![Το Κοράκι [ένα μουσικό αναλόγιο] του Edgar Allan Poe στο «RABBITHOLE» συγκινεί βαθιά](https://amarysia.gr/wp-content/uploads/2025/11/panlam_poe_10_web-360x180.jpg)
Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης, μέλος του International Hellenic Association (ΙΗΑ).
Aς το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: Κανείς δεν πρέπει να περιμένει κανονικές εκλογές στην Τουρκία με την μορφή που γνωρίζουμε σε ολόκληρη την Δύση.
Οι «εκλογές» στην Τουρκία αποτελούν ένα είδος «φύλλου συκής» που χρησιμοποιεί αναγκαστικά το εκάστοτε τουρκικό καθεστώς για να διαιωνίσει την εξουσία του και για να παρουσιάσει στον κόσμο μια (δήθεν) δημοκρατική Τουρκία.
Κατά την ίδρυση της Τουρκικής «Δημοκρατίας» (Οκτώβριος 1923) επιτρεπόταν η λειτουργία ενός και μοναδικού κόμματος (Κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα – Cumhuriyet Halk Partisi, CHP, η σημερινή τουρκική αντιπολίτευση). Μόλις το 1945 επετράπη η λειτουργία και δεύτερου πολιτικού κόμματος (Δημοκρατικό Κόμμα – Demokrat Partisi) το οποίο όμως προερχόταν από την ίδια ακριβώς μήτρα των νεότουρκων, αφού «αποσχίστηκε» από το Ρ. Λαϊκό Κόμμα.
Έκτοτε, όλα τα τουρκικά πολιτικά κόμματα που ιδρύθηκαν, εγκρίθηκαν και λειτούργησαν στην Τουρκία μέχρι σήμερα, έπρεπε να προέρχονται από την ίδια μήτρα των νεότουρκων – εκτός από ένα: το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (Halklarin Demokratik Partisi, HDP) το οποίο κατόρθωσε να ιδρυθεί στις 12 Αυγούστου 2012 όταν ο Ρ. Τ. Ερντογάν βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του και πάσχιζε να εμφανιστεί στα μάτια του πλανήτη σαν ο «μεγάλος δημοκρατικός ηγέτης» του μουσουλμανικού κόσμου.
Το έτος 2023 η Τουρκία βρίσκεται επίσημα σε προεκλογική περίοδο χωρίς κανόνες και χωρίς καμιά βεβαιότητα ασφαλούς διεξαγωγής τους, με πλήθος ιδιαιτεροτήτων που ορίζουν ακριβώς τις «εκλογές… αλατούρκα!».
Όλοι γνωρίζουν πως ο Ερντογάν δεν μπορεί να είναι υποψήφιος Πρόεδρος Δημοκρατίας για τρίτη συνεχόμενη φορά, σύμφωνα με το σύνταγμα που έφτιαξε ο ίδιος. Η μόνη περίπτωση τρίτης υποψηφιότητας θα ήταν πρόωρες εκλογές με την προϋπόθεση σχετικής έγκρισης του κοινοβουλίου με αυξημένη πλειοψηφία, την οποία όμως δεν διαθέτει το καθεστώς.
Φυσικά, δεν υπάρχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη που θα εξέταζε τα θέματα αυτά, όπως δεν εξέτασε και το πλαστό πτυχίο του Ρ. Τ. Ερντογάν με το οποίο αναρριχήθηκε στην Προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας χωρίς πρόβλημα.
