Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης
Ο Δήμος Αγίας Παρασκευής προκήρυξε, πριν από λίγες μέρες, θέση για την επιλογή «Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης» (ΣτΔ). Τον θεσμό προέβλεπε εδώ και χρόνια ο νόμος του «Καλλικράτη» και η δημοτική αρχή της πόλης εφαρμόζει ξανά, σε μια κίνηση που δεν προχώρησαν πολλές διοικήσεις δήμων στην Αττική. Το κυρίαρχο ζήτημα δεν είναι το πρόσωπο που θα επιλεγεί, αλλά τα καθήκοντά του. Λόγο γι’ αυτό κάλλιστα έχει ένας άνθρωπος που διετέλεσε στη θέση αυτή, ο Στρατής Γραμματίδης, το διάστημα 2011-2014:
«O “Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης” είναι ένα εργαλείο αντιμετώπισης φαινομένων μεροληψιών, κακοδιοίκησης, αμέλειας ενδεχομένως και ρεβανσισμού. Ο ΣτΔ δυστυχώς προσκρούει σε δύο υφάλους. Ο ένας είναι η άγνοια σχετικά με την αποστολή και την λειτουργία του και ο άλλος είναι η λανθασμένη εντύπωση ότι είναι εχθρός των διοικήσεων είτε, με αποτέλεσμα την απροθυμία τους να έχουν έναν κατά φαντασίαν “αντίπαλο” μέσα στο Δήμο. Αυτό βέβαια δηλώνει και ιδιοκτησιακή νοοτροπία αλλά δυστυχώς υπάρχει και αυτή σε πολλούς Δήμους».
«Να υπογραμμίσω», συνέχισε ο ίδιος, «την ενθουσιώδη υποδοχή και αποδοχή που εισέπραξα από το Δημοτικό μηχανισμό σε όλα τα επίπεδα. Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για το σύνολο των τότε αιρετών γιατί κάποιοι απ’ αυτούς στο πρόσωπο του Συμπαραστάτη έβλεπαν έναν ανταγωνιστή που προσπαθούσε να διορθώσει φαινόμενα κακοδιοίκησης, τα οποία ίσως ήθελαν να ικανοποιήσουν οι ίδιοι εν είδει ρουσφετιού ενώ αυτό ήταν αυτονόητο δικαίωμα των δημοτών». «Με τη διπλωματική ορολογία, “εκφράζω συγκρατημένη αισιοδοξία” για το μέλλον του θεσμού στην πόλη μας», δήλωνε προφητικά (;) ο κ. Γραμματίδης στην ιστοσελίδα agiaparaskevi-guide.gr.
Ο ΣτΔ έχει, λοιπόν, βασική του αρμοδιότητα τον έλεγχο της εφαρμογής των νόμων. Εάν, ωστόσο, κάποιου εργαζόμενου στον δήμο λήξει η σύμβαση και απευθυνθεί στον ίδιο, θεωρώντας άδικη την εξέλιξη αυτή, η στάση του «Συμπαραστάτη» ποια θα είναι; Πώς θα βοηθήσει τον εργαζόμενο; Τι θα του προσφέρει; Κάτι περισσότερο από το να τον ενημερώσει ότι αυτό προβλέπει ο νόμος, πως η δημοτική αρχή κινήθηκε στο πλαίσιο του νόμου και άρα δεν μπορεί να γίνει τίποτα; Ο τίτλος «του Δημότη και της Επιχείρησης», εξάλλου, συνδυάζει σε ένα πρόσωπο, στον ίδιο θεσμό, η υπεράσπιση των συμφερόντων και του δημότη και του επιχειρηματία, που η εμπειρία έχει δείξει ότι πολλές φορές είναι αντιτιθέμενα.
Παρότι, σύμφωνα με την προκήρυξη, επιλέγεται άτομο «εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας», μερικά παραδείγματα του παρελθόντος δεν ήταν πολύ ενθαρρυντικά: Σε δήμο της Αττικής, αυτός που ανέλαβε τον θεσμό ήταν πρώην αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., άλλοτε δημοτικός σύμβουλος με συγκεκριμένη κομματική τοποθέτηση, ενώ είχε διατελέσει στέλεχος της Ελληνικής Εταιρείας Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Ανάπτυξης. Σε άλλη, δε, περίπτωση καθήκοντα άσκησε άνθρωπος που ήταν εκπρόσωπος επιχειρήσεων, με δράση, μάλιστα, στην ίδια περιοχή. Αν κάτι μπορεί να αμβλύνει τις όποιες υποψίες ότι ο «Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης» μπορεί να μετατραπεί σε θεσμό – παραταξιακό λάφυρο, είναι ότι τουλάχιστον η απαραίτητη αυξημένη πλειοψηφία εκλογής από τα 3/5 του δημοτικού συμβουλίου. Είδομεν…
