Γράφει ο Φώτης Καρύδας Δημοσιογράφος – Αναλυτής.
Πολλοί γνωστοί ηθοποιοί και σκηνοθέτες τοποθετήθηκαν πάνω στα μεγάλα ζητήματα της συμπερίληψης και της ισότητας, του εργασιακού bullying και των σεξουαλικών παρενοχλήσεων, της ανισότητας, της πατριαρχίας και των τοξικών σχέσεων εξουσίας που μπορούν να αναπτυχθούν στο θέατρο αλλά και σε κάθε εργασιακό χώρο.
H ξεχωριστή αυτή πρωτοβουλία του Εθνικού Θεάτρου σηματοδότησε το ξεκίνημα της νέας καλλιτεχνικής σεζόν. Που θα αφορά σειρά συζητήσεων πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και την τέχνη. Η πρώτη συζήτηση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 3 Οκτωβρίου και επικεντρώθηκε στο Ελληνικό θέατρο την εποχή του #MeToo.
Αυτό το κίνημα έμελλε να φέρει στο φως πολλές άσχημες και για κάποιους άβολες αλήθειες πρώτα στον χώρο του αθλητισμού και στη συνέχεια σε αυτόν του θεάτρου-αλήθειες που βέβαια κρύβονταν επιμελώς κάτω από το χαλί για πάρα πολλά χρόνια. Μάθαμε για κακοποιητικές συμπεριφορές, τοξικές σχέσεις εξουσίας, οντισιόν που προσβάλλουν τους υποψηφίους. Υπήρξαν οι θύτες και τα θύματα αλλά και πάρα πολλοί που βρίσκονταν ανάμεσά τους για πολλά χρόνια. Που γνώριζαν, αλλά προτιμούσαν τη σιωπή. Δίχως ενοχές, φόβο, τύψεις, βασανιστικές δεύτερες σκέψεις, το #MeToo ανέτρεψε τα πάντα και πλέον οι περισσότεροι μπορούν να εξωτερικεύσουν ό,τι τους απασχολεί και τους προβληματίζει.
Οι άνθρωποι που τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά αποτελούν οξυγόνο για την κοινωνία μας
Πόσο μάλλον σε μια εποχή που η βία και η τοξικότητα ξεχειλίζουν, που υπάρχει ακόμα μίσος και καχυποψία για οτιδήποτε το διαφορετικό. Ολοι μας στο τέλος της ημέρας πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας. Ανεξάρτητα με το αν κάποιος έχει περισσότερη εξουσία από κάποιον άλλον, λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας.
Σε κάθε περίπτωση, αυτός ο δρόμος έχει χαραχτεί και μένει να τον διανύσουμε όλοι με θάρρος και αποφασιστικότητα. Αλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Και μπορεί η επανάσταση του φωτός να μην έχει φτάσει ακόμα στο τέλος της, αλλά η αρχή έγινε. Ο δρόμος της ισότητας, του αλληλοσεβασμού και της συμπερίληψης στην τέχνη αλλά και στους περισσότερους εργασιακούς χώρους είναι δύσβατος μαι και ανηφορικός.
