Για τους περισσότερους, η λέξη και μόνο «Ρομποτική», ίσως προκαλέσει αισθήματα φόβου για μια εποχή του μέλλοντος, όπου οι μηχανές θα… απειλούν τον άνθρωπο σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του.
Για τα παιδιά, όμως, όχι μόνο δεν λειτουργεί αποτρεπτικά, αλλά είναι εκείνο το ερέθισμα της φαντασίας τους, που τα οδηγεί στο να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους και να την αξιοποιήσουν για να κάνουν τη ζωή μας λίγο καλύτερη.
Όπως ακριβώς συνέβη με την ομάδα “Smart Robots” Πεύκης, που αποτελείται από μαθητές της ΣΤ΄ Τάξης του 3ου Δημοτικού Πεύκης και έναν από το 2ο Γυμνάσιο Πεύκης που, όχι μόνο αποφάσισαν να το τολμήσουν, αλλά διακρίθηκαν στον 3ο Πανελλήνιο διαγωνισμό Ρομποτικής για παιδιά καταλαμβάνοντας την 1η θέση ανάμεσα σε 365 σχολεία και ομάδες που διαγωνίστηκαν.
Ο διαγωνισμός διεξήχθη για τρίτη συνεχή χρονιά και φέτος είχε θέμα «Οχήματα και μεταφορές του αύριο». Η ομάδα “Smart Robots” Πεύκης που αποτελείται από τους Κωνσταντίνο και Γιώργο Γκεζερλή, Στέλιο Κουνδουράκη, Νίκο Αντωνάκη, Στέλιο Κοντόπουλο και Γιώργο Λουκογεωργάκη, έβαλε την φαντασία να δουλέψει και η ιδέα τους να κατασκευάσουν ένα έξυπνο λεωφορείο που κινείται μέσα σε μια έξυπνη πόλη ήταν η ιδέα που άρεσε περισσότερο στην κριτική επιτροπή.
Πατέρας-προπονητής
Εμπνευστής, καθοδηγητής και… προπονητής της ομάδας είναι ο κ. Βελισσάριος Γκεζερλής, πατέρας δυο εκ των μελών της ομάδας. Η επαγγελματική του δραστηριότητα στη διεύθυνση πληροφορικής του ΟΤΕ, που είναι και ο οργανωτής και χορηγός του διαγωνισμού, ήταν η αιτία να μάθει για το διαγωνισμό και, καθώς με τα παιδιά του μοιράζεται πολλές φορές τις σκέψεις και τις ιδέες τους, τους πρότεινε να λάβουν μέρος. Κάπως έτσι έγινε η αρχή.
«Όταν το πρότεινα στα παιδιά μου και στους φίλους τους να πάρουμε μέρος, δέχθηκαν με χαρά. Ξεκινήσαμε πριν τρία χρόνια και μπορεί τα παιδιά να μην είχαν καθόλου εμπειρία και επαφή με το αντικείμενο, αλλά είχαν ωραίες ιδέες. Την πρώτη χρονιά φτιάξαμε ένα τελεφερίκ που κινούταν μέσα στην πόλη. Πέρσι φτιάξαμε ένα ρομποτικό παιχνίδι που ονομάσαμε «Ο δικός μας Γαλαξίας». Φέτος, είπαμε να φτιάξουμε ένα αυτοκίνητο να παρκάρει με αυτοματισμούς , αλλά είδαμε ότι είναι δύσκολο. Τότε ήταν που διαβάσαμε ένα άρθρο στο διαδίκτυο για τα έξυπνα λεωφορεία που λειτουργούν πιλοτικά σε κάποιες χώρες και σκεφτήκαμε να φτιάξουμε κι εμείς ένα. Ταίριαζε σαν θέμα και στο διαγωνισμό.
Η κατασκευή έγινε με παιχνίδια της Lego, δουλέψαμε για τέσσερις μήνες πυρετωδώς, ανταλλάσσοντας ιδέες και προσπαθώντας να κάνουμε το σχέδιο. Έπρεπε να φτιάξουμε τους μηχανισμούς, να δημιουργήσουμε τους αισθητήρες και να κατασκευάσουμε τα μοτέρ που θα κινούν τους μηχανισμούς, ώστε να παράγουν όσο το δυνατόν περισσότερους αυτοματισμούς. Είχαμε ήδη την εμπειρία από τις προηγούμενες χρονιές και πλέον μπορούσαμε να κινηθούμε πιο γρήγορα», δηλώνει στην «ΑΜΑΡΥΣΙΑ» ο κ. Γκεζερλής.
