Το εξόφθαλμο έγκλημα και ξεπούλημα δεν μπορούσε παρά να δημιουργήσει λαϊκές αντιδράσεις με μπροστάρηδες την κομματική οργάνωση του ΚΚΕ και φορείς της πόλης των Μελισσίων. Οι αντιδράσεις αυτές στάθηκαν εμπόδιο στα επιχειρηματικά σχέδια των κ.κ. Κοντομηνά – Αποστολόπουλου που μεταβίβασαν το Δάσος και το Νοσοκομείο στον τελευταίο φερόμενο ως ιδιοκτήτη κ. Λεάνδρου.
Εν τω μεταξύ με διάφορες μεθοδεύσεις το Δάσος στην πορεία του χρόνου και με τις δημοτικές αρχές ουσιαστικά αρωγούς άλλαζε χαρακτηρισμούς. Από δάσος έγινε δασική έκταση, αστικό δάσος, άλσος, κοινόχρηστοι χώροι με διαδρόμους ακόμα και χώρος πρασίνου, προκειμένου να διευκολυνθούν οι σχεδιασμοί των ιδιωτών οι όποιοι κατά καιρούς ζητούσαν ΤΑΠ, αναλογιστικές και υψομετρικές μελέτες, τοπογραφικά υπόβαθρα κλπ.
Είναι τεράστιες οι ευθύνες των διοικήσεων του δήμου Μελισσίων διαχρονικά διότι αντί ανυποχώρητα, έχοντας τους δημότες συμμάχους, να διεκδικήσουν το δάσος και να περιφρουρήσουν την νοσοκομειακή έκταση διευκόλυναν τις απαιτήσεις των ιδιωτών αφ ενός και δεν πίεσαν τις διοικήσεις του ΙΚΑ οριστική λύση αφετέρου. Κίνηση που θα διασφάλιζε και την παραμονή του νοσοκομείου και το δάσος.
Αντίθετα παρέμειναν αδιάφοροι στην 11χρονη μη ανανέωση των συμβάσεων από πλευράς ΙΚΑ. Κάτι που μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Έτσι προέκριναν ως μοναδική λύση την “πίεση” για υπογραφή του Π.Δ. του 2007 το οποία κάλλιστα μπορεί και να χαρακτηριστεί ως ταφόπλακα του θέματος Παπαδημητρίου αφού
α) άλλαζε την χρήση γης στο 98γ Ο.Τ. επιτρέποντας τις χρήσεις αμιγούς κατοικίας με συντελεστή δόμησης 0,6 και 30% ποσοστό κάλυψης και ύψος 8,50 μ.
β) για το Ο.Τ. 98β αντίστοιχα 0,6, 30% και ύψος 11.50 μ.
χαρακτηρίζοντας το δάσος κοινόχρηστο χώρο – άλσος με πεζόδρομους, προστατευμένο τάχα με έγχρωμες πολεοδομικές γραμμές.
Το δε δάσος με αυτήν τη ρύθμιση αυτόματα μετατρεπόταν σε ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΑΣΟΣ.
Κάτι που φυσικά διευκόλυνε τον ιδιώτη αφού υπήρχε εκφρασμένη θέση των δημοτικών αρχών ότι θα προχωρούσαν σε απαλλοτρίωση στο κοντινό μέλλον χαρατσώνοντας τους δημότες αφού θα το αγόραζε ο Δήμος, και ο ιδιώτης θα έπαιρνε και το πανωπροίκι του.
Για τον λαό εκκρεμεί απόδοση ευθυνών σε όλα τα επίπεδα για το σε βάρος του μεθοδευμένο έγκλημα.
Δεν εξαιρούμε των ευθυνών της ούτε τη σημερινή διοίκηση αφού είναι πρόσφατη η απόφαση της με την οποία έδωσε υψομετρικά στο Ο. Τ. 98Γ και μάλιστα με παραπλανητικό τρόπο. Επίσης 2 χρόνια τώρα και ενώ τα προβλήματα, που αφορούσαν συνολικά τις εξελίξεις για το Παπαδημητρίου, βοούσαν κυριολεκτικά, η δημοτικά Αρχή κρατούσε μια ένοχη σιωπή και απόλυτη απραξία. Ούτε η ελάχιστη πρωτοβουλία δεν υπήρξε προκειμένου να διασώσουμε τόσο το δάσος όσο και το νοσοκομείο. Και η σιωπή στη πολιτική κονίστρα είναι συνενοχή.
Να θυμίσουμε εδώ ότι το ΚΚΕ και η ΛΑϊΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ήταν οι μοναδικές δυνάμεις μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο που αντιτάθηκαν και είπαν ΟΧΙ στην υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος του 2007 προτείνοντας την δήμευση όλης της έκτασης από το κράτος.
Οι θέσεις της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ
Για αυτό το μεγάλο και χρονίζον πρόβλημα που στη περιοχή μας είναι γνωστό με μια μόνο λέξη, «ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ» και περικλείει και το νοσοκομείο και το δάσος, οι δικές μας δυνάμεις δηλαδή το ΚΚΕ και οι δημοτικές παρατάξεις που στήριζε διαχρονικά, φυσικά και η ΛΑϊΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ σήμερα, έχουμε δώσει πολυετείς αγώνες. Οι πολιτικές μας θέσεις είναι γνωστές αλλά θα τις επαναλάβουμε άλλη μια φορά, παρότι κάποιοι θα μας πείτε ότι έχει κλείσει το ζήτημα.
Για εμάς κανένα ζήτημα που αφορά τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα όπως είναι η δημόσια υγεία και το περιβάλλον, δεν κλείνει. Όσο επικρατεί αυτό το εκμεταλλευτικό πολιτικό – κοινωνικό – οικονομικό σύστημα που λέγεται καπιταλισμός, το οργανωμένο εργατικό, λαϊκό κίνημα θα πρέπει να έχει σταθερά ανοιχτό μέτωπο απέναντί του. Παράλληλα και σε συνδυασμό με τον αγώνα του για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα συνεχίζεται και ο αγώνας για την προάσπιση των προηγούμενων κατακτήσεών του για την απόσπαση καινούργιων. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσουμε και το θέμα που συζητούμε.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση καλούμε τα λαϊκά στρώματα του δήμου μας, να παλέψουμε από κοινού, αταλάντευτα και με όλες μας τις δυνάμεις για:
1. Ανατροπή του Προεδρικού Διατάγματος, ανυποχώρητος μαζικός αγώνας με όλα τα μέσα για το ιδιοκτησιακό με την επιστροφή ΚΑΙ των 113 στεμμάτων ως δημόσια λαϊκή περιουσία.
2. Άμεση επαναλειτουργία του Νοσοκομείου με Δημόσιο χαρακτήρα και με αναβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας, με το κράτος να χρηματοδοτεί την ανακαίνιση και την στελέχωσή του σύμφωνα με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Αυτοί οι δυο στόχοι προτείνονται από την ΛΑϊΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΕΝΤΕΛΗΣ να αποτελέσουν ΨΗΦΙΣΜΑ του Δημοτικού Συμβουλίου και πλαίσιο για δράση και διεκδίκηση ως οι μόνες που διασφαλίζουν τα λαϊκά συμφέροντα».
