«Το 1940 οι ήρωες πολεμούσαν σαν Έλληνες» Τσώρτσιλ
Τότε πολεμήσαμε και νικήσαμε. Σήμερα νικηθήκαμε χωρίς πόλεμο, γιατί χάσαμε τις αξίες μας.
Φίλοι αναγνώστες ξέρω πως την Αμαρυσία την διαβάζουν και πολλοί νέοι άνθρωποι. Ένιωσα την ανάγκη να πω δυο λέξεις, για τον πόλεμο του '40, που έφερε την Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου, ως υπόδειγμα ηρωισμού.
Είναι παραμονή της 28ης Οκτωβρίου και ο νους μου ξεστράτισε. Βρέθηκα στην εποχή που τον ύπνο μας τον διέκοψε ο ήχος της σειρήνας που προειδοποιούσε για πόλεμο. Η ώρα μηδέν είχε σημάνει για την πατρίδα. Η φωνή του Σταυρόπουλου ειδοποιούσε το έθνος για την κήρυξη του πολέμου με την Ιταλία. Στην απαίτησή της να περάσει μέσα απ' την Ελλάδα, ο κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς τής είπε το ΟΧΙ, που το επανέλαβε σύσσωμος ο ελληνικός λαός. «Με το χαμόγελο στα χείλη παν' οι φαντάροι μας μπροστά».
Κι άρχισε να γράφεται το έπος της Ελλάδας. Οι νίκες διαδέχονταν η μία την άλλη. Θαύμα, έλεγαν οι ξένοι, πώς αντέχουν οι Έλληνες, χιόνια, βροχές, τρισάθλιες συνθήκες; Κι όμως νικήσαμε. Γελοιοποιήσαμε μια χώρα άριστα εξοπλισμένη, κι ο κόσμος έκθαμβος έβλεπε την μικρή Ελλάδα, η οποία μπορεί να μην διέθετε τις λόγχες του Πράσκα, διέθετε όμως ψυχές ικανές να αψηφούν τους κοκορόφτερους και να τραβάνε μπροστά. Και τότε ο Τσώρτσιλ, ο μέτριος μαθητής, αλλά άριστος επιτελικός αξιωματικός, είπε ότι «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Αυτό μ' αρέσει να το επαναλαμβάνω.
Ψάχνω φίλοι αναγνώστες να βρω αυτήν την Ελλάδα και βρίσκομαι μπρος σε μια χώρα, χωρίς ντροπή, χωρίς αυτοσεβασμό, μια χώρα ραγιάδων, μια χώρα ενεργούμενων κατά τις επιθυμίες και τα συμφέροντα των υποτιθέμενων φίλων μας.
Είναι ορατός πλέον ο πόλεμος εναντίον της πατρίδας μας, μέσα από ανορθόδοξες συμπεριφορές. Όλα τα άλλα, πλην των εθνικών θεμάτων, δεν είναι κακό να προσπαθούμε να τα ισορροπήσουμε. Όμως όταν μας υπαγορεύουν τακτικές και δεν υπάρχει άνθρωπος να τους επαναφέρει στον σεβασμό που πρέπει να δείχνουν στην Ελλάδα, αυτό μας εξαγριώνει.
∆υστυχώς η Ελλάδα έχει την ατυχία να διαθέτει εκτός από πατριώτες και εφιάλτες, στους οποίους το επίσημο κράτος δίνει το δικαίωμα να ασχημονούν επί των αξιών μας. Στερούν τις νέες γενιές απ' τη διδαχή της ιστορίας μας. Δημιουργούν ρομπότ στερούμενα αντιστάσεων, χωρίς μνήμες απ' τους αγώνες του έθνους και χωρίς αναφορές στα ιδανικά που διδάξαμε στον κόσμο.
