Όταν πριν δύο χρόνια είχαμε διαβάσει ένα εκπληκτικό κείμενο του απίθανου Νίκου Δήμου, σε δωρεάν έντυπο, με τίτλο «Κατά της σύνταξης», το είχαμε απλώς θεωρήσει ως «ιδιομορφία» του γραφικού αυτού τύπου. Οι έντονες αντιδράσεις πολλών επιστολογράφων φαίνεται ότι τον σόκαραν ελαφρώς, αλλά η ουσία παρέμεινε: ο κ. Δήμου άνοιξε τον δρόμο στους σημερινούς εγκληματίες (Έλληνες, στην υπηρεσία του ΔΝΤ, της ΕΕ και των παγκόσμιων κερδοσκόπων), να καταργήσουν ουσιαστικά το θεσμό της σύνταξης!!!
Η είδηση αυτή είναι, φυσικά, διεθνής. Η διάλυση κάθε κοινωνικής πρόνοιας δεν είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο, απλά η εφαρμογή του στην Ελλάδα θα φέρει σε απόγνωση εκατομμύρια κόσμο. Οι απόμαχοι της δουλειάς θα πρέπει να επιβιώσουν με ένα μικρό «επίδομα», με το οποίο ίσως καλύπτουν τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ!
Ο κατήφορος συνεχίζεται. Ένας κατήφορος που άρχισε το 1989, όταν το «σύστημα» παρέμεινε μόνο του, στη ρότα της Θάτσερ και του Ρίγκαν. Όψιμα, τα λέει κι ο Γάλλος αρθρογράφος Σερζ Σαρμπονό: «Γιατί οι κυβερνήσεις μας δεν έχουν πια τα μέσα; Επειδή συναίνεσαν στη συμπαιγνία των παγκόσμιων τραπεζών. Επειδή πρόσφεραν τις χώρες τους σε ασημένιο πιάτο στα αρπακτικά της οικονομίας. Επειδή κλείνουν τα μάτια στους φορολογικούς παραδείσους. Επειδή μαζεύουν φόρους μόνον από εκείνους που έχουν λίγα. Λεφτά υπάρχουν (σ.σ. Σας θυμίζει τίποτε η φράση;)! Όμως είναι επαίσχυντα συγκεντρωμένα σε λίγους, που δεν σκοπεύουν να τα μοιραστούν με κανέναν».
«Λεφτά υπάρχουν», λοιπόν. Μόνο που οι ηγέτες δεν τολμούν να τα ζητήσουν από εκείνους που τα έχουν, αλλά συμπιέζουν ακόμη περισσότερο τα πενιχρά εισοδήματα των πολλών, που δεν έχουν. «Λεφτά υπάρχουν», αλλά δεν υπάρχει πια κοινωνική μέριμνα και φροντίδα για τους οικονομικά ασθενείς. Τα λεφτά είναι στις τσέπες των λίγων, την ώρα που οι πολλοί ζουν όλο και πιο πολύ στα όρια της φτώχειας.
Μην το ανεχτείτε, μην «προσαρμοστείτε» στη θεωρία των «αναγκαστικών» μέτρων. Τα λεφτά είναι δικά μας, τα έχουμε δουλέψει εμείς και οι πατεράδες μας. Να πληρώσουν οι διαχειριστές, οι «έχοντες», οι «εισοδηματίες», οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής. Αν ο κατήφορος συνεχιστεί, το επόμενο βήμα θα είναι και η περικοπή των όποιων αστικών ελευθεριών, των θρυλικών «δημοκρατικών δικαιωμάτων»!
Να τους κόψουμε την όρεξη, πριν μας κόψουν τα πόδια!
Χρήστος Φωτιάδης