Το Cine -Δράση συνεχίζει τις προβολές του την Πέμπτη 10 Απριλίου στις 20.15 στο ΤΥΠΕΤ (Υμηττού και Πλαταιών) με την ταινία «Herself» της Phyllida Lloyd.
Πρόκειται για ένα συγκινητικό, φρέσκο, οικογενειακό αφήγημα που καταπιάνεται με την ατομική αξιοπρέπεια, το σεβασμό, την έννοια της οικογένειας, την αλληλεγγύη, την ισοτιμία των δύο φύλων, την αναγνώριση της προσωπικής αξίας καθενός ξεχωριστού ανθρώπου σε αντιδιαστολή με την κοινωνική υποκρισία και τα στερεότυπα που τη συσκοτίζουν, την επικρίνουν, ή την περιορίζουν, τη λαχτάρα για απελευθέρωση από τον φόβο του «τί θα πει ο κόσμος» και από την δυσβάσταχτη τυραννία της πατριαρχίας, την κτητικότητα και εν γένει κάθε κακοποιητική συμπεριφορά πίσω από κλειστές πόρτες. Ένα φιλμ που αναδεικνύει ευαίσθητα και δυναμικά την αναγκαιότητα να υποστηριχτούν τα δικαιώματα των γυναικών έναντι οποιουδήποτε αναπαράγει ή εισάγει ένα πλαίσιο απειλής ή αμφισβήτησης τους.
Η προβολή αυτή είναι η τελευταία πριν από τις γιορτές του Πάσχα, καθώς τη Μεγάλη Πέμπτη δεν θα προβληθεί ταινία. H δραστήρια κινηματογραφική Λέσχη ανανεώνει το ραντεβού με το σινεφίλ κοινό της για την Πέμπτη 24 Απριλίου με την ταινία «Ο Δάσκαλος που Υποσχέθηκε τη Θάλασσα».
Η υπόθεση
Κεντρική ηρωίδα στο « Herself» είναι η Σάντρα, μία νεαρή μητέρα που με τις δύο μικρές της κόρες κατορθώνει να ξεφύγει από τον βίαιο και ελεγκτικό σύντροφό της. Στη συνέχεια αγωνίζεται να ορθοποδήσει για χάρη των δύο αγαπημένων της κοριτσιών, να εξασφαλίσει τα προς το ζην μέσα από δυο δουλειές και να δημιουργήσει για όλες τους ένα φιλόξενο και ζεστό σπιτικό. Όταν οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες στέγασης αρνούνται να την διευκολύνουν ως προς αυτό το αίτημα, αποφασίζει να χτίσει μόνη της την δική τους κατοικία. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Σάντρα πρέπει να κρατήσει το χτίσιμο του σπιτιού κρυφό από τον πρώην της, από τις κοινωνικές υπηρεσίες, από όλους. Σε όλη τη διάρκεια του εγχειρήματος με την βοήθεια κάποιων ανέλπιστων συμμάχων και πολύτιμων φίλων διαπιστώνει ότι μπορεί να βάλει πιο στέρεα τα θεμέλια της νέας ζωής της. Επαναπροσδιορίζει το νόημα των πραγμάτων, αντιλαμβάνεται τα όρια των δυνατοτήτων της οι οποίες, έως πρόσφατα, περιορίζονταν από ένα διαρκές καθεστώς εκφοβισμού, εκβιασμού και υποτίμησης επιβεβλημένο από τον σύζυγό της. Αυτός θα σταθεί και πάλι το πιο ισχυρό εμπόδιο στα σχέδια της καθώς ακατάπαυστα, συνεχίζει τον ψυχολογικό πόλεμο, διεκδικεί την πλήρη κηδεμονία των παιδιών, αξιοποιεί κάθε τρόπο και μέσο για να γκρεμίσει ό,τι εκείνη χτίζει με κόπο και αγάπη. Η Σάντρα προσωποποιεί εδώ το αλύγιστο πνεύμα μίας συμπαθέστατης ηρωίδας, μίας στοργικής γονικής φιγούρας που με θάρρος, ήθος και αξιοπρέπεια υπερασπίζεται την ανάγκη να εξασφαλιστεί πάση θυσία το καλύτερο δυνατό για τα παιδιά της κόντρα στο σύζυγο της και σε ένα κρατικό σύστημα που δεν σταματά να βρίσκει τρόπους να σαμποτάρει τις προσπάθειες της.
