Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 06/01/2023
Τριάντα μια ημέρες έχει ο Δεκέμβριος. Σε αυτές τις τριάντα μια ημέρες σημειώθηκαν 511 τροχαία, μόνο στην Αττική! Δεκατρείς άνθρωποι δεν είναι πια εδώ άλλοι τόσοι τραυματίστηκαν σοβαρά και κάμποσες εκατοντάδες, ελαφριά.
Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, σε μόλις 31 ημέρες ξαναλέω, βεβαιώθηκαν 16.650 παραβάσεις, εκ των οποίων οι 563 σε βαθμό πλημμελήματος. Θλιβερή «πρωταθλήτρια» στις παραβάσεις αναδεικνύεται η μη χρήση ζώνης και ακολουθεί η παραβίαση του ορίου ταχύτητας, η χρήση κινητού τηλεφώνου, η μη χρήση προστατευτικού κράνους και πάει λέγοντας…
Πόσο εξοργιστικό είναι να χάνουν τη ζωή τους άνθρωποι για κάποιον από τους παραπάνω λόγους; Πώς είναι δυνατόν, το 2023 το οποίο πλέον διανύουμε, να υπάρχουν οδηγοί αλλά και πεζοί, οι οποίοι δεν γνωρίζουν (;) ή αγνοούν επιδεικτικά βασικούς κανόνες του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας;
Δεν είναι δυνατόν η αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, το «έλα μωρέ, τίποτα δεν θα γίνει» όταν περνάει κάποιος το φανάρι με κόκκινο, πατάει το γκάζι μέχρι το τέρμα ή προσπερνάει εκεί που απαγορεύεται, να αποτελεί ακόμα επιλογή.
Δικαιολογία δεν υπάρχει. Ούτε γι’ αυτόν που παραβιάζει κανόνες ούτε για αυτόν που βάζει σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή, «ξεχνώντας» τη ζώνη ή φορώντας το κράνος στον… αγκώνα.
Δεν φτάνουν οι εικόνες που μας βομβαρδίζουν σχεδόν καθημερινά από τις οθόνες μας, με ένα ακόμα συνονθύλευμα τσαλακωμένων λαμαρινών που κάποτε σχημάτιζαν ένα αυτοκίνητο ή μιας διασκορπισμένης στην άσφαλτο σε κομμάτια, μοτοσικλέτας; Δεν αρκούν οι θρήνοι γονιών, αδερφών, συγγενών και φίλων;
Έως πότε άραγε θα συνεχιστεί αυτή η τραγωδία; Παιδεία δεν υπάρχει κι αυτό είναι ξεκάθαρο! Παιδιά στα πρώτα χρόνια της εφηβείας τους, που κυκλοφορούν μόνα τους στον δρόμο, που καβαλάνε ένα ποδήλατο και κάνουν βόλτες, δεν έχουν περάσει ούτε μια ώρα εκπαίδευσης πάνω στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Η απουσία αυτής της εκπαίδευσης από την ύλη που τους διδάσκεται στα σχολεία, είναι εκκωφαντική. Ακούει το Υπουργείο Παιδείας ή έχει πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθεί; Η Παιδεία που παίρνουν τα παιδιά από το σπίτι τους; Προφανώς και παρακολουθούν συχνά… φροντιστήριο χειρονομιών, «γαλλικών», ξεσπασμάτων βίας και παραδειγμάτων τύπου «ναι, καλά, σιγά μη σταματήσω στο κόκκινο» ή «σιγά μην δεν μπω ανάποδα στον δρόμο», ως επιβάτες.
Και ναι, δεν ξεχνώ ότι οι δρόμοι στη χώρα μας είναι το λιγότερο ανεπαρκής για τη δουλειά που πρέπει να κάνουν. Βήματα γίνονται αλλά πηγαίνουν πιο αργά κι από χελώνα. Κινήσεις όπως του Δήμου Κηφισιάς να διεκδικήσει και να λάβει χρηματοδότηση για να θωρακίσει όσο μπορεί την οδική ασφάλεια των κατοίκων και των επισκεπτών του, είναι θετικές και μακάρι να πολλαπλασιαστούν.
Όμως μέχρι να έρθει η ώρα που θα νιώθουμε ασφαλείς είτε ως οδηγοί είτε ως πεζοί στους δρόμους τούτης εδώ της χώρας, φαίνεται ότι αργεί.
