Πού βασίζεται η στρατηγική του φλερτ; Ο καθένας έχει μια διαφορετική απάντηση, και η επιστήμη έχει τη δική της! Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι η επιτυχία μιας ερωτικής προσέγγισης είναι… μαθηματική υπόθεση, και αποκαλύπτει την «εξίσωση του φλερτ». Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο βιολογικό περιοδικό «Journal of Theoretical Biology», έγινε από επιστήμονες με κύρος: ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL), υπό τον καθηγητή μαθηματικών, Ρόμπερτ Σέιμουρ, του πανεπιστημίου του Γουόργουικ και της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (LSE) υπό τον δρ. Πίτερ Σόζου.
Η μελέτη χρησιμοποιεί τη θεωρία των παιγνίων για να αναλύσει πώς ο άνδρας και η γυναίκα, που αρχίζουν να φλερτάρουν μεταξύ τους και να παίζουν το «παιχνίδι του ζευγαρώματος, συμπεριφέρονται με στρατηγικό τρόπο ο ένας προς τον άλλο, και όχι κατ’ ανάγκην συνειδητά. Το «παιχνίδι» τελειώνει όταν ο ένας από τους δύο αποσυρθεί ή η γυναίκα αποδεχτεί τον άνδρα ως σύντροφο (αλλά όχι το αντίθετο).
Η βασική παραδοχή είναι ότι ο άνδρας, στα μάτια της γυναίκας, αποκτά «συν» ή «πλην» και κρίνεται η καταλληλότητά του ανάλογα με την ικανότητα που έχει (κατά τις εκτιμήσεις της γυναίκας τουλλάχστον) για να φροντίσει τα μελλοντικά, υποθετικά παιδιά τους. Ο βασικός στρατηγικός στόχος της γυναίκας δηλαδή είναι να αξιολογήσει τον άντρα απέναντί της ως μελλοντκό πατέρα.
Ο «καλός» τύπος άνδρα είναι διατεθειμένος να τραβήξει σε μεγαλύτερο μάκρος το προκαταρκτικό φλερτ από ό,τι ο «κακός», πράγμα που η γυναίκα εκτιμά, κυρίως επειδή έχει περισσότερο χρόνο για να «ζυγίσει» καλύτερα τον υποψήφιο σύντροφο. Οι «κακοί» άνδρες είναι όσοι αποσύρονται γρήγορα από το «παιχνίδι». Όσο το φλερτ συνεχίζεται, ο άντρας ανεβάζει τις μετοχές του, και αποκτά περισσότερες πιθανότητες να… περάσει το τεστ. Όπως δήλωσε ο καθηγητής Σέιμουρ, «το φλερτ σε ένα σημαντικό αριθμό ζώων κρατά μεγάλα χρονικά διαστήματα. Στους ανθρώπους μπορεί να περιλαμβάνει μια σειρά από δείπνα, θεατρικές παραστάσεις, ταξίδια και άλλες εξόδους, που μπορούν να συνεχίζονται για μήνες ή και για χρόνια. Ο άνδρας συνήθως πρέπει να σηκώσει το μεγαλύτερο οικονομικό βάρος αυτού του παιγνιδιού, όμως τελικά και για τα δύο φύλα υπάρχει ένα σημαντικό κόστος, με την έννοια του χρόνου που θα μπορούσε να έχει δαπανηθεί σε άλλες πιο παραγωγικές δραστηριότητες». Αφού όμως αυτή η «εισαγωγική» περίοδος έχει το κόστος της, γεννάται εύλογα το ερώτημα, γιατί τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ζώα, δεν επιταχύνουν τις διαδικασίες, για να γλιτώσουν χρόνο, (και χρήμα); Κατά τον Σέιμουρ, η απάντηση φαίνεται να έγκειται στο γεγονός ότι «η επιμήκυνση του φλερτ είναι ένας τρόπος για το θηλυκό να αποκτήσει περισσότερες πληροφορίες για το αρσενικό και να μειώσει τις πιθανότητες μιας λανθασμένης επιλογής. Από την άλλη, ο άνδρας, προθυμοποιούμενος για ένα τόσο μακρόχρονο φλερτ, μεταφέρει το μήνυμα ότι είναι πιθανώς ο κατάλληλος. Άρα, το μακρύ φλερτ δεν είναι παρά το τίμημα για να αυξηθεί η πιθανότητα ενός αρμονικού ταιριάσματος. Ίσως αυτό εξηγεί την κοινή πεποίθηση και συμβουλή στις γυναίκες να μην κοιμούνται με έναν άνδρα από το πρώτο ραντεβού».
Για να είναι λοιπόν καλός στα μαθηματικά του ερωτικού παιχνιδιού ένας άντρας, πρέπει να έχει υπομονή και το προφίλ του… καλού μπαμπά!
