Στις 12 Οκτωβρίου του 1920 συνέβη ένα από τα πιο παράδοξα γεγονότα της νεοελληνικής ιστορίας. Ο μόλις εικοσιεπτά ετών βασιλιάς των Ελλήνων Αλέξανδρος, πέθανε στο Τατόι από μόλυνση που προκλήθηκε όταν λίγες μέρες πριν τον δάγκωσε στο πόδι ένας πίθηκος τού εκεί κτήματος. Ο άδικος θάνατος του νεαρού βασιλιά βύθισε στο πένθος τη χώρα και προκάλεσε ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό, καθώς άνοιξε το δρόμο για την επιστροφή του εξόριστου πατέρα του Κωνσταντίνου.
Έρευνα-παρουσίαση: Γιώργος Πάλλης
Το μικρό Μαρούσι της εποχής εκείνης συμμετείχε ενεργά στο γενικό πένθος για τον Αλέξανδρο, καθώς οι κάτοικοί του ήταν ένθερμοι φιλοβασιλικοί. Στο φύλλο της 15ης Οκτωβρίου 1920 της εφημερίδας “Σκρίπ”, καταγράφεται η σκηνή που εκτυλίχθηκε όταν η επίσημη πομπή με τη σορό του Αλέξανδρου πέρασε μέσα από το Μαρούσι (η λεωφόρος Κηφισίας δεν υπήρχε ακόμη), κατευθυνόμενη από το Τατόι προς την Αθήνα: «Η πομπή προχωρεί επιβλητική μέσω του κλαίοντος πλήθους και την 12,20’ τα αυτοκίνητα κατέρχονται εις Αμαρούσιον. Η συγκίνησις έχει κορυφωθή. Τα σχολεία παρατεταγμένα κλαίουν, όλος ο κόσμος κλαίει και αυτός. Τα καταστήματα είνε κλειστά, με ανηρτημένας εικόνας του Βασιλέως εντός βαρυτάτου πένθους και ο λιβανωτός άφθονος εκχύνεται από τα θυμιατήρια. Η ιδία συγκίνησις παντού. Τα δάκρυα ρέουν άφθονα».
Από άλλο φύλλο, της εφημερίδας “ΕΜΠΡΟΣ” (14 Οκτωβρίου 1920), μαθαίνουμε ότι η τροφός του βασιλιά, η γυναίκα που τον θήλασε όταν ήταν βρέφος, ήταν η Μαρία Μπούρδη από το Μαρούσι. Το ρεπορτάζ της εφημερίδας περιγράφει τον αποχαιρετισμό της στον νεκρό, στο δωμάτιό του στο Τατόι, την επομένη του θανάτου του: «Βραδύτερον, η υπηρεσία των Ανακτόρων και οι εργάται του δάσους Τατοΐου παρήλασαν προ του νεκρού εν μέσω σκηνών απεριγράπτως συγκινητικών. Η το πρώτον θηλάσασα τον νεκρόν Βασιλέα κ. Μαρία Μπούρδη, εξ Αμαρουσίου, εναγκαλισθείσα τον νεκρόν κατησπάζετο κλαίουσα και μοιρολογούσα μέχρις ότου λιπόθυμον την απεμάκρυναν του νεκρικού θαλάμου».
Σύμφωνα με τα ήθη της εποχής, η βασίλισσα και οι πριγκίπισσες δεν θήλαζαν τα παιδιά τους, αλλά τα παρέδιδαν σε τροφούς, κατά προτίμηση γυναίκες με καλή υγεία από τα χωριά πέριξ της Αθήνας. Για την τροφό του Αλέξανδρου Μαρία Μπούρδη αντλούμε πληροφορίες από το βιβλίο Μαρουσιώτικα του Τάκη Πολιτόπουλου: ήταν κόρη του Δημητρίου Καμαρούλια, γεννημένη το 1858, και παντρεύτηκε τον Γεώργιο Μπούρδη, με τον οποίο απέκτησαν επτά παιδιά. Το 1893, τη χρονιά που γεννήθηκε ο άτυχος βασιλιάς, η Μαρία Μπούρδη έφερε στη ζωή την τέταρτη κόρη της Κωνσταντίνα, οπότε ήταν σε θέση να προσφέρει το μητρικό της γάλα στον Αλέξανδρο.
