«Αυτοί που καταστρέφουν ολόκληρες χώρες, δεν έχουν το δικαίωμα να μας διδάσκουν τι είναι δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα», άστραψε και βρόντησε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, κουνώντας γι’ άλλη μια φορά το δάχτυλο στη Δύση!
Η τραγική κατάσταση στην πολύπαθη Συρία δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τους «ευαίσθητους» της Δύσης, από το 2011 που ξεκίνησε η δράση των έμμισθων μαυροντυμένων μισθοφόρων της. Μόλις το κύμα των προσφύγων πήρε το δρόμο για τα εδάφη τους, τότε τη θυμήθηκαν…
Το 2011 η Συρία βρισκόταν ανάμεσα στα κράτη με μεσαίο κατά κεφαλήν εισόδημα και με ΑΕΠ 67 δις. $, προσέλκυε επενδύσεις και σημείωνε ταχείς ρυθμούς ανάπτυξης. Σήμερα όλα αυτά αποτελούν παρελθόν. Τα 2/3 ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, ενώ πάνω από τέσσερα εκατομύρια αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα!
Η αστική ανερχόμενη τάξη της Συρίας μπαίνει σε φουσκωτές βαρκούλες για να επιβιώσει. Οι υπόλοιποι μένουν σε σκηνές ή ανάμεσα στα πολεμικά μέτωπα. Αυτή την τύχη επιφύλαξαν σε μια ιστορική χώρα οι βάρβαροι της Δύσης!
«Ο Άσαντ πρέπει να φύγει» ήταν το τροπάρι τους, επειδή ήταν «δικτάτορας». Ποιοι το έλεγαν αυτό; Οι θαυμαστές και υποστηρικτές του Πινοσέτ! Οι κατασκευαστές δικτατόρων μιλούν για «δικτάτορες»!
Το ανώτατο δικαστήριο της Χιλής ανακοίνωσε πριν λίγες εβδομάδες τις καταδίκες σε ποινές κάθειρξης 5 έως και 20 ετών, που επιβλήθηκαν σε 14 Χιλιανούς και Ουρουγουανούς στρατιωτικούς, για τη δολοφονία πρώην πράκτορα της μυστικής αστυνομίας της χούντας του Πινοσέτ (1973-1990), για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα μιλούσε!
Ο χημικός Εουχένιο Μπερίος Σαγρέδο, άλλοτε επικεφαλής της διεύθυνσης που παρήγαγε τοξικά αέρια στην Εθνική Διεύθυνση Πληροφοριών, που χρησιμοποιούνταν για την εξόντωση των αγωνιστών, όπως το σαρίν, το ταμπούν ή το σομάν, είχε διαφύγει στην Ουρουγουάη το 1991. Η σορός του Σαγρέδο είχε βρεθεί με σφαίρες στο κεφάλι, σε παραλία της Ουρουγουάης, το 1995.
Οι στρατιωτικοί αυτοί είχαν σκοπό να εξαφανίσουν αποδεικτικά στοιχεία για εγκλήματα που είχαν διαπραχθεί από τη χούντα της Χιλής και τέτοιες ενέργειες έγιναν στην τελευταία φάση της «Επιχείρησης Κόνδωρ», δηλαδή της περιόδου των στυγνών δικτατοριών στη Νότια Αμερική, στο όνομα της αντιμετώπισης του κομμουνισμού…
Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές, τουλάχιστον 3.200 άνθρωποι είχαν δολοφονηθεί ή «εξαφανιστεί» κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και πάνω από 38.000 βασανιστεί. Μερικές εκατοντάδες στρατιωτικοί έχουν παραπεμφθεί και δικάζονται ως τώρα στη Χιλή γι’ αυτά τα εγκλήματα..
Και φυσικά στο κάδρο όλων αυτών ήτα κυρίως οι ΗΠΑ, που διατηρούν το δικαίωμα να μιλούν για «δικτάτορες», πάντα «αλά καρτ»…
Χρήστος Φωτιάδης