Γράφω ανήμερα της εθνικής γιορτής και συντροφεύομαι απ' τα εμβατήρια της παρέλασης στη Θεσσαλονίκη. Ο εκφωνητής μεταδίδει τα μηνύματα του Προέδρου της ∆ημοκρατίας και των αρχηγών των κομμάτων. Ο κ. Παπούλιας κάλεσε τους λαούς των κρατών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, κάτω από «φωτισμένες ηγεσίες» να συνεργασθούν για το καλό της περιοχής. Άκουγα στις αναφορές διαφόρων ό,τι λεγόταν από την παραμονή για το έπος του '40. Όλοι σαν κουρδισμένα ανδρείκελα, επαναλάμβαναν, ότι το ΟΧΙ το είπε ο ελληνικός λαός, προφανώς την ώρα που τον κάλεσε ο Γκράτσι, για να περάσει μέσα απ' την Ελλάδα. Και τότε ο λαός άνοιξε τις αποθήκες, πήρε τα όπλα κι άρχισε να πολεμάει. Αυτά λέγανε δυο μέρες οι θιασώτες της ομερτά, οι οποίοι δεν αναφέρθηκαν στους ηγέτες εκείνης της περιόδου, που τόνωσαν το ηθικό του λαού, πυροδότησαν το εθνικό φρόνημα και ο κόσμος τα 'χασε βλέποντας αυτές τις αδάμαστες ψυχές να νικάνε ένα λαό 40 εκατομμυρίων. Ηγέτες τότε ήταν ο Βασιλεύς Γεώργιος και ο Ιωάννης Μεταξάς. Θεωρώ χυδαία και αήθη αυτή την τακτική, της στέρησης της αλήθειας απ' τις μνήμες μας και την ιστορική μνήμη των παιδιών μας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι γεννημένοι ψεύτες και υβριστές της ιστορίας του Έθνους. Η Ελλάδα τότε επαναλαμβάνω δεν ήταν ακέφαλη, είχε ηγέτες Έλληνες, που τίμησαν την πατρίδα και την έθεσαν αντίθετη στην οποιαδήποτε βίαιη συμπεριφορά απέναντί της. Τότε την πατρίδα δεν την διοικούσαν μισθοφόροι διαφόρων ισχυρών για την προσωπική τους επικράτηση!
Και πάμε στο άκρον άωτον του θράσους των ΗΠΑ.
Τα παρακάτω δίνουν την πραγματικότητα, μιας άνευ προηγουμένου προσπάθειας, διάλυσης της Ελλάδας. Η οποία συνεπικουρείται, απ' την αθρόα εισροή Ασιατών, πέραν Βαλκανίων γειτόνων μας, την ανύπαρκτη εθνική πολιτική, την ραγιάδικη ανοχή των διεκδικητών των εδαφών μας της Βορείου Ελλάδος, που είναι ποτισμένη με το αίμα των πατεράδων μας και ότι άλλο γίνεται εις βάρος των εδαφών μας αλλά και του λαού των περιοχών μας στα βόρεια αλλά και στα ανατολικά μας σύνορα.
Αυτά που ανέχθηκε ο κ. Φώλιας, αν τολμούσαν οι Αμερικανοί, έστω και να προσπαθήσουν να τα επιβάλουν σε κράτος ημιαγρίων, θα τους είχαν ρίξει στους κροκόδειλους. Προ ημερών η ∆ΕΠΑ γιόρτασε τα είκοσι χρόνια της ίδρυσής της. Μιλάμε για την εταιρεία πετρελαίου. Παρόντες πλην του κ. Φώλια, ο κ. Σπέκχαρτ Πρέσβης των ΗΠΑ και ο κ. Κρόμβελ Γεν. ∆ιευθυντής της Ρωσικής εταιρείας Gasprom δηλαδή του κράτους της Ρωσίας, με την οποία η Ελλάδα υπέγραψε για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, ο οποίος ξεκινάει στις αρχές του 2009, λόγω ίσως της αναμονής των εκλογών των ΗΠΑ.
Ο Αμερικανός πρέσβης πρόσβαλε βάναυσα την Ελλάδα, απαιτώντας να αθετήσει την υπογραφή της στη συμφωνία για τον αγωγό South Stream, με διάφορα προσχήματα.
