Παρουσιάζει και σχολιάζει ο Άγγελος Πολύδωρος
Norah
Μια ευαίσθητη προσέγγιση θεμάτων όπως, η γυναικεία χειραφέτηση και η δύναμη της τέχνης σε μια συντηρητική κοινωνία. Η πρώτη σαουδαραβική ταινία που επιλέχθηκε επίσημα για το Φεστιβάλ των Καννών, συμμετέχοντας στην κατηγορία «Ένα Κάποιο Βλέμμα» (Un Certain Regard) το 2024, όπου έλαβε Ειδική Μνεία από την κριτική επιτροπή.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα απομονωμένο χωριό της Σαουδικής Αραβίας τη δεκαετία του 1990, σε μια εποχή που η καλλιτεχνική έκφραση ήταν αυστηρά περιορισμένη. Η Νόρα, μια ορφανή και αναλφάβητη νεαρή γυναίκα, ζει υπό την επιτήρηση συντηρητικών συγγενών και αντιμετωπίζει τον κίνδυνο ενός κανονισμένου γάμου. Η γνωριμία της με τον Νάντερ, έναν πρώην καλλιτέχνη που έχει γίνει δάσκαλος, πυροδοτεί μια εσωτερική αφύπνιση και την ενθαρρύνει να αναζητήσει την προσωπική της ελευθερία μέσω της τέχνης.
Γυρισμένη εξ ολοκλήρου στην αρχαία πόλη Αλ Ούλα, με πλήρως σαουδαραβικό καστ και συμμετοχή τοπικών συντελεστών, η ταινία ξεχωρίζει για την αυθεντικότητα και τη συναισθηματική της δύναμη, με την ερμηνεία της Μαρίας Μπαχραβί στον ρόλο της Νόρα να προσφέρει συναισθηματική ένταση.
Η παραγωγή υποστηρίχθηκε από τον διαγωνισμό Daw Film του Σαουδαραβικού Υπουργείου Πολιτισμού και το Red Sea Film Festival.
INFO
Είδος: Δράμα, 94′
Χώρα: Σαουδική Αραβία, 2023
Σκηνοθεσία: Ταουφίκ Αλζαϊντί
Παίζουν: Γιακούμπ Αλφαρχάν, Μαρία Μπαχραβί
Διανομή: Ama Films
Oh, Canada
Ένα δραματικό έργο του σκηνοθέτη Πολ Σρέιντερ, που εξερευνά θέματα όπως η ενοχή, η εξιλέωση και η αναζήτηση της αλήθειας. Βασισμένο στο μυθιστόρημα «Foregone» του Ράσελ Μπανκς κατά το οποίο ένας Αμερικανός, ο Λέοναρντ Φάιφ στα ταραγμένα χρόνια του πολέμου στο Βιετνάμ, προκειμένου να αποφύγει την υποχρεωτική θητεία στο στρατό, δραπετεύει στον Καναδά όπου κάνει καριέρα ως σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ εγκαταλείποντας μια στρωμένη ζωή, με οικογένεια και λαμπρές επαγγελματικές προοπτικές. Ο Φάιφ, τον οποίο ενσαρκώνει ο Ρίτσαρντ Γκιρ, αντιμετωπίζοντας τον θάνατο από καρκίνο παραχωρεί μια τελευταία συνέντευξη κατά τη διάρκεια της οποίας απομυθοποιεί τον εαυτό του αποκαλύπτοντας μυστικά και ψέματα από τη ζωή και την καριέρα του. Στα flashback το νεαρό Λέοναρντ Φάιφ υποδύεται ο Τζέικομπ Ελόρντι, ενώ η Ούμα Θέρμαν ενσαρκώνει τη σύζυγό του Έμμα.
Η ταινία που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο του 2024 και κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, αν και διακρίνεται για τον αργό ρυθμό και την αφηγηματική δομή της, αποτελεί μια στοχαστική ματιά στη ζωή, τη μνήμη και την ανάγκη για ειλικρίνεια, προσφέροντας στο κοινό μια βαθιά συναισθηματική εμπειρία.
