Παρουσιάζει και σχολιάζει ο Άγγελος Πολύδωρος
Η επιστροφή – The return
Μια δραματική ταινία για τις συνέπειες του πολέμου και ταυτόχρονα μια ιστορία για την τεράστια δύναμη του ανθρώπου, που αντιμετωπίζει πιέσεις και επιβουλές εναντίον του και εναντίον αυτού που εκπροσωπεί.
Ο Ουμπέρτο Παζολίνι έχει διασκευάσει σεναριακά (μαζί με τους Έντουαρντ Μποντ και Τζον Κόλε) το τελευταίο κεφάλαιο της Οδύσσειας που αναφέρεται στην επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη και έχει δημιουργήσει μια ανθρώπινη ιστορία, χωρίς τις παρεμβάσεις των θεών του Ολύμπου και φανταστικών ηρώων ή τεράτων, που μας έχει συνηθίσει το κινηματογραφικό είδος Χλαμύδα ή Sword & Sandal.
Μετά από είκοσι χρόνια απουσίας, ο Οδυσσέας (Ρέιφ Φάινς) εκβράζεται μισοπεθαμένος και αγνώριστος στις ακτές της Ιθάκης, του βασιλείου του, που όμως θα το βρει αλλαγμένο από τότε που έφυγε για να πολεμήσει στον Τρωικό πόλεμο. Η σύζυγός του, Πηνελόπη (Ζιλιέτ Μπινός), είναι ουσιαστικά φυλακισμένη στο παλάτι δεχόμενη αφόρητες πιέσεις από τους υποψήφιους μνηστήρες της και φιλόδοξους για το θρόνο. Ο γιος τους Τηλέμαχος (Τσάρλι Πλάμερ), διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο από τους μνηστήρες, οι οποίοι τον βλέπουν ως εμπόδιο για τους στόχους τους και ο Λαέρτης, ο γέρος πατέρας του (Νικήτας Τσακίρογλου) είναι τελείως ανίκανος να προσφέρει οτιδήποτε.
Ο Οδυσσέας με εμφανή τα σημάδια της κατάπτωσης, από τον πολυετή πόλεμο και την περιπλάνησή του, δεν είναι πια ο ατρόμητος πολεμιστής που θυμούνται οι υπήκοοί του. Δεν έχει καν τη ψυχική δύναμη να διεκδικήσει τη γυναίκα του και το θρόνο, πόσο μάλλον να «πλησιάσει» το γιό του, ο οποίος έχει μεγαλώσει χωρίς αυτόν και δεν τον αναγνωρίζει. Μόνον ο Εύμαιος (Κλαούντιο Σανταμαρία) που έχει καταλάβει ποιος είναι, προσπαθεί να τον συνεφέρει και να τον πείσει ότι πρέπει να σώσει την οικογένειά του και να ανακτήσει το θρόνο.
Ο Ρέιφ Φάινς είναι συγκλονιστικός, ως αναποφάσιστος να επιτρέψει στον εαυτό του να καταφύγει πάλι στη βία για να κερδίσει το χαμένο χρόνο και τον ψυχικό δεσμό με την Πηνελόπη. Η Ζυλιέτ Μπινός, την οποία είχαμε να δούμε μαζί με τον Φάινς από την εποχή του Άγγλου Ασθενή, είναι σπαρακτική ως γυναίκα και μάνα, που διαπιστώνει τη ματαιότητα του πολέμου ακόμα και μέσα στο ίδιο της το σπίτι, με την επιστροφή του «ήρωα». Έναν αιμοσταγή πόλεμο, τον οποίο ο Οδυσσέας θα κληροδοτήσει στο γιό τους Τηλέμαχο, ο οποίος φέρει το ηθικό βάρος των γονιών του και προσπαθεί να απογαλακτισθεί και να αποφύγει τη βία.
