Στο πρόσφατο δημοσίευμα της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ «Γραφειοκρατία… βυζαντινού τύπου» θέλησε να απαντήσει η αρμόδια ανασκαφής στο οικόπεδο Παπαφλέσσα και Σαλαμίνας αρχαιολόγος Πηνελόπη Ρίγγα, υποστηρίζοντας ότι το ρεπορτάζ περιείχε υπερβολές. Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι οι φράσεις «η εμπειρία έχει δείξει ότι μπορεί να περάσουν και χρόνια μέχρι η Εφορεία αρχαιοτήτων να ξεκινήσει ανασκαφές σε κάποιο χώρο, κυρίως λόγω έλλειψης προσωπικού», «έχουμε φτάσει σε μια εποχή όπου οι κήποι… σκάβονται νύχτα, από τον φόβο της αρχαιολογικής υπηρεσίας και «άπαξ και ανακαλυφθεί αρχαίο κεραμίδι, το εκάστοτε οικόπεδο μπορεί να μπει σε… καραντίνα για χρόνια», στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ευσταθούν.
Οι συγκεκριμένες φράσεις, όπως και ολόκληρο το δημοσίευμα, παρουσίαζαν μία κατάσταση λίγο ως πολύ παγιωμένη και γνωστή. Αρχές του χρόνου, σε οικόπεδο Παπαφλέσσα και Σαλαμίνας, όπου πραγματοποιούνταν οικοδομικές εργασίες, έγινε γνωστό ότι βρέθηκαν αρχαία. Οι φήμες που κυκλοφορούσαν ήταν ότι πρόκειται για ευρήματα της βυζαντινής εποχής, και αρχικά προσπαθήσαμε να βρούμε την άκρη απευθυνόμενοι στην Α' Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, σε μια προσπάθεια να ενημερωθούμε για την τύχη του οικοπέδου, και τι ανακαλύφθηκε εκεί. Πράγματι, επικοινωνήσαμε πολλές φορές με την ανωτέρω υπηρεσία, εξ ου και ο τίτλος εκείνου του πρώτου δημοσιεύματος: «Γραφειοκρατία… βυζαντινού τύπου». Επί μέρες δεν έβγαινε κανένας αρμόδιος ή υπεύθυνος στο τηλέφωνο, και όταν καταφέραμε να βρούμε έναν υπάλληλο να μιλήσουμε, μάθαμε πως ότι και να θέλουμε να ρωτήσουμε, πρέπει να το κάνουμε γραπτώς, μέσω επιστολής, και όχι έστω με ένα e-mail ή ένα φαξ. Το οξύμωρο, βέβαια, στην όλη υπόθεση είναι ότι, όπως μας πληροφόρησε η κ. Ρίγγα, υπεύθυνη Εφορεία για την συγκεκριμένη ανασκαφή είναι τελικά αυτή των Προϊστορικών Αρχαιοτήτων! Κάτι για το οποίο κανένας δεν βρέθηκε φυσικά να μας ενημερώσει νωρίτερα.
Παράλληλα, όσες φορές περάσαμε από το οικόπεδο δεν βρήκαμε εκεί κάποιον υπεύθυνο να μιλήσουμε. Και έτσι, το ρεπορτάζ περιέγραψε τον κοινό προβληματισμό πολλών Μαρουσιωτών και όχι μόνο, σύμφωνα με όσα έχει δείξει η εμπειρία μέχρι σήμερα. Ότι δηλαδή, τη στιγμή που η Ελλάδα είναι μια χώρα σπαρμένη αρχαία απ' άκρη σ' άκρη, η καθυστέρηση και η κωλυσιεργία λόγω της έλλειψης προσωπικού στην αρχαιολογική υπηρεσία, αλλά και λόγω του γνωστού βραχνά της γραφειοκρατίας, κάνει πολλούς ιδιοκτήτες να «σκάβουν νύχτα τον κήπο τους», μιας και «άπαξ και ανακαλυφθεί αρχαίο κεραμίδι, το εκάστοτε οικόπεδο μπορεί να μπει σε… καραντίνα για χρόνια».
Από τη μεριά της, η κ. Ρίγγα μας ενημέρωσε ότι στο οικόπεδο Παπαφλέσσα και Σαλαμίνας η ανασκαφή ολοκληρώθηκε και η έκταση έχει ήδη επιστραφεί στον ιδιοκτήτη για να συνεχίσει τις εργασίες του. Οι εργασίες τελείωσαν μέσα σε ένα μήνα και η αρχαιολογική υπηρεσία είχε «σηκώσει» τα ευρήματα που περιελάμβαναν διάφορες επιχώσεις και μία παιδική ταφή, την οποία, πάντως, η κ. Ρίγγα δεν είναι ακόμη σε θέση να προσδιορίσει την εποχή τους.
Πρόκειται για μια θετική εξέλιξη, και η «Α» θα ανακαλούσε ευχαρίστως το προηγούμενο ρεπορτάζ, εάν αυτό το γεγονός δεν ήταν, όχι απλά μεμονωμένο, αλλά και αποτέλεσμα της απόφασης του ιδιοκτήτη του οικοπέδου να πληρώσει από την… τσέπη του ολόκληρη τη διαδικασία της ανασκαφής. ∆ηλαδή τους αρχαιολόγους και τους εργάτες που χρειάστηκαν. Ωστόσο, δεν πρόκειται για παράνομη ενέργεια. Κατά τη διάρκεια νέου ρεπορτάζ της «Α» στον τόπο της ανασκαφής, ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου επισήμανε ότι αυτή είναι μία επιλογή που δίνει η αρχαιολογική υπηρεσία, βάση σχετικού νόμου. ∆ιαφορετικά, ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να περιμένει την «οικονομική» οδό, δηλαδή αρκετούς μήνες, μέχρι να αρχίσει η ανασκαφή. Προβλέπεται λοιπόν, όποιος διαθέτει τα χρήματα, να πληρώνει αυτός τις εργασίες και το προσωπικό, για να αποδεσμευτεί η έκτασή του το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, μάλιστα, δήλωσε πολύ ικανοποιημένος από τις εργασίες της κ. Ρίγγα και του συνεργείου.
Τάνια Κατσάνη