Η προεκλογική περίοδος «προετοιμάστηκε καταλλήλως» από το καθεστώς ισλαμιστών, φασιστών και τουρκικού υπόκοσμου, με πλήθος «προληπτικών μέτρων» που θα «βοηθήσουν» να αυτό-ανακηρυχθεί «νικητής» μέσω του ελεγχόμενου Ανώτατου Εκλογικού Συμβουλίου, μεταξύ αυτών:
• Μεθοδική «εξουδετέρωση» επικίνδυνων πολιτικών αντιπάλων με στημένες δίκες (Ντεμιρτάς, Καβάλα, Ιμάμογλου κ.ο.κ.),
• Ποικιλόμορφες διώξεις εναντίον του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος των τελευταίων τουρκικών εκλογών (HDP) με φυλακίσεις εκατοντάδων στελεχών του, κατάργηση δεκάδων εκλεγμένων δημάρχων του, οικονομικούς ελέγχους, ύβρεις και συλλήψεις χιλιάδων μελών του,
• Εκτεταμένη νοθεία κατά την διεξαγωγή των εκλογών με αντικατάσταση καλπών και μαζικές διπλοψηφίες – έρευνα του 2023 για πιθανή νοθεία στις εκλογές, καταδεικνύει ότι το 74,7% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι ένα μέρος των ψήφων είτε οπωσδήποτε θα κλαπεί είτε ότι υπάρχει περίπτωση να κλαπεί. Όσο για την εμπιστοσύνη των πολιτών στο (απόλυτα ελεγχόμενο από το καθεστώς) Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο, φτάνει μόλις στο 25,3%,
• Ανηλεής καταδίωξη και «στιγματισμός» κάθε κατηγορίας πολιτικών και θρησκευτικών «αντιφρονούντων»,
• Απειλή δολοφονίας του αρχηγού της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου (επίσημη προειδοποίηση τουΑλαντίν Αλντεμίρ, με καταγωγή από τους γκρίζους λύκους, ότι μεγάλη φατρία της τουρκικής μαφίας σχεδιάζει την δολοφονία του – Μάρτιος 2023),
• Επίσημη επικήρυξη, με εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, επιφανών αλλά πολιτικά «ενοχλητικών» Τούρκων πολιτών (Ενές Καντέρ, Μπουλέντ Κενές, Αμπντουλάχ Μποζκούρτ, Μπανού Γκιουβέν καιπολλοί έγκριτοι,αυτοεξόριστοιδημοσιογράφοι),
• Στραγγαλισμός ατομικών ελευθεριών με νόμους και διατάγματα, με ειδική σφοδρότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
• Λογοκρισία αντιπολιτευόμενων ΜΜΕ (μόλις 5% του συνόλου των τουρκικών ΜΜΕ), με εξοντωτικές ποινές «διακοπής λειτουργίας» από το διορισμένο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο ή με επιθέσεις «άγνωστων χάκερς» (όπως στην περίπτωση Cumhuriyet),
• Ετοιμότητα για «κάθε δράση» του ιδιωτικού στρατού της SADAT προκειμένου να προστατευτεί ο Ρ.Τ. Ερντογάν άμεσα ή έμμεσα,
• Άδειασμα των κρατικών ταμείων με κάθε τρόπο, μετατροπή της τουρκικής δικαιοσύνης, των σωμάτων ασφαλείας και ολόκληρου του δημόσιου τομέα σε παραρτήματα των ισλαμιστών, των φασιστών και της τουρκικής μαφίας,
• Συστηματική καλλιέργεια μίσους απέναντι σε εσωτερικούς και εξωτερικούς «εχθρούς», με «όπλα» ύβρεις και καθημερινά ψέματα για την μόνιμη απασχόληση της εκλογικής πελατείας,
• Καθημερινή μετάδοση ψευδών ειδήσεων που καλλιεργούν μια εικονική πραγματικότητα όπως π.χ. ανακοίνωση της ελεγχόμενης Στατιστικής Υπηρεσίας ΤUIK ότι ο πληθωρισμός Φεβρουαρίου 2023 αντιστοιχούσε σε ετήσιο πληθωρισμό (δήθεν) 55,18%, έναντι ποσοστού 126,91% της ανεξάρτητης ENAG ή η δήλωση Σοϊλού για ανακάλυψη πετρελαίου το οποίο «μόλις βγαίνει από το έδαφος, θα μπαίνει στο τρακτέρ που θα λειτουργεί αμέσως» ή τα ψέματα Ερντογάν προς σεισμόπληκτους ότι «μέσα σε ένα χρόνο θα έχουν παραδοθεί καινούργια κτίρια στις κατεστραμμένες περιοχές»,
• Αναγκαστική «επιστράτευση» κάθε κατηγορίας εργαζομένων στον δημόσιο τομέα σε όλες τις προεκλογικές εμφανίσεις Ερντογάν,
• Απειλές και βρισιές προς σεισμόπληκτους και αγανακτισμένους πολίτες που διαμαρτύρονται («Κρατάμε σημειώσεις…») καθώς και «προειδοποιήσεις» προς τον τουρκικό λαό («Δεν μπορούμε να αφήσουμε την Τουρκία στο έλεος ενός συνασπισμού που είναι πολύπλευρος, άπληστος και δεν έχει κατεύθυνση.… Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μια τέτοια καταστροφή!» – Ομιλία Ερντογάν προς επαρχιακούς αρχηγούς ΑΚΡ, 11/3/2023).
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Το τουρκικό καθεστώς αντιμετωπίζει πλέον άμεσα τον κίνδυνο να οδηγηθεί τόσο η «Φαμίλια Ερντογάν» όσο και οι χιλιάδες «συνεργάτες» της στην αποκαθήλωση, στην φυλακή και στην κατάσχεση της αμύθητης περιουσίας που αποκτήθηκε με κάθε κατηγορίας παρανομίες και διαφθορά.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει βέβαια καμιά διάθεση να παραδώσει την εξουσία, ακόμα και αν χάσει τις εκλογές με διψήφιο ποσοστό, αφού γνωρίζει πολύ καλά τι ακριβώς θα επακολουθήσει. Είναι όμως αναγκασμένος να «διαχειριστεί» την κατάσταση με την εξέταση διαφόρων «σεναρίων».
