Γράφει ο Φώτης Καρύδας
Δημοσιογράφος – Αναλυτής
«Είμαστε ωραίοι, αλλά πόσοι είμαστε;», ρωτούσε το 2001 ο Σπύρος Παπαδόπουλος και μας προέτρεπε να συμμετάσχουμε στην απογραφή του πληθυσμού της χώρας. Είκοσι χρόνια, εν μέσω κορωνοϊού, έφτασε και πάλι η ώρα να μάθουμε πόσοι είμαστε… Όμως οι συνθήκες της εποχής μοιάζουν να μην ευνοούν την απογραφή αλλά την… αντιγραφή. Και που γίνεται αντιγραφή; Μα στις θεωρίες συνωμοσίας.
Όταν υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι με το εμβόλιο τοποθετείται πομπός 5G προκειμένου να τον ελέγχουν, τότε γιατί η απογραφή –στην οποία δίνεις και τόσα στοιχεία- να μην αποτελεί ένα διαφορετικό είδος ελέγχου; Μόνο που στη δεύτερη περίπτωση θα είναι λίγο… αδικημένοι αφού ο έλεγχος θα γίνεται δίχως το… τσιπάκι και χωρίς το… χάραγμα του Αντίχριστου. Μπορεί τα παραπάνω να φαίνονται αστεία αλλά ζούμε στην εποχή που οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν βρει… πεδίον δόξης λαμπρό, με την απογραφή να διεκδικεί το δικό της μερίδιο σε αυτό.
Στην Ελλάδα, η πρώτη απογραφή φέρεται να είχε γίνει από τον Κέκροπα. Ο μυθικός βασιλιάς της Αθήνας διαίρεσε την πόλη σε τέσσερις φυλές και την Αττική σε 12 δήμους. Υπάρχουν, όμως στοιχεία ότι η αρχαιότερη απογραφή ήταν αυτή της Βαβυλώνας (3.800 π.Χ.) και της Αιγύπτου (3.050 π.Χ.). Αναφορές για απογραφές υπάρχουν και στην Παλαιά Διαθήκη. Ας μη ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, η γέννηση του Χριστού στη Βηθλεέμ έγινε διότι ο Ιωσήφ και η Μαρία πήγαιναν στο μέρος που είχε γεννηθεί ο Ιωσήφ για να απογραφούν.
Βέβαια, το τελευταίο παράδειγμα, εάν το σκεφτούν οι λάτρεις των συνωμοσιών ίσως εμπνευστούν κάποια νέα σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Ιδιαίτερα, τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και από τη μία πλευρά υπάρχουν οι… εμβολιαστές και από την άλλη οι απογραφείς. Καλύτερα όμως να μη δίνουμε ιδέες.
Τι έχουν ακούσει οι συμπολίτες μας που ασχολούνται με την απογραφή, δεν περιγράφεται. Το βασικότερο όλων είναι ότι κάνουν έλεγχος για να βρεθούν οι ανεμβολίαστοι. Κι ας υπάρχει διαβεβαίωση από τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Αθανάσιο Θανόπουλο ότι δεν ζητείται κανένα στοιχείο που να έχει σχέση με την υγειονομική κατάσταση των πολιτών. Οι αρνητές του εμβολιασμού, με τοποθετήσεις τους σε χώρους κοινωνικής δικτύωσης, αναφέρουν ότι πρόκειται για μία απόπειρα ώστε να τους εμβολιάσουν με το ζόρι. Ποιος να τους εμβολιάσει; Μα αυτό ο άγνωστος «Χ» που φταίει για όλα τα δεινά μας. Βέβαια για κάποιους ό άγνωστος Χ έχει πρόσωπο γιατί τι θεωρίες συνομωσίας να ήταν εάν δεν υπήρχε κάποιος πρωταγωνιστής;
Ο παραλογισμός μοιάζει να μην έχει… όρια. Και φυσικά η… καραμέλα είναι μία: δεν πρέπει να δίνουμε πουθενά τα προσωπικά μας δεδομένα για να μη μας φακελώσουν. Και αυτό το λένε άνθρωποι που με μεγάλη ευκολία θα αποκαλύψουν μέχρι και τι… νούμερο εσώρουχο φοράνε προκειμένου να αποκτήσουν μία κάρτα που θα τους δίνει κάποια έκπτωση της τάξεως του 5% σε μία εταιρεία.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στις δημοφιλείς σελίδες κοινωνικής δικτύωσης θα γράψουν οικογενειακή κατάσταση, προτιμήσεις κλπ. Οι συνομωσίες όμως έχουν μία γοητεία στον άνθρωπο ίσως γιατί θυμίζουν τα παραμύθια που ακούγαμε μικροί μόνο που στη θέση της κακιάς μητριάς που έδωσε στη Χιονάτη το δηλητηριασμένο μήλο έχει μπει ο άγνωστος «Χ» με το εμβόλιο.
Και ξαφνικά, μέσα στη δίνη των θεωριών, προκύπτει και η απογραφή και για κάποιους… έδεσε το γλυκό. Ο συνδυασμός ήταν άμεσος. Φυσικά, κανένας από αυτούς δεν σκέφτηκε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται απογραφή. Η πρώτη σύγχρονη απογραφή στην Ελλάδα έγινε το 1828 από τον Καποδίστρια. Στη συνέχεια, ακολούθησαν πολλές, τόσο για την απογραφή του πληθυσμού, όσο και για την απογραφή εδαφών κλπ.
Από το 1951, οι απογραφές στην Ελλάδα γίνονται κάθε δέκα έτη, μόνο που η συμπλήρωση των δέκα ετών έτυχε να «πέσει» σε χρονιά πανδημίας με τις θεωρίες να ανθούν και να βρίσκουν χώρο για αντιγραφή και σε αυτό. Έτσι, μετά τους αρνητές της πανδημίας και του εμβολιασμού, έχουμε και τους αρνητές της απογραφής.
Ίσως κάποιοι από αυτούς, μέσα από την άρνηση, να επιζητούν την προσοχή. Τα 15’’ δημοσιότητας που δεν θα μπορέσουν να έχουν εάν κάνουν ότι και η πλειοψηφία. Και σε αυτή την περίπτωση κανένας δεν θα πειστεί με τη χλεύη αλλά με την παράθεση δεδομένων. Ανάμεσα σε αυτούς υπάρχουν και οι δύσπιστοι που φοβούνται μήπως πέσουν θύμα κάποιας απάτης. Για όλους αυτούς απαιτείται η κατάλληλη μορφή επικοινωνίας προκειμένου να πάψουν να βλέπουν παντού συνομωσίες.
Και όταν λέμε μορφή επικοινωνίας σίγουρα δεν εννοούμε τον Σπύρο Παπαδόπουλο να αναρωτιέται «πόσοι είμαστε». Ο συμπαθής ηθοποιός και παρουσιαστής, 19 χρόνια μετά την καμπάνια για την απογραφή του 2001, συνδέθηκε με τον κορωνοϊό και οι συνωμοσιολόγοι δεν θα χρειαστούν τίποτα περισσότερο για… αντιγραφή των θεωριών τους.
