Τι λέει στην «Α» ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αμαρουσίου Γιάννης Νικολαράκος για τους βανδαλισμούς, ύψους 20 χιλ. ευρώ, στο κατάστημα οπτικών που διατηρεί στο Μαρούσι.
Γυαλιά και κόκκινη μπογιά τα έκαναν στην κυριολεξία τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής 6/5 άγνωστοι στο κατάστημα οπτικών που διατηρεί στο Μαρούσι ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου της πόλης Γιάννης Νικολαράκος εκφράζοντας την αντίθεσή τους στον θεσμό της Λευκής Εμπορικής Νύχτας κατά τη διάρκεια της οποίας τα εμπορικά καταστήματα παραμένουν ανοιχτά. Να σημειώσουμε ότι ανάλογοι βανδαλισμοί έγιναν και στο κατάστημα «Occhio Optics» ιδιοκτησίας του Πάρη Παπαβασιλείου, προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Νέας Σμύρνης.
Αποτέλεσμα των βανδαλισμών στο κατάστημα οπτικών του Γιάννη Νικολαράκου στο Μαρούσι ήταν ζημιά ύψους 20 χιλ. ευρώ (10 χιλ. ευρώ η τζαμαρία 25 τ.μ. του καταστήματος που αντικαταστάθηκε ήδη και επιπλέον 10 χιλ. ευρώ για την αντικατάσταση εμπορεύματος του μαγαζιού που καταστράφηκε). Οι σχετικές εργασίες έγιναν άμεσα και το κατάστημα πλέον λειτουργεί κανονικά. Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ μίλησε με τον Γιάννη Νικολαράκο για την επίθεση, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε με δημοσίευση ανακοίνωσης στο Indymedia ομάδα που υπογράφει ως: «Αναρχικές-Αναρχικοί εργαζόμενοι». Τι μας είπε σχετικά ο κ. Νικολαράκος; Ιδού: «Τα ξημερώματα της Παρασκευής 06-05-2016 η οικογενειακή μας επιχείρηση δέχθηκε επίθεση πρωτοφανούς βαναυσότητας από άτομα που ούτε γνωρίζουμε, ούτε μάς γνωρίζουν, που ειλικρινά αδυνατώ ως Γιάννης Νικολαράκος να κατανοήσω πόθεν μπορεί να πηγάζει το μένος τους εναντίον μου και η καταστροφική τους μανία. Προσπάθησαν να σπάσουν τις τζαμαρίες ασφαλείας του καταστήματος, τις οποίες είχαμε τοποθετήσει κατόπιν κλοπής που είχαμε υποστεί το 2012 και αφού δεν τα κατάφεραν, άνοιξαν τρύπες στα τζάμια καταστρέφοντάς τα και πέρασαν κάποιου είδους σωλήνες και με πίεση εκτίναξαν κόκκινο χρώμα παντού στο κατάστημα, καταστρέφοντας το εμπόρευμα, αλλά και τους τοίχους και τα εκθετήρια, ώστε αναγκαστήκαμε ήδη να προβούμε σε ολική ανακαίνιση», επισημαίνει ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αμαρουσίου και συμπληρώνει: «Δυστυχώς έχουμε όλοι υπάρξει θεατές αυτού του έργου, όπου άνθρωποι, που πιστεύω ότι ούτε έχουν μοχθήσει, ούτε έχουν δημιουργήσει, με μεγάλη ευκολία καταστρέφουν τον κόπο συνανθρώπων τους που αγωνίζονται και ιδίως βιοπαλαιστών εμπόρων. Το είδαμε να συμβαίνει στο κέντρο της Αθήνας, δυστυχώς το βλέπουμε τώρα και στο Μαρούσι. Βέβαια η συγκεκριμένη επίθεση είχε στόχο εμένα και δεν είχε σκοπό μόνο να καταστρέψει την επιχείρησή μας. Όταν η Αστυνομία μας ενημέρωσε ότι πρόκειται για τρομοκρατική επίθεση στην αρχή δεν μπορούσα να το πιστέψω, αλλά στο γνωστό Indymedia οι ‘γνωστοί άγνωστοι’ ανέλαβαν την ευθύνη και αναφέρουν ότι με στοχοποίησαν