Θεωρητικά, παράδοση εξουσίας θα μπορούσε να γίνει μόνο με 100% εγγύηση ότι δεν πρόκειται να διωχθεί ουδείς από την «Φαμίλια Ερντογάν» για τα «πεπραγμένα» της εικοσαετίας.
Οι «αναλώσιμοι» κάθε κατηγορίας του καθεστώτος (πολιτευτές, επιχειρηματίες, ευρύτερο δημόσιο κ.ο.κ) εξαιρούνται υποχρεωτικά προκειμένου να εκτονωθεί η λαϊκή αγανάκτηση. Ίσως μάλιστα η επιστροφή της Μεράλ Ακσενέρ στο «τραπέζι των 6» να έχει σχέση όχι μόνο με την παρεμπόδιση του φιλοκουρδικού HDP από το να συμμετέχει επίσημα στην συμμαχία της αντιπολίτευσης, αλλά και με την ιδιότυπη αυτή «διαπραγμάτευση». Μια πληροφορία που διέρρευσε για συνάντηση Μεράλ Ακσενέρ με τον Χουλουσί Ακάρ το διήμερο της «αποχώρισης» της από το «τραπέζι των 6» διαψεύστηκε μετά βδελυγμίας και από τους δύο, αλλά αν πραγματικά έγινε, σίγουρα θα αφορούσε και την «διαπραγμάτευση» αυτή.
Ένα είναι βέβαιο: Το καθεστώς του Ρ. Τ. Ερντογάν θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει στην εξουσία. Όσο ο Ρ. Τ. Ερντογάν «κέρδιζε» εκλογικές αναμετρήσεις εμφανιζόταν σαν ο «μεγαλύτερος δημοκράτης». Τώρα που κινδυνεύει να τις χάσει, θα μεταχειριστεί κάθε αθέμιτο μέσο προκειμένου να ανατρέψει το αποτέλεσμα που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, όπως ακριβώς έκανε τα προηγούμενα χρόνια που κινδύνεψε η απόλυτη κυριαρχία του.
Ήδη υπάρχουν διαρροές ότι ετοιμάζεται πλήρης «φάκελος λάσπης» εναντίον του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου καθώς και άλλες πληροφορίες για «μεγαλειώδη καμπάνια» του καθεστώτος προκειμένου να κουκουλωθεί όπως-όπως η σκληρή πραγματικότητα. Αν φυσικά δεν λειτουργήσει τίποτα απ’ όλα όσα ετοιμάζονται, πάντα υπάρχει το δοκιμασμένο το 2015/2016 και πολύ αποτελεσματικό σενάριο του χάους, δηλαδή της δημιουργίας εσωτερικής αναταραχής και της καλλιέργειας φόβου με βομβιστικές επιθέσεις που θα χρεωθούν σε διάφορους «εχθρούς» όπως ξένες δυνάμεις, αντιπολίτευση, Κουρδικό ΡΚΚ και φιλοκουρδικό ΗDP.
Η «πρόβα» μάλιστα του σεναρίου του χάους έγινε στην Κωνσταντινούπολη τον Νοέμβριο 2022 με μια βόμβα που σκότωσε 6 ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους 81. Ο Υπουργός Παρανομίας, Διαπλοκής και Εμπορίου Ναρκωτικών της Τουρκίας Σουλεϊμάν Σοϊλού (επίσημα λειτουργεί σαν «Υπουργός Εσωτερικών») σε χρόνο ρεκόρ (δήθεν) βρήκε τον «ένοχο»:
Μια γυναίκα από τη Συρία (Άλμπασίρ) με μια μπλούζα που έγραφε NEW YORK (υποβολή στο υποσυνείδητο του θεατή «ανάμειξης» της Αμερικής), εμφανίστηκε μπροστά στις κάμερες και ομολόγησε αμέσως την «ενοχή» της.
Ο κίνδυνος «εσωτερικής αναταραχής» ευνοεί απόλυτα το καθεστώς, γι’ αυτό και αποτελεί το πιο αιματηρό και επικίνδυνο από όλα τα «σενάρια», προκαλώντας μεγάλη ανησυχία μέσα και έξω από την Τουρκία.
Τέλος, δεν πρέπει να θεωρείται συμπτωματικό το γεγονός ότι μεγάλες ξένες εταιρείες άρχισαν να αποχωρούν η μια μετά την άλλη από την Τουρκία, με τελευταίο «κρούσμα» την Ιαπωνική Sony (30/1/2023).
Όσο θα μειώνονται οι ελπίδες του Ρ. Τ. Ερντογάν να πλησιάσει, παρά την δεδομένη νοθεία, σε ένα ποσοστό που θα του επιτρέψει να αυτό-ανακηρυχθεί νικητής, τόσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες να οδηγήσει την ούτως ή άλλως ελαττωματική Τουρκική «Δημοκρατία» σε μια απροκάλυπτη δικτατορία ισλαμιστών, φασιστών και τουρκικού υπόκοσμου.