Ο Ουμπέρτο Παζολίνι έχει πάρει έναν αρχαίο μύθο, με τον οποίο ο κινηματογραφικός κόσμος και ειδικότερα εμείς οι Έλληνες έχουμε συνδεθεί συναισθηματικά, τον έχει ξεγυμνώσει από τα ιστορικά, ηρωικά και μυθολογικά του στοιχεία και τον έχει επιστρέψει σαν μια απλή, αντιπολεμική, ανθρώπινη τραγωδία (θυμήθηκα τις αριστουργηματικές «Τρωάδες» του Μιχάλη Κακογιάννη), με φόντο ένα ηλιόλουστο μεσογειακό τοπίο (έξοχη η φωτογραφία της Κέρκυρας και της Κυλλήνης από τον Μάριους Παντούρου), μια αφαιρετική αρχιτεκτονική και λιτά κοστούμια.
INFO
Είδος: Δράμα, Ψυχολογικό, Χλαμύδα, 116΄
Χώρες: ΗΒ, Ιταλία, Ελλάδα, Γαλλία, 2024
Σκηνοθεσία: Ουμπέρτο Παζολίνι
Παίζουν: Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Τσάρλι Πλάμερ, Μαργουάν Κενζάρι, Άνχελα Μολίνα, Κλαούντιο Σανταμαρία, Νικήτας Τσακίρογλου
Διανομή: Rosebud.21
===
Ρισελιέ – Richelieu
Μία ταινία για την εταιρική εκμετάλλευση, την οικονομική ανισότητα και το ανθρώπινο κόστος της ανάπτυξης. Μία ιστορία προσωπικής ηθικής αφύπνισης.
Η υπόθεση αναφέρεται στην ιστορία της Αριάν, μιας νεαρής γυναίκας που εργάζεται ως ισπανόφωνη διερμηνέας για τους εποχικούς εργάτες από τη Γουατεμάλα σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας σιτηρών στο Ρισελιέ του Καναδά. Μετά από έναν δύσκολο χωρισμό που την άφησε με τρομακτικά χρέη, η Aριάν προσπαθεί να διαχειριστεί το καταπιεστικό εργασιακό της περιβάλλον, λειτουργώντας ως μεσάζοντας μεταξύ των ευάλωτων εργατών κι ενός σκληρού διευθυντή που τους εκμεταλλεύεται. Καθώς έρχεται πιο κοντά στους εργαζόμενους, ειδικά στον Μανουέλ, βρίσκεται διχασμένη ανάμεσα στο επαγγελματικό της καθήκον, τη δική της επιβίωση και την αυξανόμενη παρόρμησή της να εναντιωθεί στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας.
Ο σκηνοθέτης στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, κινείται με διεισδυτική ματιά, μεταξύ σκληρού ρεαλισμού και συναισθήματος, δεχόμενος επιρροές από τον Κέν Λόουτς.
Η ταινία κέρδισε το Βραβείο Κοινού και το Βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» (2024).
INFO
Είδος: Δράμα, 90΄
Χώρα: Καναδάς, 2023
Σκηνοθεσία: Πιέρ-Φιλίπ Σεβινί
Παίζουν: Αριάν Καστεγιάνος, Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν, Νέλσον Κορονάδο, Εβ Ντιρανσό
Διανομή: Weirdwave
===
Megalopolis
Ένα επικό δράμα εντυπωσιασμού, το οποίο εξερευνά τη σύγκρουση μεταξύ ουτοπικού ιδεαλισμού και πολιτικού ρεαλισμού και διαδραματίζεται σε μια φανταστική πόλη με το όνομα Νέα Ρώμη (που παραπέμπει στη Νέα Υόρκη).
Μέσα σε ένα χαοτικό όσον αφορά στις λεπτομέρειες σενάριο, η ιστορία εστιάζει στον αρχιτέκτονα -και ικανό να σταματάει το χρόνο!- Καίσαρα Κατιλίνα (Άνταμ Ντράιβερ), που οραματίζεται την κατασκευή της Μεγαλόπολης, μιας ουτοπικής πόλης, εν μέσω προσωπικών φιλοδοξιών, κοινωνικών και πολιτικών προκλήσεων, με κυριότερη τη σύγκρουσή του με το δήμαρχο Φρανγκλίνο Κικέρωνα (Τζιανκάρλο Εσπόζιτο), που παραμένει αφοσιωμένος σε ένα οπισθοδρομικό καθεστώς, διαιωνίζοντας την απληστία και τη διαφθορά.
