Μήνυμα, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών σήμερα 25 Νοέμβρη, μετέφερε ο Σύλλογος Γυναικών Χαλανδρίου από την αντίστοιχη Πανελλήνια Ομοσπονδία (ΟΓΕ), της οποίας είναι μέλος. Η ΟΓΕ εκφράζει «αλληλεγγύη σε κάθε γυναίκα της βιοπάλης που είναι θύμα βίας με όποια μορφή» και δηλώνει στο πλευρό καθεμιάς που «βιώνει τη βία εκεί που εργάζεται, ζει, σπουδάζει, αθλείται, περνάει τον ελεύθερο χρόνο της».
Αναλυτικά:
«Η ΟΓΕ από την ίδρυση της μέχρι σήμερα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια σε κάθε μορφής βία που εντείνει την ανισοτιμία των γυναικών:
• Αποκαλύπτοντας όλα τα πρόσωπα της βίας εναντίον μας που κρύβουν οι εκμεταλλευτές του μόχθου μας, όπως και οι κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί που τους στηρίζουν
• Φωτίζοντας τη ρίζα της βίας κατά των γυναικών
• Οργανώνοντας την πάλη των γυναικών ενάντια σ’ αυτούς που τη γεννούν, σ’ αυτούς που την τρέφουν.
Βία είναι το συνολικό τσάκισμα της εργασιακής, της οικογενειακής, της προσωπικής μας ζωής, είναι η έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ζωής μας, των εργασιακών μας δικαιωμάτων, της μητρότητας. Βία είναι η ανεργία, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις που κάνουν τη ζωή μας λάστιχο, τα βάρη των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ που πέφτουν στις πλάτες μας. Βία είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και η προσφυγιά. Αυτό είναι το έδαφος πάνω στο οποίο ανθίζει η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική κακοποίηση, οι βιασμοί, ακόμα και οι δολοφονίες γυναικών. Ταυτόχρονα αυτά είναι τα “δεσμά” που περιορίζουν τις δυνατότητες μιας γυναίκας να ξεφύγει από μία βίαιη διαπροσωπική σχέση.
Όσο οι όροι της ζωής και της δουλειάς μας επιδεινώνονται, τόσο περισσότερο οι γυναίκες δυσκολεύονται να σηκώσουν κεφάλι και να καταγγείλουν, να αντιπαλέψουν την εργοδοτική βία, αλλά και να απεγκλωβιστούν από παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Γιατί η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα τους εξασφαλίσουν τη δυνατότητα να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους σε όλους τους τομείς της ζωής τους, να στέκονται στα πόδια τους, να είναι χειραφετημένες οικονομικά, ψυχικά, συναισθηματικά.
Οι απαράδεκτες συμπεριφορές απέναντι στις γυναίκες, που φτάνουν μέχρι το βιασμό και τις δολοφονίες, είναι το αποτέλεσμα -και όχι η αιτία- της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην ταξική κοινωνία, των κοινωνικών διακρίσεων που βιώνουν οι γυναίκες σε κάθε πλευρά της ζωής τους. Πηγάζουν από τις αξίες που «γεννά» η ίδια η φύση της σημερινής κοινωνίας : την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον ανελέητο ανταγωνισμό, τον ατομισμό, τον εγωιστικό τρόπο ζωής και σκέψης, που διαπερνούν και τις διαπροσωπικές, τις οικογενειακές σχέσεις.
Σε αυτό το έδαφος αναπτύσσονται εχθρικές συμπεριφορές μεταξύ ανθρώπων που έχουν τα ίδια προβλήματα και τα ίδια συμφέροντα, ακόμα και μέσα στην οικογένεια. Έτσι ξεπροβάλλει η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ζωής, η επιβολή της πειθαρχίας, της υποταγής, οι στρεβλές αντιλήψεις περί “αφοσίωσης” της συζύγου ή της συντρόφου που συνδέονται με την τάση «ιδιοκτησίας» της.
Το κίνητρο του δράστη δεν είναι το φύλο του θύματος, αλλά η σχέση του θύματος μαζί του. Τα στρεβλά πρότυπα ανθίζουν όσο διαιωνίζεται η οικονομική και κοινωνική εξάρτηση ενός ανθρώπου από έναν άλλο στο πλαίσιο του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης.
Λύνεται νομικά το ζήτημα της βίας;
-Η ΟΓΕ τάσσεται αναντίρρητα υπέρ της αυστηριοποίησης του ποινικού πλαισίου των εγκλημάτων βίας κατά των γυναικών. Καταδικάζουμε κατηγορηματικά κάθε φαινόμενο ατιμωρησίας ή προσπάθειας να πέσουν στα «μαλακά» οι δράστες. Όμως, οι όποιες αλλαγές στην ποινική νομοθεσία δεν εξασφαλίζουν από μόνες τους την ολόπλευρη προστασία των γυναικών.
-Στην πραγματικότητα είτε οι δολοφονίες γυναικών χαρακτηριστούν γυναικοκτονίες είτε όχι, η ουσία του προβλήματος δεν αλλάζει αν δεν υπάρξει ολόπλευρη κοινωνική προστασία και στήριξη των γυναικών, που εκτός των άλλων θα αποτρέπει τους δράστες να δρουν ανενόχλητοι.
-Αποκαλύπτουμε το κίνητρο της όψιμης ευαισθησίας …περί βίας
Το κίνητρο της όψιμης ευαισθησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κυβερνήσεων, των επιχειρηματικών ομίλων …. είναι ότι το «κόστος» από τη βία κατά των γυναικών υπολογίζεται ότι φτάνει στα 286 δις ευρώ το χρόνο! Αποκαλυπτικό είναι το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που επιμερίζει το “κόστος” στην υγειονομική περίθαλψη, στην αυξημένη χρήση της ποινικής Δικαιοσύνης (αστυνομία, εισαγγελείς), στις υπηρεσίες προστασίας των παιδιών, στη “χαμένη παραγωγή λόγω χαμένων ημερών εργασίας» και “χαμηλότερης παραγωγικότητας”.
-Δυναμώνουμε το συλλογικό αγώνα ενάντια στη βία των εκμεταλλευτών μας
Είναι ατομικό ζήτημα κάθε γυναίκας να “σπάσει τη σιωπή” της;
Το θάρρος, η τόλμη απέναντι στη βία μπορεί να αναπτυχθεί στο έδαφος της συλλογικότητας, της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης. Η δράση στο γυναικείο σύλλογο, στο σωματείο είναι η καλύτερη “ασπίδα προστασίας” της γυναίκας για να βρει τη δύναμη και το κουράγιο να αλλάξει τη ζωή της μαχόμενη.
Διεκδικούμε :
• Μέτρα στήριξης των άνεργων γυναικών (επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις), των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, κατοχυρωμένους από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσουν οι γυναίκες να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους.
• Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές κ.α.), με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.
• Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία και σχολές από επιστημονικούς κρατικούς φορείς
