Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 22/02/2023
Τις μέρες της… μαρμότας ζουν, σχεδόν κάθε πρωί όσοι «συναναστρέφονται» με τις κεντρικές λεωφόρους, Μεσογείων και Κηφισιάς αλλά και τους δρόμους «δεύτερης γραμμής». Οι οδηγοί -με εξαίρεση το διάστημα των περιορισμών της πανδημίας- παραμένουν για τα καλά στις επάλξεις, σε αντίθεση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς που διαχρονικά και όλο περισσότερο αγνοούνται. Οι στάσεις λεωφορείων και τρόλεϊ «στενάζουν» από κόσμο, με νωπές και τις καταργήσεις γραμμών του ΟΑΣΑ (Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών), oι οποίες ήδη, στην περιοχή, λειτουργούσαν αραιά και που (όπως το δρομολόγιο 404).
Αν σε όλα αυτά προστεθεί μια κακοκαιρία, όπως τις προάλλες ή μια βλάβη οχήματος, οι… δρόμοι είναι δύο: Η «μάχη» σώμα με σώμα για μια θέση σε όποιο λεωφορείο ή τρόλεϊ περάσει ή το… περπάτημα έως έναν κοντινό σταθμό μετρό που βέβαια, σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά και το ένα χιλιόμετρο. Εκεί, βέβαια, περιμένουν οι… ουρές που σχηματίζονται στα εκδοτήρια των σταθμών μετρό για την προμήθεια του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, ενώ τις ημέρες αλλαγής του μήνα η λέξη «χάος» ωχριά ώστε να περιγράψει την κατάσταση με όσους περιμένουν να ανανεώσουν την κάρτα τους.
Οι ελλείψεις σε προσωπικό και οχήματα βρίσκουν τον… μάστορά τους με την «αρτηριοσκλήρωση» των κυβερνήσεων της τελευταίας πενταετίας που παρότι «βγήκαμε από τα μνημόνια» εξακολουθεί να μην επιτρέπονται προσλήψεις και- στην προκειμένη περίπτωση- οδηγών, ώστε τουλάχιστον να βελτιωνόταν η δημοτική συγκοινωνία όπου και όσο υπάρχει. Αντ’ αυτού, για όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, νούμερο ένα πρόβλημα παραμένει η… λαθρεπιβίβαση! Η ενεργοποίηση του ηλεκτρονικού κόμιστρου είχε εκτιμηθεί ως πανάκεια που θα μηδένιζε το φαινόμενο.
Μπορεί στο μετρό οι μπάρες να έχουν μειώσει τους «τζαμπατζήδες» (όπως τους αποκαλούν αυτοί που μάλλον δεν χρειάστηκε ποτέ να πάρουν μέσο μαζικής μεταφοράς στη ζωή τους), ωστόσο η εισιτηριοδιαφυγή «οργιάζει», λένε οι αρμόδιοι. Η πιο συνηθισμένη πρακτική ήταν να περνούν οι… λαθρεπιβάτες μαζί με προπορευόμενο επιβάτη που επικύρωσε εισιτήριο, αξιοποιώντας τη μεγάλη, κατά πολλούς, διάρκεια που οι πύλες παραμένουν ανοικτές.
Τα αντανακλαστικά των υπευθύνων ήταν άμεσα, σε αυτή την περίπτωση. Ο ΟΑΣΑ προχωρά στη ρύθμιση των μπαρών, ώστε να περνά ένας και με το… ζόρι, ενώ έχει ζητήσει από τις δυνάμεις των σεκιούριτι να έχουν το νου τους. Όμως, σε λεωφορεία και τρόλεϊ που δεν έχουν πύλες, τα στοιχεία κάνουν λόγο για μία επικύρωση εισιτηρίου ανά 20 επιβάτες. Εδώ, ο Οργανισμός αναλαμβάνει την οργάνωση του σώματος ελεγκτών της ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες), αυξάνοντας τους ελέγχους.
Ίσως, τελικά, στον «θαυμαστό» ψηφιακό κόσμο της τηλεματικής στις στάσεις και των εφαρμογών στα κινητά, η λύση να είναι ο… εισπράκτορας, που εδώ και χρόνια καταργήθηκε. Όλα περνούσαν από το χέρι του, ενώ το άγρυπνο μάτι του δεν άφηνε πολλά περιθώρια διαφυγής από την πληρωμή. Άλλωστε, δεν απέχουμε και πολύ σε πολλά από την εποχή της φράσης του «προχώρει στον διάδρομο»…
Δείτε επίσης: «Ναι» Περιφερειακού Συμβουλίου σε νυχτερινό λεωφορείο στη Λ. Μεσογείων
