Η θαλιδομίδη και η λεναλιδομίδη σε συνδυασμό με τις κλασικές θεραπείες, όπως η χημειοθεραπεία και η μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων, είναι τα «όπλα» που η επιστήμη προτάσσει απέναντι στο πολλαπλό μυέλωμα, το δεύτερο συχνότερο καρκίνο του αίματος, που κάθε χρόνο «χτυπά» περίπου 400 Έλληνες.
Κατά τη διάρκεια του Πανελλήνιου Αιματολογικού Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στη Αθήνα ο καθηγητής και πρόεδρος της ομάδας Πολλαπλού Μυελώματος, Αμυλοείδωσης και Δυσπρωτεϊναιμίας της κλινικής Mayo των ΗΠΑ, Dr. Vincent Rajkumar δήλωσε: «Τα τελευταία 5-10 χρόνια η πρόγνωση στους ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα έχει βελτιωθεί σημαντικά.
Η επιβίωση για τρία χρόνια μετά τη διάγνωση, η οποία δεν ξεπερνούσε το 40% πριν από κάποια χρόνια, σήμερα αγγίζει το 75-80%». Ωστόσο, αν και ο Dr. Rajkumar ερευνά την προέλευση της νόσου και την ανάπτυξη νέων θεραπειών, δηλώνει ότι δεν υπάρχει ακόμα απάντηση στο ερώτημα σχετικά με το τι προκαλεί το πολλαπλό μυέλωμα.
Όπως κρίνει ο ίδιος ιδιαίτερα σημαντική είναι η έγκαιρη διάγνωση, η οποία αν συνοδευτεί από άμεση έναρξη θεραπείας μπορεί να μειώσει τις οστικές βλάβες, όπου είναι και η πιο εμφανής δράση του νοσήματος, άρα και τον πόνο που αυτές συνεπάγονται, αλλά και να παρατείνει την επιβίωση του ασθενούς.
«Πολύ καλά. Δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις τερατογένεσης. Οποιοσδήποτε μπορεί να κατανοήσει την ανάγκη για μεγαλύτερες προφυλάξεις κατά τη χορήγησή της. Η ύπαρξη νέων, δραστικών φαρμάκων εξακολουθεί ωστόσο να αποτελεί μια ευτυχή συγκυρία» ήταν η απάντηση του Dr. Rajkumar σε ερώτηση σχετικά με το πώς έγινε δεκτή η επιστροφή της θαλιδομίδης από γιατρούς και ασθενείς.