Έξυπνο λεωφορείο σε μια… δύσκολη πόλη
Η περιγραφή της ιδέας των παιδιών από μόνη της δηλώνει πως σίγουρα θα αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες στο σχεδιασμό της. Άραγε, πόσο εύκολο είναι να ρυθμίσεις ένα λεωφορείο που κινείται μόνο του, να αναπτύξει αισθητήρες για να προσαρμοστεί στις συνθήκες της πόλης, να τρέχει με τη σωστή ταχύτητα, να στρίβει σε δύσκολα σημεία, να καταλαβαίνει τις στάσεις, να αντιλαμβάνεται τα φανάρια, να φροντίζει να αντιδρά σε απρόοπτες συνθήκες, όπως για παράδειγμα, δυο παιδιά που διασχίζουν αντίθετα το δρόμο;
Οι μικροί μαθητές έβαλαν τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους να δουλέψουν και κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στην πρόκληση, δημιουργώντας ένα έργο που ξεχώρισε ανάμεσα σε πολλές άλλες ενδιαφέρουσες ιδέες.
«Το επίπεδο στο διαγωνισμό ήταν πολύ ανεβασμένο. Οι κριτές δυσκολεύθηκαν πολύ να κρίνουν. Η αγωνία μας ήταν μεγάλη καθώς περιμέναμε την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Όταν είδαμε ότι κερδίσαμε, η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη», αναφέρει ο κ. Γκεζερλής
Η χαρά του πατέρα, όπως είναι φυσικό, ήταν πολύ μεγάλη. Πάνω από όλα, ωστόσο, είδε την δικαίωση των κόπων των παιδιών του.
«Τα συναισθήματα είναι δυνατά. Κάθε γονιός θέλει να δει το παιδί του να προοδεύει. Τρία χρόνια προσπαθούν για να πετύχουν. Τις προηγούμενες χρονιές πήραμε καλές θέσεις, αλλά όχι βραβείο. Δεν τους πείραξε. Έβαλαν στόχο να πετύχουν. Σε μια ομάδα ο καθένας έχει το ρόλο του ασχολείται με κάποιο κομμάτι. Αν παλεύουν τα παιδιά, θα πετυχαίνουν. Είναι το βασικό νόημα που κερδίζουν από τη συμμετοχή τους σε διαγωνισμούς. Πάντα τους έλεγα ότι τα τάμπλετ και οι ηλεκτρονικές συσκευές δεν θα τους σώσουν, αλλά τους προέτρεπα να τα αξιοποιήσουν τα για να κάνουν κάτι και να δημιουργήσουν. Πιστεύω ότι αυτές οι συσκευές είναι τα σύγχρονα ψυχοναρκωτικά, αλλά μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητές τους και να δημιουργήσουμε προς όφελος όλων», σημειώνει ο κ. Γκεζερλής.
Ευκαιρίες με το βλέμμα στο μέλλον
Ως έμπειρος επαγγελματίας από το χώρο της Πληροφορικής, ο κ. Γκεζερλής, δεν θα μπορούσε να μην έχει εμπεριστατωμένη άποψη για την χρησιμότητα αυτών των διαγωνισμών. Η ρομποτική, όπως μας εξηγεί, δεν είναι μια απειλή για τον πλανήτη, όπως πιστεύουμε, αλλά είναι η διαδικασία και η υλοποίηση εργασιών της καθημερινότητας, ρουτίνας ή εξειδικευμένες, που μπορούν να αντιμετωπιστούν με κάποιο μηχανισμό γρηγορότερα, πιο εύκολα και, κυρίως, με σεβασμό στο περιβάλλον. Μέσα από τα βίντεο των εργασιών των συμμετεχόντων στο διαγωνισμό, η χορηγός εταιρεία μπορεί να αξιοποιήσει τις ιδέες τους ως εκπαιδευτικό εργαλείο, αλλά και να ρίξει μια ματιά στο μέλλον με στόχο να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη, αξιοποιώντας όλα τα τεχνολογικά εργαλεία.