λόγω της Λευκής Νύχτας, ενός θεσμού που έχει αγκαλιάσει ο εμπορικός κόσμος του Αμαρουσίου και που σε αυτές τις δύσκολες εποχές έδωσε ανάσα στην αγορά. Φαίνεται ότι ο Εμπορικός Σύλλογος Αμαρουσίου ‘ενόχλησε’, αυτούς που ενοχλούνται να βλέπουν την πρόοδο και την προκοπή των άλλων, αλλά δεν πειράζει. Ως πρόεδρος δεσμεύομαι ότι θα συνεχίσω το έργο μου και δεν πρόκειται να υποκύψω σε καμία απειλή κανενός τρομοκράτη. Όπως λέω στους καλούς φίλους, στους συναδέλφους εμπόρους και στις Μαρουσιώτισσες και τους Μαρουσιώτες που στάθηκαν δίπλα στην οικογένειά μας αυτές τις ημέρες, κανείς δε θα κάμψει τη θέλησή μας να αγωνιζόμαστε για το καλύτερο, αντιθέτως θα συνεχίζουμε να προσπαθούμε με το κεφάλι ψηλά γιατί εμείς οι αγωνιστές της ζωής έχουμε θάρρος, αντοχές και έχουμε και αξιοπρέπεια που την κερδίσαμε με τους κόπους, τη δουλειά μας και με το καθαρό μας πρόσωπο», κατέληξε σχετικά ο κ. Νικολαράκος για να αναφέρει ότι το αμέσως επόμενο διάστημα προγραμματίζεται Λευκή Νύχτα στο Μαρούσι.
Την Πέμπτη 5/5/2016 επιτεθήκαμε στα καταστήματα “Οπτικά Νικολαράκου” ιδιοκτησίας του Γιάννη Νικολαράκου, προέδρου του εμπορικού συλλόγου Αμαρουσίου και “Occhio Optics” ιδιοκτησίας του Πάρι Παπαβασιλείου, προέδρου του εμπορικού συλλόγου Νέας Σμύρνης.
Τα εν λόγω αφεντικά – τοπικοί παράγοντες, έχουν συμβάλει τα μέγιστα στην προσπάθεια εφαρμογής του βάρβαρου καθεστώτος της “λευκής ή κόκκινης νύχτας”, όπου τα εμπορικά καταστήματα μένουν ανοιχτά κατά την διάρκεια της νύχτας.
Είναι σαφές ότι οι “λευκές και κόκκινες νύχτες” που οργανώνονται τα τελευταία χρόνια από τοπικούς άρχοντες, εμπορικούς συλλόγους και καταστηματάρχες-αφεντικά, διευρύνουν το πλαίσιο οικονομικής αφαίμαξης και εργασιακής εκμετάλλευσης των καταπιεσμένων. Τα πάρτι κατανάλωσης και εμπορευματοποιημένης διασκέδασης που στήνονται σε κατά τόπους εμπορικές ζώνες σ’ όλη την επικράτεια (Μαρούσι, Γλυφάδα, Περιστέρι, Ν.Σμύρνη, Πάτρα, Αλεξανδρούπολη κλπ), μόνο ως πράξεις πολέμου μπορούν να ειδωθούν για τις εργαζόμενες -ους που εκβιάζονται να δουλέψουν, ξεχειλώνοντας τα ωράριά τους, πίσω απ’ τις “εορταστικές” βιτρίνες.
Οι αναγκαστικές επεκτάσεις ωραρίων και οι νυχτερινές βάρδιες, με απώτερο στόχο στην “τόνωση των τοπικών αγορών” και την επέκταση της καταναλωτικής κίνησης, έρχονται ως συνέχεια της ελαστικοποίησης του χρόνου εργασίας, της περαιτέρω άντλησης υπεραξίας, των απλήρωτων υπερωριών και της εργοδοτικής τρομοκρατίας.
Αποτελούν προσπάθειες επέκτασης των κερδών των αφεντικών-καταστηματαρχών και των οικονομικών συμφερόντων των προέδρων εμπορικών συλλόγων, εις βάρος των επισφαλών και “μαύρων” εργαζομένων, των ανέργων, των μεταναστών-ριων, λιγότερο ή περισσότερο ορατών που δουλεύουν στα κάτεργα και των φτωχοποιημένων κοινωνικών κομματιών, που σε ένα περιβάλλον κρίσης βλέπουν τις επιδιώξεις του “μικρού και μεγάλου” ελληνικού κεφαλαίου να πατάνε πάνω στις ζωές τους και να κουρελιάζουν κάθε αξιοπρέπεια στον βωμό της εθνικής ανάπτυξης.
