Γράφει η Μαριάνθη Δ. Καφετζή – Ραυτοπούλου: Οικονομολόγος, ΜΒΑ, Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Μέλος Πολιτικής Επιτροπής ΝΔ Επικεφαλής Συνεδριακού Τουρισμού.
Προ των πυλών – μας λένε – η ανάπτυξη, επενδύσεις έρχονται και η Cosco μας αποχαιρετά κουνώντας μας το μαντήλι. Η CoscoShipping, κρατικός «βραχίονας» της Κίνας στον κλάδο της ναυτιλίας, υπόγραψε συμφωνία συνεργασίας με την ιταλική κυβέρνηση, μετά από την απόφαση του ΚΑΣ να κηρύξει μεγάλο μέρος του Πειραιά ως αρχαιολογικού χώρου. Με άλλα λόγια μπλοκάρεται επένδυση ύψους 580εκ. Ευρώ. Με την νέα συμφωνία της κινεζικής εταιρίας και της Ιταλικής κυβέρνησης, η Cosco αποκτά πρόσβαση στις λιμενικές υποδομές της Ιταλίας, με επίκεντρο το λιμάνι της Τεργέστης. Μία συμφωνία μέσω της οποία εδραιώνεται στενή συνεργασία σε ό,τι αφορά το μεγαλεπίβολο εγχείρημα του «Δρόμου του Μεταξιού», μιας σύγχρονης εμπορικής αρτηρίας που θα ενώνει εμπορικά την Ανατολή με την Δύση, μέσω ενός τεράστιου δικτύου οδικών αξόνων, λιμενικών υποδομών και σιδηροδρομικών συνδέσεων. Με την κίνηση αυτή η κινεζική εταιρία αποκτά έναν ισχυρό μοχλό πίεσης έναντι της Ελλάδας διαμηνύοντας στην ελληνική κυβέρνηση ότι αν δεν ανοίξει ο δρόμος για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου στον Πειραιά θα μας χαιρετήσουν και θα εξετάσουν ακόμα και την υποβάθμιση της επένδυσης με την αξιοποίηση άλλων λιμένων σε άλλες χώρες.
Κι αναρωτιέμαι, σε αυτή τη χώρα γιατί βάζουμε μόνιμα αυτογκόλ; Γιατί δεν είμαστε σε θέση να έχουμε μια εθνική στρατηγική, ώστε να βάλουμε τη χώρα μας σε τροχιά ανάπτυξης; Εδώ και τέσσερα χρόνια διώχνουμε ή μπλοκάρουμε μεγάλες επενδύσεις, όπως αυτή της Eldorado Gold στις Σκουριές Χαλκιδικής, το Ελληνικό και τώρα την Cosco. Οποιαδήποτε απόπειρα αυτορρύθμισης της οικονομίας την απομειώνουμε οδηγώντας την σε μαρασμό. Ως χώρα δείχνουμε το αφιλόξενο, γραφειοκρατικό και εσωστρεφές περιβάλλον για κάθε είδους επένδυση, ακόμα και σε επίπεδο σκέψης ή σχεδίου. Εξάλλου, μη ξεχνάμε ότι η σημερινή κυβέρνηση πάντα ήταν πολέμια της ιδέας «επένδυση». Αναγκάστηκε να την εντάξει ακόμα και στην αντζέντα της για εξωτερική και λιγότερο εσωτερική κατανάλωση. Δέσμια όμως της αριστερής φρασιολογίας και ιδεοληψίας στην εκπνοή της θητείας της αποκαλύπτεται ότι ακόμα και τις επενδύσεις που χρησιμοποιούσε για να μας αποδείξει ότι συνέτεινε στην ανάπτυξη, τις έπνιγε μέσω των αποφάσεων του ΚΑΣ. Αυταπάτες ή σχέδιο να μπλοκάρουν τις επενδύσεις μέσω διαφόρων φορέων; Κωμωδία ή τραγωδία οι ανακαλύψεις από το ΚΑΣ αρχαιολογικών χώρων, τόσο στον Πειραιά όσο και στο Ελληνικό; Ενώ βλέπουμε σε παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό επίπεδο εθνικές στρατηγικές που προασπίζουν τα συμφέροντα της χώρας τους με ζήλο, είτε αυτή ονομάζεται αμερικανικό προϊόν, προσέλκυσει Cosco από Ιταλία, γερμανική βιομηχανία, στην Ελλάδα ακόμα παραμένουμε προσηλωμένοι στην ανάπτυξη του δημόσιου και πελατειακού κράτους, στις ελληνοποιήσεις και σε κάθε είδους πρακτικές διατήρησης της εξουσίας.