INFO
Είδος: Δράμα, 91′
Χώρες: Καναδάς, ΗΠΑ, Ισραήλ, 2024
Σκηνοθεσία: Πολ Σρέιντερ
Παίζουν: Ρίτσαρντ Γκιρ, Ούμα Θέρμαν, Τζέικομπ Ελόρντι, Βικτόρια Χιλ, Μάικλ Ιμπεριόλι
Διανομή: Spentzos Film
Δεν είμαι εγώ – It’s not me
Χωρίς να μπορεί να ενταχθεί σε κάποιο κινηματογραφικό είδος, η μεσαίου μήκους (41΄) ταινία του Λεός Καράξ ουσιαστικά είναι μια αυτοαναφορική αυτοπροσωπογραφία, η οποία σχεδιάστηκε ως μέρος μιας έκθεσης για τον Καράξ στο Kέντρο Πομπιντού. Η διοίκηση του Κέντρου είχε ζητήσει από τον σκηνοθέτη να απαντήσει – με οπτικοακουστικό τρόπο- στην ερώτηση: «Πού βρίσκεσαι, Λεός Καράξ;» H έκθεση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, αλλά ο δημιουργός ταινιών-φετίχ όπως «Οι εραστές της Γέφυρας» και «Holy Motors» δημιούργησε ένα ποιητικό και ελεύθερης μορφής δοκίμιο, το οποίο εξερευνά την 40ετή του πορεία στον κινηματογράφο, αναμειγνύοντας προσωπικές αναμνήσεις, αποσπάσματα από τις ταινίες του και αρχειακό υλικό για την εξουσία, την πολιτική και τη δημιουργία εικόνων. Όλα με την τεχνική ενός πολύχρωμου patchwork, άλλοτε ρεαλιστικού, άλλοτε σουρεαλιστικού ή και αφηρημένου με αυθαίρετες σχεδιαστικές πινελιές.
Στην ταινία, εκτός από τον ίδιο τον Λεός Καράξ, τον στενό του συνεργάτη Ντενίς Λαβάν και την κόρη του Νάστια Γκολούμπεβα Καράξ. εμφανίζονται αγαπημένοι του ηθοποιοί όπως η Ζιλιέτ Μπινός, ο Μισέλ Πικολί και άλλοι, αλλά και αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες, από τον Τράμπ μέχρι τον Άσαντ και τον Νετανιάχου.
Συνολικά έχουμε μια εκκεντρική και απόλυτα προσωπική ταινία, την οποία ο ίδιος ο Καράξ αποκαλεί πορτραίτο του εαυτού του -χωρίς καθρέφτη- ιδωμένο από πίσω. «Επιστρέφω σε παλιούς φίλους, σε παλιές αγάπες, σε συνεργάτες. Στην κόρη μου. Στα σκυλιά μου. Σε όλους εκείνους που μου πρόσφεραν μία πρόσκληση για ένα ταξίδι. Στοχαστές, αντιστασιακούς, καλλιτέχνες. Σε όλους εκείνους που δημιούργησαν το έδαφος ώστε ένα νέο νησί να αναδυθεί από την θάλασσα, στο οποίο δεν εφαρμόζονται γελοίοι κανόνες, αλλά μπορείς να αναπνεύσεις (…)».
INFO
Είδος: Αυτοβιογραφία, 41′
Χώρα: Γαλλία, 2024
Σκηνοθεσία: Λεός Καράξ
Παίζουν: Λεός Καράξ, Ντένις Λαβάντ, Ναστίγια Γκολούμπεβα Καράξ
Διανομή: Weirdwave
Επικίνδυνη αποστολή: Η έσχατη τιμωρία – Mission: Impossible – The final reckoning
Sequel της ταινίας «Επικίνδυνη αποστολή: Θανάσιμη εκδίκηση, μέρος Πρώτο» (2023), στο οποίο η Οντότητα έχει καταλάβει τον παγκόσμιο ιστό και σχεδιάζει πυρηνικό αφανισμό, ο δε Ίθαν Χαντ (πάντα ο Τομ Κρουζ) πρέπει να την αποτρέψει ενώνοντας δύο γκατζετάκια, εκ των οποίων το ένα βρίσκεται στον πυθμένα της Βόρειας Θάλασσας κάτω από τους πάγους και μέσα σε ένα ρωσικό πυρηνικό υποβρύχιο που είχε βυθιστεί στην προηγούμενη ταινία. Το δε άλλο είναι ένα φλασάκι USB «κάτι σαν αντίμετρο», το οποίο μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα, το οποίο κατέχει ο «κακός» Γκάμπριελ.
