Νέους κόσμους, έξω από τα όρια του Γαλαξία μας, ανακάλυψαν αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, στον Καναδά.
Οι επιστήμονες βρίσκουν αρκετά συχνά εξωπλανήτες εντός του Γαλαξία μας και από το 1995 έχουν καταγράψει 403.
Ο πιο μακρινός από αυτούς βρίσκεται σε απόσταση 20.000 ετών φωτός από τη Γη.
Ωστόσο, η αστρονόμος Erin Mentuch, από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, ανακάλυψε κάτι πολύ πιο μακριά στο βαθύ διάστημα. Η Mentuch ανέλυσε 88 απομακρυσμένους γαλαξίες, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τη μελέτη Gemini Deep Deep Survey.
Το φως τους εκπέμπονταν όταν το σύμπαν βρισκόταν στο ένα τρίτο με το μισό της σημερινής του ηλικίας, δηλαδή πριν από περίπου 10 δισ. χρόνια.
Οι γαλαξίες ήταν τόσο απομακρυσμένοι που δεν μπορούσε να διακρίνει κάποιος μεμονωμένα αστέρια, αλλά βρέθηκε πως το φως που εξέπεμπαν κορυφωνόταν σε δύο συγκεκριμένα μήκη κύματος. Το μικρό μήκος κύματος ήταν ο συνδυασμός φωτός από τα αστέρια ενός γαλαξία, ενώ το μεγάλο μήκος κύματος προερχόταν από τη φωτεινή διαστρική σκόνη.
Εντούτοις, η Mentuch παρατήρησε πως υπήρχε ένα τρίτο θαμπό συστατικό ανάμεσα τις δύο κορυφές. Το μυστήριο φως ήταν πολύ ψυχρό για να προέρχεται από τα αστέρια, αλλά και πολύ ζεστό για να είναι σκόνη.
Κατέληξε, λοιπόν, στο συμπέρασμα πως πιθανότατα προκαλείται από περιαστρικούς δίσκους –στροβιλιζόμενα νέφη σκόνης και αερίων, που σχηματίζουν νέα ηλιακά συστήματα γύρω από νεαρά αστέρια.
«Είναι το πιο εκπληκτικό αποτέλεσμα, πάνω στο οποίο δούλεψα ποτέ», ισχυρίζεται ο επιβλέπων καθηγητής της Mentuch, Roberto Abraham, που συνεργάστηκε σε αυτή τη μελέτη.
Η ανακάλυψη ίσως να βοηθήσει στο να κατανοήσουν οι επιστήμονες στο πως ο βαθμός των σχηματισμών πλανητών άλλαξε μέσα σε δισεκατομμύρια χρόνια.
