Ο δήμος ως αυτοδιοικητικός θεσμός οφείλει και πρέπει να διακρίνεται από διαφάνεια και κοινωνική δικαιοσύνη στο πλαίσιο των συναλλαγών του με τον πολίτη. Κι αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο της εκάστοτε δημοτικής αρχής (αν και αυτή φέρει την πρώτη ευθύνη), αλλά του συνόλου του Δημοτικού Συμβουλίου. Εξάλλου, ο πολίτης που συναλλάσσεται με τον δήμο του αδιαφορεί για το ποιος, κάθε φορά, καταλαμβάνει το γραφείο του δημάρχου. Απεναντίας, ενδιαφέρεται να εξυπηρετηθεί και να βλέπει τον δήμο του να λειτουργεί απρόσκοπτα σε βάθος χρόνου.
Οι παραπάνω σκέψεις έρχονται και ξανάρχονται στο μυαλό μας, καθώς δεχόμαστε σειρά παραπόνων από πολίτες οι οποίοι έτυχε να έχουν κάποια επαγγελματική σχέση με τον Δήμο Μελισσίων κι ενώ αυτοί εκπλήρωσαν στο ακέραιο το έργο που ανέλαβαν, τώρα ματαίως προσπαθούν να πληρωθούν γι’ αυτό.
Είναι γνωστό ότι ο Δήμος Μελισσίων αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και ιδιαίτερα προβλήματα ρευστότητας, τα οποία τον αναγκάζουν να είναι ασυνεπής στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών του έναντι ορισμένων επαγγελματιών με τους οποίους συνεργάστηκε στο παρελθόν κι εξακολουθεί να συνεργάζεται μέχρι σήμερα. Ωστόσο, αυτό απέχει πολύ από το να μην ξεκαθαρίζει πότε και με ποιον τρόπο οι συγκεκριμένοι άνθρωποι θα πληρωθούν, ώστε να συνεχίσουν κι αυτοί απρόσκοπτα την επιχειρηματική δράση τους.
Και σίγουρα δεν συνιστά αντιμετώπιση του προβλήματος η κατ’ επιλογήν (άραγε με κριτήριο τη φυσική παρουσία των ενδιαφερομένων στο Δημοτικό Συμβούλιο;) πληρωμή κάποιων προμηθευτών του Δήμου. Θεωρούμε ότι δημοτική αρχή και «πλειοψηφούσα» μειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου θα πρέπει να σκύψουν πάνω από τη λίστα των προμηθευτών του Δήμου και να θεσπίσουν συγκεκριμένα κριτήρια με βάση τα οποία θεωρούν ότι θα πρέπει ν’ αρχίσει η αποπληρωμή των οφειλών. Τα δε αυτά κριτήρια θα πρέπει να τα κοινοποιήσουν στους ενδιαφερόμενους επαγγελματίες, μαζί με μια χρονική πρόβλεψη εξόφλησής τους, ώστε να μπορέσουν κι αυτοί να κάνουν τον προγραμματισμό τους.
Η αξιοπιστία στις συναλλαγές ενός δήμου με τους πολίτες είναι το Α και το Ω για να μπορέσει να τύχει του σεβασμού και της αναγνώρισης του θεσμικού ρόλου του. Κι αυτό αποτελεί συλλογική ευθύνη του Δημοτικού Συμβουλίου του…
«Α»
