Το Cine – Δράση συνεχίζει τις ζωντανές προβολές του την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου στις 20.15 στο ΤΥΠΕΤ με την ταινία «Επιστροφή στην κανονικότητα» του Κώστα Κολλημένου. Στην προβολή θα παραβρεθεί ο σκηνοθέτης. Προλογίζει ο κριτικός κινηματογράφου Ιάκωβος Γωγάκης.
Το φιλμ γράφτηκε τις μέρες της καραντίνας και είναι εμπνευσμένο από την κατάρρευση του σύγχρονου τρόπου ζωής. Δημιουργήθηκε με ελάχιστο προϋπολογισμό, χάρη στη βοήθεια φίλων και συναδέλφων του σκηνοθέτη και είναι η απόλυτη επιβεβαίωση του στίχου «και ιστορία γράφουν οι παρέες». Ένα αυθόρμητο κινηματογραφικό πείραμα-απόδειξη πως το σινεμά δεν χρειάζεται τεράστιους προϋπολογισμούς για να συγκινήσει τον θεατή, αλλά να έχει να σχολιάσει κάτι αυθεντικό και να το κάνει όμορφα. Και ο σκηνοθέτης 
έχει πολλά να σχολιάσει: την αποξένωση, την αλλοτρίωση, τις καταπιεσμένες επιθυμίες, τις σχέσεις ανθρώπου – φύσης σε αντιπαραβολή με την παράνοια των μεγαλουπόλεων, τον έρωτα, την ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία, την ελευθερία, την προσπάθεια που έγινε μέσω του εγκλεισμού με αφορμή την καραντίνα να ελεγχθεί κάθε πτυχή της ζωής του πληθυσμού όλης της γης. Και τα σχολιάζει απροσποίητα, ρομαντικά και ανθρώπινα.
Η υπόθεση
Η ταινία αφηγείται την ιστορία της Αγγελικής (Κωνσταντίνα Τσιούρη). Η νεαρή Ελληνίδα -όπως και πολλοί άλλοι νέοι ή μεγαλύτεροι άνθρωποι στην Ελλάδα και αλλού- αποφασίζει στην πρώτη περίοδο της καραντίνας να εγκαταλείψει το μεγαλοαστικό Λονδίνο και να μετακομίσει στο απόλυτο αντίθετο του, την ορεινή Ευρυτανία και το μαγικό αν και ερημωμένο πλέον χωριό της μητέρας της ώστε να περάσει τις εβδομάδες εγκλεισμού. Η εμπειρία της εκεί θα αλλάξει βίαια τον τρόπο ζωής της, θα την απελευθερώσει, ενώ τα άτομα που συναντήσει, θα την φέρουν πρόσωπο με πρόσωπο με την πρωτόγονη φύση της, πρωτόγονη ως δημιούργημα, ως τρόπο ζωής, ως ερωτική ύπαρξη. Όλα εδώ μοιάζουν αυτοσχεδιαστικά, απλοϊκά και στοιχειωδώς περιγραφικά, γραμμένα, σκηνοθετημένα και ερμηνευμένα εντελώς ερασιτεχνικά.
Ο Κώστας Κολλημένος με καταγωγή και ο ίδιος από τα μοναδικά χωριά των Άγραφων υποστηρίζει ότι ο καταναλωτικός τρόπος ζωής έχει αποξενώσει τους ανθρώπους, ακόμη και αυτούς που ζουν στην πιο πολύβουη και μια από τις πλέον
πολυάνθρωπες πρωτεύουσες της Ευρώπης. Και υπάρχει ανάγκη αυτό να αλλάξει. Μπορεί η εποχή της πανδημίας, των περιοριστικών μέτρων και των γενικευμένων lockdown να επέτειναν τις άσχημες συνθήκες του σύγχρονου τρόπου ζωής, αλλά είναι μάλλον μάταιο να κρύβουμε την απελπισία πίσω από ένα υγειονομικό φαινόμενο.
Η σκηνοθετική ματιά
Ο σκηνοθέτης που έφυγε από την Αθήνα στην πρώτη καραντίνα, για να περάσει πολλούς μήνες στο χωριό του, σκέφτηκε και υλοποίησε σε χρόνο ρεκόρ μια μεσαίου μήκους χειροποίητη, ψυχωμένη ταινία, με ευαίσθητη ματιά, παρά τα εμπόδια της φτωχής παραγωγής και ορισμένες εμφανείς αδυναμίες, που όμως προσπερνούμε μπροστά στο χαρακτήρα που επέδειξαν οι συντελεστές.
Αν μη τι άλλο τα εύσημα ανήκουν σε όλους και κυρίως στους αθέατους συμπαραστάτες, τους αυθεντικούς και ξεχασμένους κατοίκους της ορεινής επαρχίας. Ντόπιοι χαρισματικοί άνθρωποι, που έπαιξαν ρόλους και βοήθησαν με ό,τι μπορούσαν, αλλά και φίλοι του σκηνοθέτη, όπως ο Στέφανος Παππάς στην παραγωγή και τη φωτογραφία, ο Στέλιος Γιαννουλάκης στο μοντάζ, ο Δημήτρης Τζιμέας, με τους παραδοσιακούς ρυθμούς του στη μουσική, καθώς και οι πρωτοεμφανιζόμενοι ηθοποιοί Κωνσταντίνα Τσιούρη, Αντώνης Μουλάς και Σελένα Προδρομίδου. Οι σκηνές με την εξαιρετική Κωνσταντίνα Τσιούρη, που προσαρμόζεται γρήγορα στη νέα της ζωή στο χωριό, είναι μαγευτικές και τα κάδρα του Στέφανου Παππά συμβάλλουν σε ένα συναρπαστικό σύνολο. Τέλος, το εύρημα με την ασπρόμαυρη φωτογραφία κατά την επιστροφή στην πόλη, σε αντιπαράθεση με την γεμάτη χρώματα φύση των βουνών των Αγράφων, είναι καταλυτικό.
Ελλάδα, Δραματική, 2021. Διάρκεια: 64’. Σενάριο- Σκηνοθεσία: Κώστας Κολλημένος. Πρωταγωνιστούν: Κωνσταντίνα Τσιούρη, Αντώνης Μουλάς, Σελένα Προδρομίδου, Κώστας Κολλημένος, Πάνος Κορίζης και άλλοι. Μουσική: Δημήτρης Τζιμέας. Φωτογραφία: Στέφανος Παππάς. Μοντάζ: Στέλιος Γιαννουλάκης.
