Το πρώτο τεύχος του Διαβάζω για το 2010 μόλις κυκλοφόρησε! Το περιοδικό μπαίνει στον 34ο χρόνο κυκλοφορίας του. Η χρονιά που έρχεται προμηνύεται δύσκολη.
Σε αυτό το τεύχος δίνεται έμφαση στο ρόλο του παιδικού βιβλίου. Ο Γιάννης Ν. Μπασκόζος γράφει για το πώς επιλέγουμε ένα βιβλίο για τα παιδιά. Σε ειδικό φάκελο αναφέρεται στις σύγχρονες τάσεις στο παιδικό βιβλίο.
Στο ίδιο τεύχος, ο Αλέξης Ζήρας γράφει για το νέο πολιτισμικό περιβάλλον που δημιουργείται στις νέες γενιές, από την αξιοσημείωτη επέκταση της ανάγνωσης, σε μια εποχή μεγάλων ανακατατάξεων, ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης γράφει για την έντονη στροφή στο αστυνομικό μυθιστόρημα από παλιούς και νέους αναγνώστες και ο Κώστας Μποτόπουλος γράφει για το σπάνιο αστέρι της λογοτεχνικής σκηνής, το χιλιανό Ρομπέρτο Αλιέντε.
Αναλυτικά: «Οι σύγχρονες τάσεις στο παιδικό βιβλίο»
Το παιδικό βιβλίο είναι ένας ολόκληρος κόσμος, με τις ιδιομορφίες του, τα ήθη και τα έθιμά του, τους καλλιτέχνες και τους τεχνίτες του, τους θεωρητικούς του, γιατί έχει να κάνει με ένα εξαιρετικά ζωντανό αντικείμενο κι ένα ευαίσθητο κοινό που του αξίζει το καλύτερο. Η κριτικός λογοτεχνίας Μαρίζα Ντεκάστρο αποτιμά τις τάσεις στο παιδικό βιβλίο για τη χρονιά που πέρασε και ο Γιάννης Σ. Παπαδάτος παρουσιάζει τις τελευταίες εκδόσεις στην αγορά του παιδικού βιβλίου.
Υπάρχει επίσης, αφιέρωμα στο Ζοζέ Σαραμάγκου, με θέμα «Στο μυαλό ενός αντιρρησία συνείδησης».
Άθεος σε ένα έθνος καθολικών. Κομμουνιστής, ακόμα και σε μια αντικομμουνιστική εποχή. Απαισιόδοξος, που πιστεύει πως αν ο κόσμος τελικά αλλάξει, αυτό θα προκύψει από τον πεσιμισμό και όχι από τους αισιόδοξους. Αγκάθι στα πλευρά της εξουσίας, ή, ίσως, ένας άνθρωπος που είναι πολύ μεγάλος πια για να αλλάξει μυαλό. Βραβευμένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, είναι σήμερα ένας παράξενος γερο-σοφός προφήτης του μέλλοντος (Επιμέλεια αφιερώματος: Μαρία Ξυλούρη. Με ένα κείμενο του Χάρολντ Μπλουμ).
Το άνοιγμα σε άλλες τέχνες, όπως η ζωγραφική και το θέατρο, που έγινε με τη συνέντευξη στο ζωγράφο Εδουάρδο Σακαγιάν στο τεύχος Νοεμβρίου 2009 του Διαβάζω, συνεχίζεται…
Η πολυβραβευμένη καδανέζα θεατρική συγγραφέας Carole Frechette έγραψε ένα χαμηλόφωνο διακριτικό έργο για τη διαλεκτική σχέση απώλειας και ζωής. Η συγγραφέας επισκέφτηκε την Αθήνα στο πλαίσιο της επίσημης πρεμιέρας του έργου της «Το Κολιέ της Ελένης» από το θέατρο «Τρένο στο Ρουφ» και μίλησε στον Λευτέρη Καλοσπύρο.
Eπίσης, υπάρχει αναφορά σε μια ιδιαίτερη βιβλιοθήκη, προσβάσιμη μόνο με τελεφερίκ, ένα μοναδικό οικοδόμημα, ενδιαφέρον τόσο από πλευράς αρχιτεκτονικής όσο και περιεχομένου, στο μέσο τραγικά φτωχών, μα συνάμα αισιόδοξα χαρούμενων συνοικιών της πόλης Μεντεγίν (Του Νάσου Χριστογιαννόπουλου).
Στο τεύχος ακόμα θα βρείτε όλες τις μόνιμες στήλες: σχόλια, από μήνα σε μήνα, courier, για τα παιδιά, χωρίς προϋπηρεσία, ο περιοδεύων, comics, του δρόμου, ευπώλητα Οκτωβρίου-Νοεμβρίου 2009, ταξιδευτής, κριτικογραφία, βιβλιοπαρουσιάσεις κλπ.
