Στη συζήτηση (3.12.2015) επί του προϋπολογισμού στην ολομέλεια, ο Οικολόγος Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Δημαράς επικεντρώθηκε στην ανάγκη για έναν γόνιμο πολιτικό διάλογο και έθεσε μια σειρά ερωτήματα προς τις πολιτικές δυνάμεις ώστε να προσδιοριστεί το περιεχόμενο μιας στρατηγική εξυγίανσης και αναδιοργάνωσης της Οικονομίας με βάση την αειφορία.
Όπως είπε χαρακτηριστικά στην ομιλία του:
«Τα επιχειρήματα ότι: «έτσι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στον Σαμαρά ή έτσι έκανε ο Σαμαράς στον Παπανδρέου και ο Παπανδρέου στον Καραμανλή.» δεν οδηγούν πουθενά. Δεν μιλώ για Οικουμενική Κυβέρνηση. Μιλάω για γενική κοινή γραμμή σε αυτά που λίγο πολύ όλοι συμφωνούν. Μπορεί όμως να γίνει μία πολιτική συμφωνία με κοντινές πολιτικές δυνάμεις για διεύρυνση κοινωνική και πολιτική.
Θέτω προς όλους τα παρακάτω ερωτήματα ως εκφραστής της πολιτικής οικολογίας προς κάθε κατεύθυνση:
-Μπορεί κανείς να μιλάει για αειφορία όταν η πολιτική του είναι να αντλεί το πετρέλαιο από τα υπόγεια κοιτάσματα όταν ξέρουμε ότι τα αποθέματα είναι πεπερασμένα ; όταν προγραμματίζει να εξαντλήσει για την ηλεκτροπαραγωγή όλα τα κοιτάσματα λιγνιτών; όταν προωθεί εντατικές καλλιέργειες στα χωράφια που καταστρέφουν την παραγωγική ικανότητα των γαιών; όταν δεν βάζει όρια αλίευσης σε λίμνες και θάλασσες; όταν αντλεί τα υπόγεια νερά υποβαθμίζοντας συνεχώς τον υδροφόρο ορίζοντα; Όταν μολύνει τα νερά των λιμνών, των ποταμών και των θαλασσών;
– Είναι το υπάρχον πρότυπο κοινωνικής καταξίωσης συμβατό με τη βιωσιμότητα; είναι συμβατή με τη βιωσιμότητα και την οικονομία των φυσικών πόρων η μόδα και ότι εφήμερο προβάλλεται από τη διαφήμιση και διαμορφώνει τον νέο άνθρωπο ;
– Τι άποψη έχουν τα κόμματα να ζητήσει η κυβέρνηση έρευνα για τους τραπεζίτες και τραπεζικούς που έδιναν δάνεια χωρίς εγγυήσεις;
– Τι λέει η Αριστερά και τι η Δεξιά για τη φορολόγηση των Ο.Ε. ομορρύθμων εταιρειών και το αν θα πρέπει να είναι ίδιος με τον συντελεστή των ΑΕ; Τι θα κάνουμε για το φαινόμενο που οι Ανώνυμες Εταιρείες πτωχεύουν και οι ιδιοκτήτες τους γίνονται πλούσιοι μεταφέροντας τα χρήματά τους στο εξωτερικό ;
– Τι άποψη έχετε για την προοδευτικότητα των συντελεστών της φορολογίας γονικών παροχών και κληρονομιών για τις πολύ μεγάλες περιουσίες;
– Ποια είναι η ορθή και δίκαιη πολιτική; να μειώσουμε όλες τις συντάξεις οριζόντια ή να μειώσουμε μόνο τις υψηλές συντάξεις; Ποια είναι η άποψη των κομμάτων σε μια πρόταση να μειωθούν στο ήμισυ οι βουλευτικές συντάξεις σε όσους έχουν και άλλη σύνταξη ή μεγάλα εισοδήματα;
– Τι άποψη έχουν τα κόμματα για τις ΚΟΙΝΣΕΠ και τις κοινωνικές εταιρείες που συστήνουν χρόνια άνεργοι; Δεν είναι σωστό να έχουν μηδενικό φόρο για τα πρώτα 5 χρόνια;
– Για αύξηση στους ειδικούς φόρους σε όλα τα είδη πολυτελείας (πχ οι γούνες εξαιρούνται φορολογίας)»
Ολόκληρη η ομιλία του Γιώργου Δημαρά
Α. Είναι ο προϋπολογισμός του 2016 τέτοιος που να ικανοποιεί την Αριστερά;
Είναι προϋπολογισμός που ικανοποιεί την Οικολογία;
Προφανώς όχι!
Είναι προϋπολογισμός ανάγκης, προϋπολογισμός που μοιράζει αυτά που μπορεί να μαζέψει;
Είναι προϋπολογισμός του Γ΄ Μνημονίου που προσπαθείς να τον κάνεις όσο γίνεται πιο δίκαιο.
Είναι προϋπολογισμός των συνεπειών πολλών δεκαετιών άφρονης πολιτικής, του πελατειακού κράτους, της ασυδοσίας, της ανοχής στην κλοπή και τη σπατάλη.
Β. Να αρχίσω με μια παρατήρηση επειδή αισθάνομαι ακόμη μη πλήρως ενσωματωμένος στις διαδικασίες του συστήματος συζητήσεων στη ΒΟΥΛΗ..
Ο διάλογος και η συζήτηση πρέπει να αποσκοπεί στο να βρούμε κάποια κοινή βάση συνεννόησης, που σε ένα ποσοστό είναι πέρα από ταξικές πολιτικές ή θεωρητικές πολιτικές φιλοσοφίες.
Δεν οδηγούν πουθενά οι παράλληλες ομιλίες- μονόλογοι που δεν συγκλίνουν πουθενά.
Αποφεύγουμε την ειλικρίνεια και τον διάλογο, λογαριάζοντας πάντα τις εντυπώσεις προς τους ψηφοφόρους.
Η ιστορία διδάσκει και η κοινή λογική απαιτεί :
Στις δύσκολες στιγμές της πατρίδας και όχι μόνο χρειάζεται συνεννόηση και συνεργασία.
Η μέγιστη δυνατή ενότητα σε βάση των κοινών αποδεκτών αρχών και αξιών, είναι απόλυτη ανάγκη!
Ενότητα όλων αυτών που έχουν την καλή πρόθεση να συνδράμουν σε μία κοινή προσπάθεια για την πατρίδα.
Τα επιχειρήματα ότι: «έτσι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στον Σαμαρά ή έτσι έκανε ο Σαμαράς στον Παπανδρέου και ο Παπανδρέου στον Καραμανλή.» δεν οδηγούν πουθενά.
Δεν μιλώ για Οικουμενική Κυβέρνηση.
Μιλάω για γενική κοινή γραμμή σε αυτά που λίγο πολύ όλοι συμφωνούν.
Μπορεί όμως να γίνει μία πολιτική συμφωνία με κοντινές πολιτικές δυνάμεις για διεύρυνση κοινωνική και πολιτική..
Με προϋπόθεση την απαλλαγή από την διαπλοκή, την διαφθορά και μία στρατηγική εξυγίανσης και αναδιοργάνωσης της Οικονομίας.
Η ενότητα θέλει υπομονή και επιμονή, μην μείνουμε στα λόγια.
Η αλήθεια είναι υπέρτατη αξία Όμως δεν λέγεται ολόκληρη η αλήθεια .
