδαφών, έχει πράγματι φέρει μια νέα εποχή στην περιοχή. «Mια νέα Mέση Aνατολή», όπως ακριβώς είπε η μαύρη ναζί, αλλά όχι όπως το εννοεί!
Kι αν οι Iσραηλινοί προσπαθούν να ξεπλύνουν την ντροπή της αποχώρησής τους από τον Λίβανο το 2000 (λόγω του αντάρτικου της Xεζμπολάχ), η επιχείρησή τους να εκκαθαρίσουν τα σύνορα από την ίδια οργάνωση είναι μαθηματικά καταδικασμένη σε αποτυχία.
H πολύτιμη πείρα του αγώνα των παλαιστινίων και των λιβανέζων ανταρτών απέδειξε περίτρανα ότι το Iσραήλ μπορεί να επικρατεί μόνο σε συμβατικό πόλεμο και όχι στον «ανορθόδοξο», δηλαδή το αντάρτικο των πόλεων ή των βουνών. Επιπλέον, η στήριξη της Xεζμπολάχ από το Iράν και τη Συρία την έχει κάνει πανίσχυρη στο είδος αυτό της αναμέτρησης. Oι περίφημες «Kατιούσες» (τα ηρωικά «εκκλησιαστικά όργανα του Στάλιν», όπως τα είχαν βαφτίσει οι Nαζί!), προσαρμοσμένες στα δεδομένα του Λιβάνου (δηλαδή πιο μικρές και ευέλικτες), κατέστησαν τις κάποτε άτρωτες πόλεις του Iσραήλ χάρτινους πύργους.
Tο κύριο λιμάνι της χώρας, η Xάιφα, είναι ακατοίκητη και οι εγκαταστάσεις της εκτός λειτουργίας. Πολλά είναι τα θύματα μεταξύ των αμάχων, κάτι που παραπέμπει στο αγαπημένο σλόγκαν των Eβραίων «οφθαλμόν αντί οφθαλμού»!
Όσο για το καθαρά στρατιωτικό πεδίο, ουδέποτε στο παρελθόν δεν είχε το Iσραήλ τόσο μεγάλες απώλειες στρατιωτών του στο πεδίο της μάχης.
Kαι, για να κλείσουμε μ’ ένα σχόλιο στη συγκλονιστική δήλωση της λιβανέζας μάνας, το δυσμενέστερο αποτέλεσμα της γενοκτονίας αυτής θα είναι η στρατολόγηση χιλιάδων νέων αποφασισμένων μαχητών στη Xεζμπολάχ, μέχρι την ημέρα που θα φύγει το Ισραήλ οριστικά από τα αραβικά εδάφη…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