Λουλούδια παντού, δέντρα παντού, γιασεμιά, λεμονιές, πορτοκαλιές, βουκαμβίλιες σκαρφαλωμένες πάνω σε μπαλκόνια που αγναντεύουν το γαλάζιο ουρανού και θάλασσας. Το ίδιο κάνουν και τα μικρά παράθυρα μπρος από το λευκό κοφτό κουρτινάκι.
«Ζωγραφιές» ολόγυρα, που είναι αδύνατο να προφτάσεις να μπεις μέσα τους, να γίνεις μέρος τους, να χαρείς τις απόκρυφες αλήθειες τους, έτσι περαστικός, έτσι βιαστικός, έτσι ξένος.
Πρέπει κανείς να σταθεί, να μείνει, για να καταλάβει πόσο Ακριβά, πόσο Σημαντικά είναι όλα αυτά τα στοιχεία, τα οποία ενσωματώνονται μοναδικά στη ζωή των ανθρώπων. Την καθημερινή και τη γιορτινή.
Κι αυτές οι εκκλησιές της Σκοπέλου; Οι τόσες πολλές, οι τόσο όμορφες, οι τόσο ιδιαίτερες για την ιστορία τους και την αρχιτεκτονική τους, φτιάχτηκαν ίσως, για κατοικίες των αγγέλων, που μετά το πήγαιν’ έλα σε στεριά και θάλασσα, έρχονται εδώ να ξεκουραστούν, κι αύριο πάλι…
Γλυστέρι
Εμείς, όπως είμαστε παιδιά, θα μπούμε ξανά στα πλεούμενά μας να κάνουμε το γύρο του νησιού, τραγουδώντας εννοείται…
Μες στου Αιγαίου πρόβαλε να δεις
Μες στου Αιγαίου, Αιγαίου τα νησιά Άγγελοι φτερουγίζουν
Και μέσα στο φτε πρόβαλ’ άστρι μου
Και μέσα στο φτε- στο φτερούγισμα
Ά και μέσα στο φτερούγισμα
Τριαντάφυλλα σκορπίζουν…
Θα περάσουμε από το Στάφυλο, να ρίξω στα πράσινα νερά του δυο κλωνιά βασιλικό, για να ξέρει πως δεν τον ξέχασα.
Θα περάσουμε από Πάνορμο, από Αγνώντα, Λιμνονάρι, Μηλιά, Καστάνη. Υπέροχες παραλίες πευκοστεφανωμένες.
Τέλος, θα περάσουμε από τη Γλώσσα, το Γλυκονέρι, το Γλυστέρι, κι εδώ θα σταθούμε και θα κολυμπήσουμε στον πανέμορφο σαν καταπράσινη αγκαλιά μικρό κόλπο.
Μετά θα φάμε στην ξακουστή ταβέρνα της Κυρατσώς, της οποίας η είσοδος είναι σκηνικό από τα γυρίσματα της ταινίας «Μάμα μία», την κοσμεί δε μοναδικά, το οικογενειακό «Μουσείο», με φορεσιές, σκεύη του παλιού νοικοκυριού, εργαλεία, καθώς και μια τεράστια –πλήρης– συλλογή κουδουνιών προβάτων και βοοειδών, τα οποία καλύπτουν ανά επτά, την κλίμακα του σολ.
Κατόπιν θα ξεκουραστούμε για λίγο και στις 5 το απόγευμα είμαστε καλεσμένοι στη βάφτιση της μικρής Κυρατσώς και το βράδυ πάλι εδώ για το γλέντι μέχρι το ξημέρωμα…
Κυρατσώ
Κυρατσώ η «καπετάνισσα» στο καράβι της ζωής, που κρατάει τη μεγάλη της φαμίλια δεμένη σα γροθιά, σε χαρές και στα δύσκολα της βιοπάλης.
Λεβέντισσα, γνήσια Ελληνίδα γυναίκα – μάνα – σύντροφος η γιαγιά Κυρατσώ, Κυρατσώ και η εγγονή που βαφτίστηκε σήμερα στο μικρό εκκλησάκι της γειτονιάς, το απέναντι από το πατρικό σπίτι του Παύλου Νιρβάνα.
Κερασάκι το λέω εγώ αυτό το γλυκό, τραγανό, πανέμορφο αγγελούδι, που από σήμερα δέθηκε με το νονό, τη νονά και το Θεό, με τα δεσμά του Θείου Μυστηρίου της βάπτισης. Κι έτσι δεμένοι, επιστρέφουν μετά την τελετή με τον ιερέα μαζί, στο σπίτι, όχι από τον δρόμο που ήρθαν, αλλά από τον επάνω δρόμο, κλείνοντας τον κύκλο, σπίτι – εκκλησία – σπίτι.
Όμορφα έθιμα, με νόημα και συμβολισμούς, που αξίζει να προσεγγίζονται με τη δέουσα προσοχή διότι δεν μοιάζουν για…τυχαίοι.
Ακολουθώντας κι εμείς τον κόσμο, βρεθήκαμε στο καταστόλιστο για την περίσταση δρομάκι και στο σπίτι των γονιών του παιδιού.
Το κρεβάτι τους, ήταν στρωμένο με τα κοφτά υπέροχα κεντήματα της γιαγιάς Κυρατσώς, όπως ακριβώς το είχε στολίσει ως νυφιάτικο στο γάμο της κόρης της. Σήμερα, στρώθηκε έτσι, για τα βαφτίσια της εγγονής, και όλο το σπίτι είναι έτοιμο να σε καλέσει μέσα και να ευχηθείς…
«Πάντα χαρές στο σπιτικό σας και στο γάμο της νεοφώτιστης, να είστε όλοι μαζί εκεί, για τη συνέχεια του γλεντιού».
=================
Εμείς τώρα φίλοι, με το ΡάΔΙΟ ΑΝΤάΡΑ να μας συντροφεύει με όμορφα νησιώτικα τραγούδια, θα επιστρέψουμε, να ξεκουραστούμε, μέχρι να ξαναπέσει το σύνθημα: «Ελάτε ρε παιδιά να οργανωθούμε να κάνουμε μια βάφτιση ή ένα γάμο, ή μια γιορτή της προκοπής!…»
Μέχρι τότε, καααλή σας μέρα.
