Σε ηλικία 87 ετών, πέθανε ο Έλληνας δημιουργός και σκηνοθέτης Κώστας Λυχναράς. Ο ίδιος ήταν συντελεστής δεκάδων κινηματογραφικών αλλά και τηλεοπτικών παραγωγών, όπως, «Η Έκτη Εντολή», «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Δέκα λεπτά κήρυγμα», «Το καφέ της Χαράς», «Ας Πρόσεχες» κ.ά.
Σε ανακοίνωσή της, η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών ανέφερε:
«Αποχαιρετούμε με βαθιά θλίψη τον σημαντικό Έλληνα δημιουργό και σκηνοθέτη της τηλεόρασης, Κώστα Λυχναρά. Ο Κώστας Λυχναράς, ιδρυτικό μέλος του σωματείου, στήριξε με τη παρουσία του τις διαρκείς διεκδικήσεις των Ελλήνων Σκηνοθετών όλες αυτές τις δεκαετίες από το 1973 και παράλληλα, έφερε ανατροπή στην τηλεόραση με την αφήγηση της εικόνας του. Στήριξε τους νέους σκηνοθέτες και μοιράστηκε μαζί τους τα μυστικά της μαγείας του κινηματογράφου και της τηλεόρασης σαν πραγματικός δάσκαλος. Ο θάνατος του μας γεμίζει συγκίνηση καθώς η δημιουργική πορεία του φωτίζει ένα ακούραστο εργάτη του κινηματογράφου με τεράστια προσφορά στον εκσυγχρονισμό της τηλεοπτικής παραγωγής στη χώρα μας, με επίκεντρο πάντα τον άνθρωπο».
Το μήνυμα του Χάρη Ρώμα
Με τον εκλιπόντα συνεργάστηκε ο ηθοποιός & σεναριογράφος Χάρης Ρώμας, ο οποίος ανέφερε σε μήνυμά του:
«Ο Κώστας Λυχναράς δεν ήταν auter σκηνοθέτης,όπως ο Φελίνι,ο Κόπολα,ο Γούντι Άλεν ή ο Γιώργος Λάνθιμος, ας πούμε. Δεν υπηρετούσε ένα δικό του καλλιτεχνικό όραμα. Ήταν όμως άριστος ΤΕΧΝΙΤΗΣ του κινηματογράφου και της τηλεόρασης που υπηρετούσε με ακρίβεια,ισορροπία,αισθητική και αγάπη σενάρια όπως αυτά που έγραψα και εγώ με την Άννα Χατζησοφιά. Χωρίς την σθεναρή καθοδήγηση του υπέροχου αυτού σκηνοθέτη δεν είμαι σίγουρος ότι το « Κωσταντίνου και Ελένης» ή το «Cafe της Χαράς» θα είχαν γίνει διαχρονικές επιτυχίες.
Επιπλέον ήταν ο πιο μειλίχιος και ακομπλεξάριστος άνθρωπος σε ένα χώρο γεμάτο από ανθρώπους που πάσχουν από κόμπλεξ ανωτερότητας και υπέρ-εγώ. Μου φέρθηκε με τεράστιο σεβασμό και με συμβούλευσε πολλές φορές πατρικά χωρίς ποτέ να μου κουνήσει το δάχτυλο. Όταν θέλω να ισορροπήσω πάντα θα θυμάμαι αυτόν τον νηφάλιο και σοβαρό άντρα που μου έλεγε: « Έχουμε την δύναμη να συγκρατούμε το θυμικό μας,Χάρη. Αυτή είναι η αληθινή μας δύναμη!» Θα συνεχίσω να επικοινωνώ μαζί του. Δεν είναι τόσο μεγάλη η απόσταση μέχρι τα άστρα!»
