Βίωσα τον πυρετό της ανέγερσης ενεργοβόρων κτιρίων, τη διαπλάτυνση και διάνοιξη οδικών αρτηριών, χωρίς να ληφθεί υπ’ όψιν η λειτουργικότητα και η συνοχή των δραστηριοτήτων στην πόλη.
Είδα το πράσινο να καταστρέφεται και αντί για πάρκα, να ξεφυτρώνουν δεντράκια πάνω στα περιορισμένα πεζοδρόμια, έτσι που να γίνεται ο βίος αβίωτος για τους αναπήρους και όσους μεταφέρουν παιδιά σε καροτσάκια ή απλώς περπατούν με το παιδί τους στο δρόμο.
Είδα την προσέλευση χιλιάδων αυτοκινήτων και καμία υποδομή για πάρκινγκ.
Βίωσα τον τρόμο από την πλημμύρα, όταν μείναμε αποκλεισμένοι στην πολυκατοικία με το νερό μέχρι το ύψος που αναρτώνται τα κοινόχρηστα.
Έζησα από κοντά τα προβλήματα των σχολικών μονάδων, ως γονιός και μέλος των συλλόγων γονέων, σε εποχές που για άλλους, όπως ομολογούν πλέον, υπήρχε χρήμα, με τη διαφορά ότι τα χρειαζούμενα για το σχολείο τα πλήρωναν οι γονείς από το υστέρημά τους.
Σήμερα, που ίσως βιώνουμε μία από τις πλέον κρίσιμες στιγμές της ιστορίας μας, η πόλη έχει την ανάγκη όλων. Η ανάθεση καιρός είναι να δώσει τη θέση της στη συμμετοχή στις αποφάσεις και στα ενεργούμενα μέσα στην πόλη.
Η νέα Δημοτική Αρχή -ίσως θα πρέπει από εδώ και μπρος να την ονομάζουμε νέα Δημοτική Συμμετοχική λειτουργία για τις ανάγκες της πόλης και των ανθρώπων της- έχει καθήκον να ανατρέψει το κατεστημένο και να δημιουργήσει δομές για την ενεργή συμμετοχή των δημοτών στη λήψη των αποφάσεων.
Πλέον ένα, έστω και ικανότατο επιτελείο, δεν είναι αρκετό. Η πόλη μάς χρειάζεται όλους. Για να περισώσουμε τη δημόσια γη.
Για να επαναδομήσουμε τις ρημαγμένες κοινωνικές δομές.
Για να αναστήσουμε και να αξιοποιήσουμε παραγωγικά τις ξεχασμένες τέχνες.
Επειδή τα σκουπίδια μετασχηματίζονται σε πηγή ενέργειας και δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Επειδή οι αρχαιολογικοί θησαυροί δεν καταπλακώνονται, αλλά αποτελούν το στοιχείο του χαρακτήρα και της αναφοράς της πόλης, ό, τι έχει απομείνει δηλαδή, μετά τις τελευταίες εκσκαφές αλλά και τους προγενέστερους βανδαλισμούς.
Η ανάδειξη σε παραγωγική βάση του συγκριτικού πλεονεκτήματος της παράδοσης, με τον εμπορικό χαρακτήρα της πόλης σε συνάρτηση με τις υποδομές των Ολυμπιακών έργων, καθιστούν την πόλη ικανή να αντιπαρέλθει τη δίνη των καιρών.
Ο Δήμος δεν είναι παρατηρητής και παρηγορητής, έχει αρμοδιότητες και ευθύνες, είναι η κινητήριος δύναμη, το υφάδι ενός ιστού που αξιοποιεί δημιουργικά τον καθένα μας.
Για να μη χαθούν άλλες ευκαιρίες.
Για να μη χαντακωθεί άλλο η πόλη μας.
Ενωμένοι, ανατρέπουμε λογικές και τακτικές που μας καταστρέφουν.
Εμείς αποφασίζουμε!