Ανάμεσα στους δυο άντρες στέκει διχασμένη η κοσμική Ιουλία (Ναταλί Εμανουέλ) κόρη του δημάρχου, που εξαιτίας της αγάπης της για τον Καίσαρα θα δοκιμαστεί και θα αναγκαστεί να ανακαλύψει τι πραγματικά πιστεύει για την ανθρωπότητα.
Η χαοτική αφήγηση και η έντονη σε κοκκινο-πορτοκαλο-κίτρινες αποχρώσεις φωτογραφία (που θυμίζει ταπισερί) του Μιχάι Μαλάιμαρ Τζούνιορ, αποσπούν την προσοχή από τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών, όπως και από το ψευδοφιλοσοφικό κήρυγμα του σκηνοθέτη, του οποίου αυτή η παραγωγή ήταν ένα μακροχρόνιο και φιλόδοξο όνειρο, χρηματοδοτημένο μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, από τον ίδιο.
Στην ταινία, που θα μπορούσε να έχει διάρκεια μεταξύ 80΄ και 100΄ χωρίς να χάνεται το (όποιο) νόημα, εμφανίζεται και ο Ντάστιν Χόφμαν σε έναν μικρό ρόλο.
Ενδιαφέρουσα ταινία λόγω του brand named director.
INFO
Είδος: Φαντασίας, Δράμα, 138΄
Χώρα: ΗΠΑ, 2024
Σκηνοθεσία: Φράνσις Φορντ Κόπολα
Παίζουν: Άνταμ Ντράιβερ, Τζιανκάρλο Εσπόζιτο, Ναταλί Εμανουέλ, Όμπρεϊ Πλάζα, Σία ΛαΜπέφ, Γιόν Βόιτ, Λόρενς Φίσμπερν
Διανομή: Feelgood
===
Bird
Μια συναισθηματική, συγκινητική και απρόβλεπτη ιστορία ενηλικίωσης σε ένα περιβάλλον φτώχειας και απόρριψης.
Η 12χρονη Μπέιλι ζει με τον μπαμπά της και τον αδερφό της σε μια κατάληψη στο Βόρειο Κεντ. Ο πατέρας τη δεν έχει πολύ χρόνο για τα παιδιά του και η Μπέιλι, που πλησιάζει στην εφηβεία, αναζητά την προσοχή και την περιπέτεια αλλού. Θα γνωρίσει έναν μυστηριώδη άντρα και σύντομα τα πάντα στη ζωή αυτής της οικογένειας θα αρχίσουν να αλλάζουν.
INFO
Είδος: Δράμα, 119΄
Χώρες: ΗΒ, ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, 2024
Σκηνοθεσία: Άντρεα Άρνολντ
Παίζουν: Νικάια Άνταμς, Μπάρι Κίογκαν, Φραντς Ρογκόφσκι
Διανομή: Cinobo
===
Heretic
Μια ταινία που συνδυάζει στοιχεία τρόμου και ψυχολογικού θρίλερ και η οποία εξελίσσεται σταδιακά σε ένα λαβυρινθώδες παιχνίδι ζωής και θανάτου.
Δύο νεαρές ιεραπόστολοι του μορμονισμού αναγκάζονται να αποδείξουν την πίστη τους όταν χτυπούν τη λάθος πόρτα. Για κακή τους τύχη τις υποδέχεται ο διαβολικός κύριος Ριντ (απροσδόκητα, ο Χιού Γκραντ), που τις παγιδεύει σε ένα θανάσιμο παιχνίδι γάτας-ποντικιού.
INFO
Είδος: Θρίλερ, Τρόμου, 110΄
Χώρα: ΗΠΑ, 2024
Σκηνοθεσία: Σκοτ Μπεκ, Μπράιαν Γουντς
Παίζουν: Χιου Γκραντ, Κλόι Ιστ, Σόφι Θάτσερ
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Τσανγκ-Χουν Τσανγκ
Μουσική: Κρις Μπέικον
Διανομή: Tanweer
===
Η συμμορία της συμφοράς
Μια ταινία που αποτίνει φόρο τιμής στη χρυσή εποχή (των δεκαετιών ’80 και ’90) της βιντεοκασέτας.