Η σκηνοθεσία
H Phyllida Lloyd, («The Iron Lady», «Mamma Mia!»), βρίσκεται στη σκηνοθετική καρέκλα του «Herself». Με δεξιοτεχνία, βαθιά ανθρώπινη διάθεση και κοφτερή ματιά υφαίνει ένα κοινωνικό δράμα που λειτουργεί ως ύμνος προς την γυναικεία φύση, την χειραφέτηση, την αυτό-ανακάλυψη, την μητρική αγάπη, τη δύναμη της θέλησης. Υιοθετεί μια μη συγνώμη, μη κυνική προσέγγιση, εμπιστεύεται την κοινότητα, τη συντροφικότητα και τη θεμελιώδη καλοσύνη των ανθρώπων ως αντίδοτο στο φόβο που υπομένουν η Σάντρα και οι κόρες της καθημερινά. Η ταινία της αδιαφορώντας για επιτηδευμένα μελοδραματικά κλισέ προκαλεί στο θεατή αυθεντική συγκίνηση αγγίζοντας προσεχτικά ευαίσθητες συναισθηματικές χορδές του. Ταυτόχρονα προβάλλει με ζωντανό και άμεσο ύφος σημαντικά κοινωνικά μηνύματα και διατυπώνει με απίστευτα ρεαλιστικό τρόπο, εύστοχα σχόλια για τις πολιτικοκοινωνικές πρακτικές, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τη συμβίωση. Αλλά υπάρχει κάτι άλλο που συμβαίνει στο φιλμ και το κάνει μια βαθιά, δυνατή ιστορία. Είναι η αλληλεγγύη και η ομαδική εργασία. Όσοι συμμετέχουν στο εγχείρημα, βοηθώντας τη Σάντρα δεν ξέρουν ακριβώς τι κάνουν. Δεν είναι επαγγελματικό συνεργείο κατασκευών. Αλλά το καταλαβαίνουν. Και το ξεπερνούν. Μαθαίνουν και μέσω της συμβολής τους απολαμβάνουν την έντονη ευχαρίστηση να χτίζουν κάτι με τα ίδια τους τα χέρια, να κατακτούν αυτό που πολλοί πιστεύουν ότι δεν μπορούν να πετύχουν και ακόμα περισσότεροι επιθυμούν να αποτύχουν. Από την άλλη αυτή είναι μια ουτοπική πρόταση αντιμετώπισης του προβλήματος της έλλειψης στέγης. Η απάντηση βρίσκεται στον τίτλο: η κεντρική ιδέα που διαπερνά το φιλμ είναι η αυτοβοήθεια, η αυτοδυναμία και η απλή ιδέα να κάνεις κάτι αντί να υπομένεις παθητικά μια άθλια και σκληρή γραφειοκρατία ή να περιμένεις την επόμενη νοσηρή επίδειξη κακοποίησης. Υπάρχει μια ισχυρή βάση πρωτοτυπίας εδώ και συνοδεύεται από ζεστασιά και αισιοδοξία. Οι Malcolm Campbell και η Clare Dunne υπογράφουν το σενάριο και η τελευταία επιστρατεύεται ως πρωταγωνίστρια του φιλμ. Με την κομψή και συγκρατημένη ερμηνεία της ως επίμονη, ταλαιπωρημένη μητέρα είναι μια αποκάλυψη. Η Σάντρα της αναμετριέται με την ίδια της την ύπαρξη και μέσα από σταδιακές καίριες νίκες κερδίζει πίσω τον ίδιο της τον εαυτό. Οι αναστολές της, η έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνατότητες της υποχωρούν καθώς αναζητά μία αμυδρή, έστω, ακτίνα ελπίδας για το μέλλον και φροντίζει με ζεστασιά τα κορίτσια της προσπαθώντας να γιατρέψει και τα δικά τους ψυχικά τραύματα. Το καστ συμπληρώνουν επάξια οι Conleth Hill (Game of Thrones), Molly McCann, Ruby Rose O’Hara, Ian Lloyd Anderson, Shadaan Felfeli, Harriet Walter, Cathy Belton, Art Kearns και η Ericka Roe.
Ιρλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Κοινωνική-Δραματική, 2020. Διάρκεια: 97’. Σκηνοθεσία: Phyllida Lloyd. Σενάριο: Clare Dunne, Malcolm Campbell. Πρωταγωνιστούν: Molly McCann, Clare Dunne, Ruby Rose O’Hara, Conleth Hill, Ian Lloyd Anderson, Shadaan Felfeli, Harriet Walter, Cathy Belton, Art Kearns, Ericka Roe.
Εδώ το trailer: https://www.youtube.com/watch?v=yfd4GcaOvSY
