Ανοιχτή σύσκεψη στο θεατράκι του δάσους Συγγρού κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο στο Μαρούσι πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 6 Ιουνίου, με πρωτοβουλία του Συλλόγου Προοδευτικών Γυναικών Αμαρουσίου (μέλος της ΟΓΕ), με θέμα την οργάνωση της δράσης των μαζικών φορέων της περιοχής.
Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν και έδωσαν το «παρών» εκπρόσωποι των εξής συλλόγων και φορέων της περιοχής:
– Σύλλογος Γυναικών Χαλανδρίου
– Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Αμαρουσίου και γύρω Δήμων
– Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου ΚΑΤ
– Παράρτημα Βόρειου Τομέα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αττικής
– Παράρτημα Βόρειου Τομέα του Συνδικάτου Επισιτιμού – Τουρισμού
– Ένωση Γονέων Χαλανδρίου
– Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής
– Εξωραϊστικός Σύλλογος «Άγιος Γεώργιος» Αγίας Φιλοθέης Αμαρουσίου
– Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος και Ρεματιάς Πεντέλης – Χαλανδρίου
– Ένωση Κρητών Αμαρουσίου «Κρηταγενής Ζευς»
Ο προβληματισμός, που τέθηκε από όλους τους φορείς, αλλά και κατοίκους που συμμετείχαν επίσης στην σύσκεψη, κατέληξε σε ψήφισμα στο τέλος της συζήτησης.
Όπως ενημέρωσε σχετικά, ο Σύλλογος Προοδευτικών Γυναικών Αμαρουσίου θα συνεδριάσει το αμέσως επόμενο διάστημα για την κλιμάκωση των δράσεών του ενάντια στα σχέδια της ιδιωτικοποίησης των ελεύθερων χώρων και ενάντια στην κερδοφόρα δράση των επιχειρηματικών ομίλων στην περιοχή.
Το ψήφισμα
«Να περάσει το κτήμα Δηλαβέρη στο Δημόσιο για την κάλυψη των αναγκών του λαού και της νεολαίας σε πολιτισμό, αθλητισμό, ελεύθερους χώρους και πράσινο, με ελεύθερη πρόσβαση», ζητάει, μεταξύ άλλων, το ψήφισμα που ενέκρινε η ανοιχτή σύσκεψη των φορέων
Το πλήρες κείμενο:
«Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε ως αντισυνταγματικό το νόμο για τη μετεγκατάσταση του Καζίνο από την Πάρνηθα στο Μαρούσι, όχι μόνο δε μας καθησυχάζει αλλά
πρέπει να θέσει σε αγωνιστική ετοιμότητα τους φορείς και το λαό της περιοχής, όχι μόνο του Μαρουσιού αλλά και των γύρων Δήμων (Χαλάνδρι, Μελίσσια, Ν.Ιωνία, Πεύκη, Φιλοθέη). Και τούτο
γιατί η προσπάθεια για τη μετεγκατάσταση δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Εντάσσεται στο πλαίσιο ενός γενικότερου σχεδιασμού αναδιάρθρωσης των οικονομικών δραστηριοτήτων στην Αττική
που περιλαμβάνει παρεμβάσεις και σε άλλους ελεύθερους και κοινόχρηστους χώρους, όπως το δάσος Συγγρού, τα κτήματα Καρέλλα και Μιμικόπουλου, τη Ρεματιά Πεντέλης-Χαλανδρίου, το
Πεντελικό Όρος και φυσικά τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις.
Πρόκειται για μια περίπτωση που αποκαλύπτει την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική: Έναντι πάντων η κερδοφόρα δράση των επιχειρηματικών ομίλων, η οποία στην περίπτωση της μετεγκατάστασης του
Καζίνο της Πάρνηθας εκδηλώνεται με την εξασφάλιση ενός χώρου-φιλέτου στην καρδιά της πόλης.
Αποτελεί μια καθαρή περίπτωση διαχρονικής σύμπνοιας και συνεργασίας για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως αποτυπώνεται στη συνέχεια:
1) Προηγήθηκε η συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ, η οποία με τα άρθρα 10 και 11 του ν. 4277/2014 (νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας – ΡΣΑ 21) «προίκισε» το Μαρούσι με τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υποδοχή του τεράστιου «ψυχαγωγικού» αυτού συγκροτήματος.
2) Ακολούθησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πέντε χρόνια μετά την υποβολή του σχετικού αιτήματος από την «Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας Α.Ε.» στο τότε υπουργείο Τουρισμού, που φρόντισε με «εν κρυπτώ
και παραβύστω» διαδικασίες για την ικανοποίηση του υπόψη αιτήματος:
Με το άρθρο 6 του Ν.4499/2017 καθόρισε μια σειρά όρους και προϋποθέσεις για τη θέση μετεγκατάστασης του καζίνο, που όλες – μία προς μία και από κοινού – φωτογράφιζαν ως χώρο υποδοχής του όχι μόνο το Μαρούσι αλλά, όπως τώρα αποκαλύπτεται, συγκεκριμένα το Κτήμα Δηλαβέρη.
