Ανακοίνωση στην οποία αναφέρεται στις παθογένειες του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος εξέδωσε η «Δράση για μια άλλη πόλη» . Αναλυτικά, αναφέρεται: «Η προεκλογική περίοδος που διατρέχουμε, θα μπορούσε να ήταν αφορμή να συζητηθούν τα προβλήματα του δήμου, να αξιολογηθούν προτάσεις, να αναδειχθούν προοπτικές, ιδίως μπροστά στο νέο θεσμικό περιβάλλον, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Γιατί στις εκλογές ο δημότης καλείται μόνον ως οπαδός να επιλέξει ανάμεσα σε υποψηφίους μηχανισμών ίδιας κοπής, όπου έκαστος έχει μεν τον ρόλο του, αλλά όλοι μαζί συντηρούν το ίδιο άθλιο πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα ως εδώ. Είναι πρωτοφανής η ανεπάρκεια αυτού του πολιτικού συστήματος. Αναπαράγεται και συντηρείται ένα κατεστημένο, του οποίου οι ταγοί είναι σε δυσαρμονία με τις ανάγκες της περιόδου αλλά και με τη θέληση του κόσμου, όσο κι αν αυτή έχει υποχωρήσει εν αναμονή εναλλακτικής.
Η Αυτοδιοίκηση γίνεται -ακόμη περισσότερο- προσάρτημα των πολιτικών και των ελιγμών που αποφασίζονται «αλλού», λειτουργεί σαν χώρος συμπληρωματικός και υποστηρικτικός της κεντρικής σκηνής, πεδίο αναβάπτισης ή ανακύκλωσης υποψηφίων. Εξ ου και οι «επιστροφές» και οι δήθεν προοδευτικές συμπαρατάξεις που συναντάμε και στα Βριλήσσια… Μετά την εμπειρία και της κυβερνητικής αριστεράς, η πολιτική χυδαιότητα έχει οξυνθεί σε τέτοιο βαθμό, που ο παλιός Μαυρογιαλούρος φαντάζει γραφικός μπροστά στους σημερινούς μοδάτους υποψηφίους και τις φτιασιδωμένες από τα μίντια καρικατούρες τους. Η αποστασιοποίηση της «Δράσης» από αυτό το σκηνικό (μεταγραφές, θεατρινισμοί, συκοφαντίες, παραγοντισμοί, παροχολογία κλπ), είναι αυτονόητη. Με τους κομματανθρώπους «παλεύουμε» επί 12 χρόνια.
Όταν εκείνοι έφτιαχναν καριέρες, εμποδίζοντας κάθε τι αυθόρμητο, η «Δράση» επιχειρούσε συγκλίσεις και ανοιχτές συλλογικότητες. Και έφτιαχνε σινεμά και στέκι και δανειστική βιβλιοθήκη και συνοικιακή κομποστοποίηση, οργάνωνε εκδηλώσεις και παρεμβάσεις στο δημοτικό συμβούλιο, άνοιγε συζητήσεις στο προάστιο με το βλέμμα σε μια πόλη ζωντανή, όχι υπνωτήριο, ούτε ορμητήριο ιδιοτελών συμφερόντων. Όταν άλλοι υπόσχονταν εργολαβίες, εμείς στοχεύαμε στην κοινότητα για να καλύπτει αυτή τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις του δημότη, ώστε αυτός να κοινωνικοποιείται μέσα στη γειτονιά, ενισχύοντας τη διάθεσή του για προσφορά και συμμετοχή. Ό,τι άξιο παράγει η Πόλη πρέπει να βρίσκει διέξοδο, να αναδεικνύεται, να φθάνει στα δημοτικά συμβούλια, να διαχέεται στην τοπική κοινωνία. Αυτός είναι κεντρικός σκοπός της παρέμβασής μας.
Η παρεμπόδιση και η διαστροφή της διαδικασίας εκπροσώπησης της τοπικής κοινωνίας, το διαρκές «μπλοκάρισμά» της από τον κομματισμό, που συντρέχει ολοένα και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια, είναι αιτία βαλτώματος του δήμου. Η εκπροσώπηση πρέπει να γίνει αυθεντική, λειτουργική, δημοκρατική, δίκαιη, ανοικτή. Από την εποχή του επαναστατημένου κ. Τσίπρα, μέχρι τη σημερινή, του αυτοδιοικητικού σταρ κ. Μπακογιάννη, η ελπίδα για αλλαγές στο πλαίσιο του υπάρχοντος κομματικού συστήματος, (έστω για λίγο «φρένο» στον ξεπεσμό), αποδείχθηκε απατηλή. Το λανσάρισμα «φρέσκων» προσώπων δεν κόμισε τίποτα καινούργιο. Ο κομματισμός μπορεί να παραπαίει, αλλά όταν συναντά κάτι πραγματικά καινούργιο, δεν του αφήνει κανένα περιθώριο. Γι’ αυτό η Πόλη δεν χρειάζεται προεκλογικά ένα ακόμη «δούλεμα» ή ένα θέατρο σκιών, αλλά ένα προσκλητήριο όσων «εκτός των τειχών» αντιλαμβάνονται ότι επείγει η συμβολή τους σε μια αναγεννητική προσπάθεια.
Αυτό που λείπει σήμερα από το προάστιο είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση για τη ζωή μας σ’ αυτό. Ελπίδα και στόχος μας είναι η καθολική αναγέννηση του Δήμου. Όχι με αυθορμητισμούς, όχι λίγο προ των εκλογών, ούτε μόνο «από τα κάτω», αλλά με μια προσπάθειας που θα κατανοεί τα ουσιαστικά, τα αληθινά, τα αναγκαία και θα τα φέρνει στο προσκήνιο. Που θα διαθέτει οπτική και κατεύθυνση, θα αντιλαμβάνεται τις προτεραιότητες, το πολιτικό πρόβλημα, το πώς αλλάζουν τα πράγματα, με ποια εργαλεία, προάγοντας τους όρους ώστε να βελτιώνεται κάθε τομέας της δημοτικής ζωής. Τα Βριλήσσια δεν έχουν σήμερα καμία ανάγκη από νέους κομματάρχες, που έρχονται να καταγράψουν ποσοστά για λογαριασμό των κομμάτων τους. Έχουν ανάγκη από το όραμα μιας «άλλης» πόλης, από ένα νέο πολιτικό τοπίο που δεν θα είναι εύκολο να χειραγωγηθεί. Έχουν ανάγκη από εκείνους τους δημότες, που μετά το τέλος των προβολών του Cine-Δράση νοιάζονται να μεταφέρουν τις καρέκλες τους, από μια νέα κοινωνική πλειοψηφία που θα αντιλαμβάνεται ότι η Δημοτική Αρχή δουλεύει πραγματικά γι’ αυτήν. Στις προσεχείς δημοτικές εκλογές, θα κάνουμε τα πάντα για να αλλάξει πρόσωπο η Πόλη, όχι μόνο τα πρόσωπα που την διοικούν».