Ο Αλέξανδρος και το δεξί του χέρι, ο Θανάσης, είναι δύο μικροαπατεώνες που παλεύουν να πιάσουν την καλή. Η Σάντρα, γνώστη κυρία του υποκόσμου, τους δίνει πληροφορίες για να χτυπήσουν τη χρηματαποστολή ενός μαφιόζου. Ο Αλέξανδρος μαζεύει τη συμμορία, αλλά τα πράγματα δεν πάνε σύμφωνα με το σχέδιο…
INFO
Είδος: Αστυνομική, Κωμωδία, 114΄
Χώρα: Ελλάδα, 2024
Σκηνοθεσία: Μάκης Παπαγεωργίου
Παίζουν: Αλέξανδρος Τσουβέλας, Ράνια Κωστάκη, Τόνι Σφήνος, Γιώργος Ρούφας, Παύλος Πιέρρος, Θανάσης Πασσάς, Παναγιώτης Σίμος
===
Tack
Ένα ντοκιμαντέρ που εξετάζει, πώς η σεξουαλική κακοποίηση ανέτρεψε τη ζωή δύο γυναικών και διερευνά τον αντίκτυπο στο περιβάλλον τους καθώς και τους τρόπους με τους οποίους οι έμφυλες διακρίσεις και η σεξουαλική βία εξακολουθούν να επηρεάζουν την ελληνική κοινωνία.
Η Ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου που πυροδότησε το κίνημα #MeToo στην Ελλάδα δίνει τη δύναμη σε μια νεότερη αθλήτρια (Αμαλία Προβελλεγγίου) να σπάσει τη δική της σιωπή. Σε μια δίκη ορόσημο, η Σοφία στέκεται στο πλευρό της Αμαλίας, η οποία αποφασίζει να καταγγείλει τον πρώην προπονητή της για τη συστηματική κακοποίηση που υπέστη από εκείνον όταν ήταν παιδί.
Οι δύο τους συνειδητοποιούν ότι ο αγώνας τους για να αλλάξει η ελληνική κοινωνία είναι ακόμα στην αρχή. Έτσι, θα χρειαστεί να κάνουν tack, όπως οι ιστιοπλόοι, όταν ελίσσονται ανάμεσα στους αντίθετους ανέμους.
INFO
Είδος: Ντοκιμαντέρ
Χώρα: Ελλάδα, 2024
Σκηνοθεσία: Βάνια Τέρνερ
Εμφανίζονται: Οι δυο πρωταθλήτριες
Διανομή: CineDoc
Κατεχόμενη πόλη – Occupied city
Το παρελθόν συναντάει το παρόν σε αυτό τον ιστορικό παραλληλισμό της κατοχής του Άμστερνταμ από τους ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τα πρόσφατα χρόνια της πανδημίας και των διαδηλώσεων. Μια προβοκατόρικη ανανέωση της μνήμης που αντανακλά στις μνήμες, τον χρόνο, αλλά και όσα πρόκειται να έρθουν.
INFO
Είδος: Ντοκιμαντέρ, 266΄
Χώρες: ΗΒ, Ολλανδία, 2023
Σκηνοθεσία: Στιβ ΜακΚουίν
===
Βαϊάνα 2 – Moana 2
Η πριγκίπισσα Βαϊάνα και ο ημίθεος Μάουι ξανασμίγουν για ένα νέο και μακρύ ταξίδι μαζί με ένα πλήρωμα αταίριαστων ναυτικών. Ύστερα από ένα απροσδόκητο κάλεσμα από τους προγόνους της, η Βαϊάνα πρέπει να ταξιδέψει στις μακρινές θάλασσες της Ωκεανίας, αλλά και σε επικίνδυνα, αχαρτογράφητα νερά για μια περιπέτεια, που όμοιά της δεν έχει ζήσει ποτέ ξανά. Και η συμβολή του Μάουι είναι καταλυτική.
INFO
Είδος: Animation, Οικογενειακό, 100΄
Χώρα: ΗΠΑ, 2024
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Ντέρικ Τζ.
Διανομή: Feelgood