3) Στο «παιχνίδι» και η τότε Διοίκηση Πατούλη, που οι βλέψεις της («οράματα» τα βάφτιζε κι αυτή), όπως αποτυπώνονταν στους επιχειρησιακούς της σχεδιασμούς, αλλά και οι πράξεις της στόχευαν σε
ένα Μαρούσι ως «κομβικό προορισμό για επιχειρηματική δραστηριότητα». Και η οποία, το Νοέμβρη του 2018, πέρασε ψήφισμα στο Δημοτικό Συμβούλιο με τη σύμπραξη και των παρατάξεων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που έστρωνε το δρόμο για την υλοποίηση του εγχειρήματος,
4) Το Σεπτέμβριο του 2020 το υπό την κυβέρνηση ΝΔ Συμβούλιο Μητροπολιτικού Σχεδιασμού του
ΥΠΕΝ, συνεχίζοντας το έργο της προκατόχου της, ενέκρινε τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) της επένδυσης και με την απόφασή του αυτή καθόρισε τις χρήσεις γης,
συμπεριλαμβανομένων των χρήσεων Ξενοδοχείου και Καζίνο. Κατόπιν αυτού το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με Δελτίο Τύπου στις 11/9 αναγγέλλει περιχαρές ότι: «Με την έγκριση του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου, ολοκληρώνεται η χωρική οργάνωση ενός τμήματος της περιοχής Δηλαβέρη του Δήμου Αμαρουσίου, συνολικής έκτασης 50.173,72 τ.μ., όπου θα μετεγκατασταθεί το Καζίνο Πάρνηθας».
5) Η αντίδραση της Διοίκησης Αμπατζόγλου ήταν η αναμενόμενη και σε λαϊκή μετάφραση “δούλεμα με ψιλό γαζί”. Στη συνεδρίαση της 23.9.20 αυτό που έκανε ήταν να νεκραναστήσει μια απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του 2011, που έμμεσα σχετιζόταν με το Καζίνο «προκειμένου να διαβιβασθεί αρμοδίως στο ΥΠΕΚΑ» (αν και το «ΥΠΕΚΑ» καταργήθηκε πριν πεντέμισι χρόνια)
6) Στις 15.1.21 δημοσιεύτηκε περιληπτικά στον τύπο η απόφαση του ΣτΕ για την ακύρωση της μεταφοράς του Καζίνο. Tο δημοσιευμένο σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ δεν αμφισβητεί τη χωροθέτηση, τα χαρακτηριστικά και λοιπούς όρους (περιβαλλοντικούς, πολεοδομικούς κλπ.) της επένδυσης, αλλά μόνο την τήρηση των όρων ανταγωνισμού για το «ιδιοκτησιακό» καθεστώς της επένδυσης.
7) Ύστερα από όλα αυτά η κυβέρνηση της ΝΔ με σχετική φωτογραφική διάταξη, που ενσωμάτωσε στις 30.3.21 σε πολυνομοσχέδιο και καθοδηγούμενη από το σκεπτικό της ακυρωτικής απόφασης του ΣτΕ,
θεωρεί ότι κάλυψε τις απαιτήσεις της ακυρωτικής απόφασης, και κατόπιν αυτών η διαδικασία της μετεγκατάστασης συνεχίζεται.
Οι συνέπειες θα είναι πολλές και σοβαρές: Στέρηση πολύτιμου ελεύθερου χώρου, κυκλοφοριακή συμφόρηση, θόρυβος, επιδείνωση της ήδη φονικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης, παραπέρα συμπίεση της αποδεκατισμένης τοπικής παραδοσιακής αγοράς, πρόσθετα κοινωνικά προβλήματα λόγω της φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας, αλλά και της προσέλκυσης ποικίλων αντικοινωνικών δραστηριοτήτων, χωρίς να λογαριάσουμε και το ξενοδοχειακό συγκρότημα και τις άλλες εμπορικές χρήσεις που περιλαμβάνει η υπόψη επένδυση.
Το μαζικό κίνημα όμως έχει αποκτήσει πια σημαντική πείρα. Συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο ότι έχει να κάνει με ένα κρατικό σύστημα, με όλους τους θεσμούς και κρίκους του (κυβέρνηση, τοπική
διοίκηση, δικαιοσύνη) να συντονίζονται στον κοινό στόχο:
Την όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής του δύναμης, την παραπέρα αφαίμαξη του λεηλατημένου εισοδήματός του, τον περιορισμό των κατακτήσεών του, την υποβάθμιση της όποιας ποιότητας ζωής απόμεινε, τη συνεχιζόμενη τσιμεντοποίηση των ελάχιστων ελεύθερων χώρων που μπόρεσε να προασπίσει μέχρι σήμερα.
Αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι για να αυξήσουν την κερδοφορία τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα πρέπει οι εργαζόμενοι να χάσουν τους ελεύθερους χώρους, που μπορούσαν να γίνουν σχολεία, πλατείες και πολιτιστικά κέντρα, θα πρέπει να χάσουν το δάσος τους, που μπορούσαν να πάνε ελεύθερα, θα πρέπει να χάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους και να δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα γιατί αυτό απαιτεί η τουριστική βιομηχανία.
Αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι πρέπει να συγκροτήσει τη δική του οργανωμένη, αποτελεσματική άμυνα απέναντί τους, ικανή να κλιμακωθεί σε αγωνιστική διεκδίκηση και κατάκτηση δικαιωμάτων, που του στερούν. Nα πάρει τελικά την κατάσταση στα χέρια του!
-Όχι στη μετεγκατάσταση του καζίνο στο κτήμα Δηλαβέρη!
-Να περάσει το κτήμα στο Δημόσιο, για την κάλυψη των αναγκών του λαού και της νεολαίας σε πολιτισμό, αθλητισμό, ελεύθερους χώρους και πράσινο, με ελεύθερη πρόσβαση
-Ενώνουμε τις δυνάμεις μας και οργανώνουμε τον αγώνα μας ενάντια στους πραγματικούς ενόχους, απομονώνοντας όλους εκείνους, που βάζουν πλάτη για να περάσουν οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί!».
