Η ιστορία του "Γιοσίρου Γιαμαγκούσι" από 25/3 στο Θέατρο OLVIO

Αν δεν υπήρχε το σκοτάδι, δεν θα μπορούσαμε να γνωρίσουμε το φως.

Μετά την παράσταση Ο Τόρνος και την πολύ μεγάλη απήχησή της στο θεατρικό κοινό, ο σκηνοθέτης Μιχάλης Κοιλάκος, μαζί με τους συνεργάτες του από την ομάδα Ξανθίας επιχειρούν μία νέα αναμέτρηση με τις προκλητικές και ιδιοφυείς ιστορίες που συνθέτει και μας αφηγείται ο Γιάννης Κεντρωτάς, την ιστορία του Γιοσίρου Γιαμαγκούσι. To εκκεντρικό αστυνομικό θρίλερ, που ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, στην ειρωνεία και την τρυφερότητα, την αλήθεια και το ψέμα, το μακάβριο και τη φάρσα, θα παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21:00 στο Θέατρο OLVIO (Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός. Στάση Μετρό Κεραμεικός. Τηλ: 210 3414118).

Ήρωες που απέχουν ένα βήμα από την ηλιθιότητα και άλλο τόσο από το να χαρακτηριστούν «άνθρωποι της διπλανής πόρτας», ξεκινούν ένα «αθώο» όσο και επικίνδυνο παιχνίδι, που σύντομα θα εξελιχθεί σε ένα φαύλο κύκλο αίματος. Στο κέντρο του ένας καλοκάγαθος γίγαντας, ο Γιοσίρου Γιαμαγκούσι ο οποίος μετά το θάνατο της μητέρας του ψάχνει στη Λακκοσπηλιά, ένα απομονωμένο χωριό της ελληνικής επαρχίας, να βρει τον Ιάπωνα πατέρα του, που τους είχε εγκαταλείψει όταν ήταν μωρό. Πίσω απ’ όλα αυτά, ένας ολόκληρος κόσμος λάσπης, σιωπής και απόλυτης απάθειας.

Το όνομα και μόνο του πρωταγωνιστή είναι ικανό να μας πείσει ότι βρισκόμαστε σε μία κωμωδία, η υπογραφή του συγγραφέα, από την άλλη, μας προειδοποιεί ότι είμαστε και κάπου αλλού. Με ένα κείμενο που ακολουθεί τεθλασμένη γραμμή, περνώντας από καλά κρυμμένα κομβικά σημεία, ο Κεντρωτάς στήνει ένα παζλ σχέσεων, ιδεών και μικρών προσωπικών ιστοριών, οι οποίες, διαπλεκόμενες μεταξύ τους μεταμορφώνονται σε τραγικά γεγονότα. Το ήσυχο, αχανές και ομοιόμορφο τοπίο της Λακκοσπηλιάς κρύβει κάτω από ένα παχύ στρώμα λάσπης, πολλές εκπλήξεις και ο θεατής είναι εδώ για να τις ξεθάψει μία προς μία.

Ο Κεντρωτάς, και σε αυτό το έργο, αποδεικνύει ότι διασκεδάζει αφάνταστα, δοκιμάζοντας τις συμβάσεις και τις σταθερές όλων των θεατρικών ειδών. Αφηγείται μια ιστορία με ένα τρόπο που το κέντρο της δεν είναι ποτέ εκεί που το περιμένει ο θεατής. Η οικειότητα του γνώριμου εναλλάσσεται με το άρωμα του απροσδόκητου και τα κλισέ «ξεκλειδώνονται» ένα προς ένα με μία διακριτική, σχεδόν αόρατη εκκεντρικότητα. Το Γιοσίρου Γιαμαγκούσι ξεκινώντας από μια απλή, σε πρώτη ματιά κοινότοπη, συνθήκη, αναδεικνύεται σε ένα εφιαλτικό και γεμάτο παγίδες, ταξίδι στη σκοτεινή πλευρά της ελληνικής κοινωνίας.