Την δική του οπτική ως προς τις ευθύνες για τις φονικές πυρκαγιές και τις πλημμύρες των τελευταίων ημερών κατέθεσε ο αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου και μέλος της μείζονος μειοψηφίας Πέτρος Κούκουζας, κατά την εκτενή συζήτηση που διεξήχθη στη συνεδρίαση του Σώματος την Τρίτη 31 Ιουλίου, με κατακλείδα την ανάγκη, όπως τόνισε, για συνεργασία των δύο βαθμών Αυτοδιοίκησης, προκειμένου να μην ξανασυμβούν τέτοια τραγικά γεγονότα.
Στην τοποθέτησή του, ο Πέτρος Κούκουζας ανέφερε τα εξής:
«Τις τελευταίες μέρες, οι σκέψεις όλων μας, όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό, βρίσκεται στους ανθρώπους της Ανατολικής Αττικής που επλήγησαν από τις φονικές πυρκαγιές. Και είναι βαρύ το φορτίο της θλίψης. Οι δεσμοί δε, τόσων ετών των κατοίκων του Αμαρουσίου με τους κατοίκους στο Μάτι κάνει ακόμα πιο βαθιά τη θλίψη.
Αυτές τις ημέρες, διαβάσαμε και ακούσαμε πολλά. Πριν προλάβει όμως να ακουστεί ο θρήνος, ακούστηκε πολύ δυνατότερα δυστυχώς το μίσος, η ασχήμια, η χαιρεκακία, η αντιπαλότητα και μια ιδιότυπη τυμβωρυχία.
Όλοι μας έχουμε “κατασταλάξει” στους υπεύθυνους αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας δυστυχώς πολλοί ανάλογα με κριτήριο την πολιτική τους τοποθέτηση και όχι τα αντικειμενικά στοιχεία που άλλωστε ακόμα δεν γνωρίζουμε στο σύνολό τους.
Σίγουρα όταν υπάρχουν νεκροί, δεν μπορεί όλα να έγιναν σωστά. Και σίγουρα πέρα από τις αυτονόητες τις πολιτικές ευθύνες που έχουν αυτοί που κυβερνούν και διοικούν, θα πρέπει να αναζητηθούν και να τεκμηριωθούν και άλλες ευθύνες. Και να αποδοθούν. Και να τολμήσουν οι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις να αλλάξουν την κατάσταση.
Δεν είναι αποδεκτό όμως, τουλάχιστον από εμένα, κάποιοι να εκμεταλλεύονται την “ευκαιρία” για να διαλαλήσουν τον διακαή τους πόθο, που τον είχαν και πριν από αυτήν την τραγωδία, πως πρέπει “να παραιτηθεί η κυβέρνηση”.
«Μικρόψυχη ιδιοτέλεια» θα τη χαρακτήριζα. Και μάλιστα από εκείνους τους πολιτικούς που δεν ψήφισαν την πρόσληψη των 2.500 πυροσβεστών, των πυροσβεστών που με αυταπάρνηση έσωσαν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.
Ελπίδα μας είναι οι ανιδιοτελείς αλληλέγγυοι/ες Έλληνες και μετανάστες, όλοι κάτοικοι της πατρίδας μας, που για μια φορά ακόμα διέσωσαν την τιμή της κοινωνίας μας. Την τιμή μιας αντιφατικής κοινωνίας.