«Υπάρχουν πολλές ιδέες. Ένα διερευνητικό μυαλό μπορεί να αξιοποιήσει πολλές. Και στο διαγωνισμό υπήρξαν αρκετές ενδιαφέρουσες συμμετοχές. Ένα παιδί έφτιαξε ένα ενεργειακό σπίτι που λειτουργεί χωρίς ρεύμα, με μπαταρίες και γεννήτριες που φορτίζουν από τον ήλιο. Πιστεύω πως είναι το μέλλον. Η εμπειρία μου λέει ότι τα επόμενα χρόνια θα έχουμε έξυπνα σπίτια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει κονδύλια για να επενδυθούν σε αυτά τα θέματα. Από εκεί εξοικονομούνται πόροι που ξοδεύονται άσκοπα σε ενέργεια. Στόχος είναι η δημιουργία πρότζεκτ για τον έλεγχο της κατανάλωσης ενέργειας, αλλά και εμείς ως καταναλωτές να εκπαιδευτούμε να βάζουμε μέτρο. Αυτό θα γίνει με αυτοματισμούς και δεν είναι πολύ μακριά από το να το δούμε. Οι ιδέες των παιδιών είναι στο πνεύμα της εποχής».
Τα παιδιά δείχνουν το δρόμο
Οι μεγάλοι νικητές του διαγωνισμού, όπως είναι λογικό, πλέουν σε πελάγη ευτυχίας, ενώ ήδη έχουν βάλει νέους στόχους για τα επόμενα σχέδιά τους. Ήδη σκέφτονται τη συμμετοχή τους στον επόμενο διαγωνισμό ως μαθητές του Γυμνασίου όλοι πλέον, ενώ στόχος τους είναι και η συμμετοχή στην Ολυμπιάδα Ρομποτικής, όπου θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν ιδέες και πρότζεκτ μαθητών από όλο τον κόσμο.
«Είμαστε πολύ ικανοποιημένο με το αποτέλεσμα. Προσπαθήσαμε πολύ και χαιρόμαστε που τα καταφέραμε. Είχε πολύ ανταγωνισμό και όλοι είχαν φτιάξει πολύ ωραία πράγματα. Μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε η ιδέα μιας ομάδας που είχαν φτιάξει ένα αυτοκίνητο που πάρκαρε άλλα αυτοκίνητα μόνο του!», δηλώνει στην «ΑΜΑΡΥΣΙΑ» ο νεαρός Γιώργος Γκεζερλής.
Ο αδερφός του, Κώστας, ήταν ο μόνος μαθητής Γυμνασίου της ομάδας, καθώς από τους κανονισμούς του διαγωνισμού επιτρεπόταν για τις ομάδες του Δημοτικού, ένα παιδί να είναι από την 1η Γυμνασίου, ενώ αντίστοιχα στον διαγωνισμό του Γυμνασίου επιτρέπεται να είναι ένα παιδί από την ΣΤ’ δημοτικού. Ο ίδιος δηλώνει εξίσου χαρούμενος για την επιτυχία όλης της ομάδας.
«Αισθάνομαι μεγάλη χαρά που πετύχαμε το στόχο μας. Παλεύαμε τρία χρόνια. Σχεδόν μας πήρε 4 μήνες για να φτιάξουμε την τελική εικόνα, να φτιάξουμε το λεωφορείο και να σχεδιάσουμε τους μηχανισμούς και τους αυτοματισμούς. Η ιδέα ανήκει σε όλη την ομάδα. Είχαμε πολλές ιδέες και τελικά καταλήξαμε στο έξυπνο λεωφορείο», αναφέρει, ενώ δεν διστάζει να σχολιάσει και τη συνεργασία με τον πατέρα του στη διάρκεια της προετοιμασίας.
«Ήταν πολύ καλός καθοδηγητής, αν και μερικές φορές ήταν αρκετά δύσκολος! Οι οδηγίες του, όμως, μας οδήγησαν σε καλό δρόμο», παραδέχεται ο νεαρός μαθητής.
Η εμπειρία αυτή φαίνεται πως τον έχει επηρεάσει θετικά, καθώς, αν και είναι ακόμα νωρίς για να ορίσει επαγγελματικό προσανατολισμό, βλέπει το μέλλον του να σχετίζεται με την επιστήμη της ρομποτικής
«Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία και θέλουμε κάθε χρόνο να βελτιωνόμαστε. Σκεφτόμαστε ήδη το επόμενο σχέδιο που θα φτιάξουμε και έχουμε αγοράσει κιόλας τους μηχανισμούς. Θέλω να γίνω ρομποτικός πληροφορικής!», λέει ο Κώστας Γκεζερλής.