Ανεξαρτήτως του πώς προσεγγίζει κάποιος τη συμφωνία Ελλάδας – πΓΔΜ για το ονοματολογικό, η περασμένη Κυριακή στις Πρέσπες ήταν μια ιστορική μέρα για τις δύο χώρες – κι όχι μόνο. Η συμφωνία που υπογράφηκε, μολονότι θα πρέπει να περάσει από αρκετά και δύσκολα στάδια μέχρι να εφαρμοστεί στο ακέραιο, υποτίθεται ότι θα δώσει τέλος στη διένεξη των δύο χωρών, με μια λύση που τις αφήνει στο μέγιστο δυνατό ικανοποιημένες και τις δύο. Με αμοιβαίες υποχωρήσεις, βέβαια, αλλά και παραχωρήσεις.
Το όνομα αυτής; «Βόρεια Μακεδονία». Έτσι θα λέγεται πλέον η πΓΔΜ, εφόσον ολοκληρωθεί με επιτυχία το δημοψήφισμα στη γειτονική χώρα το φθινόπωρο, αλλά και η συνταγματική αναθεώρηση και εν συνεχεία θα ψηφιστεί η συμφωνία και από τη Βουλή των Ελλήνων. Το όνομα δεν ενθουσίασε πολλούς είτε στην Ελλάδα είτε στα Σκόπια – αναλόγως του πώς βλέπει καθένας το ποτήρι, μισοάδειο ή μισογεμάτο.
Η συμφωνία κρύβει πράγματι κάποια «γκρίζα» σημεία για την Ελλάδα. Όπως τα θέματα της εθνικότητας και της γλώσσας, αφού αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι με το «καλημέρα» ο Σκοπιανός πρωθυπουργός, Ζόραν Ζάεφ αποκάλεσε το λαό του «Μακεδόνες» από τις Πρέσπες, δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα και τούτο έμεινε αναπάντητο από την ελληνική πλευρά. Η κυβέρνηση επιμένει πάντως ότι πέτυχε την καλύτερη δυνατή συμφωνία – για την ακρίβεια ο ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένου ότι οι ΑΝΕΛ εξακολουθούν να διαφωνούν και να δηλώνουν ότι θα καταψηφίσουν. Η αντιπολίτευση έχει επίσης διαφορετική γνώμη – εξ ου και η ΝΔ κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, η οποία απορρίφθηκε, ενώ διχασμένο εμφανίζεται το Κίνημα Αλλαγής.
Η ιστορική, λοιπόν, συμφωνία των Πρεσπών φαίνεται πως θα φέρει σημαντικές αλλαγές στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό, πέραν των αντιδράσεων στην κοινωνία, οι οποίες είναι έντονες και ως έναν βαθμό αναμενόμενες. Δεν αποκλείονται έτσι ακόμη και ραγδαίες εξελίξεις το φθινόπωρο ή με την ψήφιση της συμφωνίας, η οποία θα πρέπει να γίνει το αργότερο έως το τέλος του έτους.