Αποθρασύνθηκε δε, όταν μας υπέδειξε ότι αυτή η συμφωνία βρίσκει πολιτικά αντίθετη την Αμερική και θα πρέπει η Ελλάδα να μην προχωρήσει και να γίνει η χώρα που θα περνάει «τράνζιτο» το φυσικό αέριο του Ιράκ προς την Ευρώπη κι όχι απ' τον αγωγό που εμείς υπογράψαμε. Το ύφος ήταν έντονο, λες και η Ελλάδα ζει υπό αμερικανική κατοχή. Αν αυτό δεν είναι θράσος, τότε τι είναι; Ο κ. Κρόμβελ τον ειρωνεύθηκε, ο δε κ. Φώλιας προσπαθούσε να καθησυχάσει τις ανησυχίες του, με έναν τρόπο υποτακτικού. Ένιωσα οργή, ένιωσα αηδία, ένιωσα την ανάγκη να μπορούσα να σπάσω στο ξύλο αυτά τα ανδράποδα που μας διοικούν.
∆υστυχώς σήμερα η Ελλάδα που ξέραμε, δεν υπάρχει. Είμαστε κι εμείς απόλυτα υπεύθυνοι, γιατί εμείς τους εκλέγουμε. Αυτοί είναι οι σημερινοί μας ηγέτες, που κατέλυσαν το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων και που τους το θύμισαν με πολύ έντονο τρόπο οι παρελάσαντες ανάπηροι στα καροτσάκια τους, οι οποίοι διαθέτουν ακόμα το νεανικό τους σφρίγος, παρ' όλη την αναπηρία τους. Μεταφέρω τα όσα είπε ο εκπρόσωπός τους στο μικρόφωνο: «Εμείς, αν σήμερα η πατρίδα χρειασθεί, θα ξαναπολεμήσουμε, με κομμένα χέρια και πόδια, γιατί δεν ανεχόμαστε να μας προσβάλλει συνεχώς η επαρχία των Σκοπίων!»
Μπράβο σ' αυτούς τους διαχρονικούς Έλληνες, όπως μπράβο και στον Νομάρχη Θεσσαλονίκης Παν. Ψωμιάδη, που είχε έστω και ο μόνος το θάρρος να πει ότι: «Μετά το ΟΧΙ του Μεταξά, το ίδιο ΟΧΙ μπορούμε να πούμε για το όνομα της Μακεδονίας». Επαναλαμβάνω, το ΟΧΙ ο Γκράτσι το άκουσε απ' τον πρωθυπουργό κι όχι απ' τους κουκουλοφόρους, ούτε κι απ' τους υπηκόους της εκσυγχρονισμένης Μαφίας.
Αλ Μαρούσι νιούς
Σήμερα ίσως δυσαρεστήσω κάποιους, όμως στην πορεία μου, προσπάθησα να είμαι αντικειμενική και προ παντός χρήσιμη. Χρήσιμος λοιπόν είναι αυτός που δεν είναι κόλακας των κρατούντων και καταγράφει αυτά που του λένε οι πολίτες, πράγμα που βοηθάει τα μέγιστα τους διοικούντες. Υποσχέθηκα και καταγράφω το σχόλιο διακεκριμένου πολίτη σε σχέση με την εγκαινιασθείσα «Βορρέειο Βιβλιοθήκη». Σας το μεταφέρω: «Η τιμή στον καθηγητή Θεόφιλο Βορρέα αντιστοιχεί στην επιλογή του προέδρου του Νομικού Προσώπου». Υπάρχει αντίλογος επ' αυτού; Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αιχμάλωτη διαφόρων κανονισμών. Αν λοιπόν θέματα που απ' το είδος τους είναι πολύ δύσκολα, γιατί χρειάζονται χρόνο πολύ και υπάρχουν αρνήσεις, τότε πάση θυσία πρέπει να τηρηθεί το προβλεπόμενο από το καταστατικό, που θέλει εκλεγμένους να προΐστανται των διαφόρων οργανισμών του ∆ήμου. Πέραν του ότι φίλε Δήμαρχε, το Νομικό Πρόσωπο της Βιβλιοθήκης τώρα νομιμοποιείται. Επομένως οψόμεθα προσεχώς. Το έργο είναι θαυμάσιο. Θα γράψω λεπτομερώς όταν επισκεφθώ τη Βιβλιοθήκη και έχω χρόνο.