Τα ανοιχτά καταστήματα νύχτες και Κυριακές, είναι για τους εργαζόμενους ένα βάθεμα του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και της οικονομικής εξαθλίωσης.
Η χυδαία συνεργασία δημάρχων και προέδρων εμπορικών συλλόγων, που επιθυμούν διακαώς να πλουτίζουν και να διαφυλάσσουν το οικονομικό-κοινωνικό τους status στις πλάτες των εργαζομένων, δεν μπορεί να περνάει στο απυρόβλητο και να μένει αναπάντητη.
Οι τοπικοί άρχοντες ενώνουν τις δυνάμεις τους για την διοργάνωση λευκών νυχτών και των εμπορικών δρώμενων-events που τις πλαισιώνουν, πολλές φορές χωρίς καν να τους έχουν δοθεί οι απαιτούμενες άδεις για τις φιέστες τους. Σε ένα όργιο εμπορευματοποίησης των δημόσιων χώρων, στήνουν “γιορτές” όπου το καταναλωτικό πνεύμα και τα μεταμεσονύχτια ψώνια δεν έχουν προηγούμενο, με στόχο να ενισχύσουν τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, τις φιλοδοξίες και την δημόσια εικόνα τους. Τα πρόσωπά τους και τα μαγαζιά τους φιγουράρουν σε αφίσες και διαφημιστικό υλικό που επιστρατεύουν για την προπαγάνδιση των λευκών-κόκκινων νυχτών, ενώ πίσω απ’ τις λουσάτες βιτρίνες οι εργαζόμενες-οι εξαναγκάζονται να δουλέψουν παράνομα, μένουν απλήρωτοι ή κακοπληρωμένοι, πάντα για το “καλό της επιχείρησης”. Διαφημιστικές καμπάνιες δημάρχων και των λακέδων τους, όπως το “Πάμε λευκή νύχτα Μαρούσι” με τον γλίτσα Πατούλη να επιβιβάζεται σε ταξί, μένουν αξέχαστες για την αισχρή υποτίμηση της νοημοσύνης των κατοίκων, καθώς την ίδια στιγμή οι μισθοί τους συρρικνώνονται και σίγουρα δεν τους περισσεύει για να ξοδέψουν στις νύχτες “φιέστες” των δημάρχων.
Λαμόγια πρόεδροι εμπορικών συλλόγων / μικροί κροίσοι όπως ο Πάρις Παπαβασιλείου και ο Γιάννης Νικολαράκος που θέλουν αν πατάνε πάνω στα κεφάλια των υποτιμημένων κοινωνικών κομματιών και να ποδηγετούν τις ζωές τους γλείφοντας δημάρχους και τους πολιτικούς προϊσταμένους τους, χρειάζεται να καταλάβουν πως οι μέρες της αφθονίας τους θα τελειώσουν.
Είναι καιρός οι καταπιεσμένοι και οι εξαθλιωμένοι των μικρών και μεγάλων εργασιακών κατέρων να εμπιστευτούμε την εργατική μας δύναμη και να επιτεθούμε συλλογικά και οργανωμένα στις αδηφάγες ορέξεις των αφεντικών. Αν ενισχύσουμε τις μοριακές και συλλογικές αντιστάσεις στους χώρους δουλειάς, είναι δυνατό να δυναμιτίσουμε τους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου.
Κανένας πέρα και έξω από εμάς που υπομένουμε ατελείωτες βάρδιες, που παραμένουμε επισφαλείς και ανασφάλιστοι, απλήρωτες για μήνες, δεν πρόκειται να υπερασπιστεί τα συμφέροντά μας ή να μας σώσει με υποσχέσεις.
Για να πάρουμε πίσω τις ζωές που μας κλέβουν, για να σαμποτάρουμε το σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης, χρειάζεται να πληθύνουμε τις γραμμές των κοινωνικών-ταξικών αγώνων και να αντεπιτεθούμε.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΕΙΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Αναρχικές-Αναρχικοί εργαζόμενοι