Εκεί όμως που περιμένεις κάτι καινούργιο, πιο φρέσκο που θα αναδεικνύεται με δράση -έστω και υπερβολική, όπως στις προηγούμενες ταινίες- κάτι που θα σε καθηλώνει, έρχεται ο Κρίστοφερ ΜακΚουόρι (που συνεχίζει να συγγράφει το σενάριο με τους Μπρους Γκέλερ και Έρικ Γιέντρεσεν) και σε αιφνιδιάζει σκηνοθετικά. Ξαφνικά, όλα απεικονίζονται πιο σκοτεινά, ίσως ενόψει του αφανισμού της ανθρωπότητας. Η κάμερά του κατεβαίνει σε βαθιές σκοτεινές κατακόμβες και σε απύθμενα θαλάσσια βάθη που δεν φτάνει το φως του ήλιου, όπου ο Ίθαν Χαντ κολυμπάει με το σλιπάκι του, σε θανάσιμες για τον άνθρωπο θερμοκρασίες. Όπως επίσης, κρεμιέται σε ύψη χιλιάδων ποδών (όπου υποτίθεται ότι ο Τομ Κρουζ δεν χρειάζεται κασκαντέρ) για να αποσπάσει το φλασάκι από τον Γκάμπριελ.
Και δεν φτάνουν αυτά, αλλά ο ΜακΚουόρι ως συνσεναριογράφος αρχίζει να φλυαρεί με αμπελοφιλοσοφίες, όπως «Οι ζωές μας είναι το σύνολο των επιλογών μας» ή «Οι έξυπνοι άνθρωποι από κάθε πλευρά είναι πανικόβλητοι» (που ακολουθείται από πλάνο με τις σημαίες όλων των πυρηνικών κρατών) και άλλα βαρετά…
Με αρκετές σκοτεινές σκηνές, λοιπόν, με παντελή έλλειψη χιούμορ που ήταν χαρακτηριστικό στις προηγούμενες ταινίες και με πολλά flashback, από το στοκ των προηγούμενων ταινιών (έξυπνο, διότι ποιος θυμάται κάτι από αυτές;) προκύπτει η σχεδόν τρίωρη (2ω49λ) διάρκειά της ταινίας, την οποία δεν θα χαρακτήριζα και «επική».
INFO
Είδος: Περιπέτεια, Δράση, 169′
Χώρες: ΗΠΑ, ΗΒ, 2025
Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ ΜακΚουάρι
Παίζουν: Τομ Κρουζ, Χέιλι Άτγουελ, Βινγκ Ρέιμς, Σάιμον Πεγκ, Βανέσα Κίρμπι
Διανομή: Feelgood
Λίλο & Στιτς – Lilo & Stitch
Ένα buddy & sci-fi movie για την αφοσίωση, τη φιλία και την οικογένεια. Η ταινία αποτελεί την live action εκδοχή της κλασικής ταινίας κινουμένων σχεδίων της Disney του 2002, που αφορά στην ιστορία ενός μοναχικού κοριτσιού από τη Χαβάη και ενός εξωγήινου φυγά, που τη βοηθάει να διορθώσει την διαλυμένη οικογένειά της.
INFO
Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας, Οικογενειακή, 108΄
Χώρα: ΗΠΑ, 2025
Σκηνοθεσία: Ντιν Φλάισερ Καμπ
Παίζουν: Μάια Κεαλόχα, Σίντνεϊ Ελιζέμπεθ Αγκουντόνγκ, Μπίλι Μάγκνουσεν, Τία Καρέρ, Χάνα Γουάντινγκχεμ, Ζακ Γαλιφιανάκης, Κρις Σάντερς, Κόρτνεϊ Μ. Βανς
Διανομή: Feelgood
Made in vain
Προσωπικοί δαίμονες, θυσίες, μάχη με τον καθρέφτη, απωθημένα, στόχοι, σκληρή προπόνηση και σκληρή διατροφή συμπληρώνουν την καθημερινότητα των bodybuilders. Η προσπάθεια τους να γίνουν επαγγελματίες bodybuilders και να διακριθούν είναι αέναη και απαιτητική, ο ανταγωνισμός μεγάλος και η προετοιμασία μηνών στο γυμναστήριο κρίνεται σε μια στιγμή πάνω στην σκηνή. Για κάποιους «σιδερένιο άθλημα», για άλλους τρόπος ζωής, για άλλους ματαιοδοξία και για κάποιους άλλους, θρησκεία. Για όλους, όμως ισχύει το «Once a bodybuilder, always a bodybuilder»
INFO
Είδος: Ντοκιμαντέρ, 78′
Χώρα: Ελλάδα, 2021
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κλιούμης
Διανομή: Film Center Trianon
Το μίσος – La haine – Hate (Επαν.)
Η αξεπέραστη ταινία-σύμβολο του Ματιέ Κασοβίτς που έστρεψε για πρώτη φορά το βλέμμα στο περιθώριο της Γαλλικής πρωτεύουσας. Βραβεύτηκε για τη σκηνοθεσία της στο Φεστιβάλ Καννών και έγινε σημείο αναφοράς, μιας ολόκληρης νεανικής κουλτούρας που μέχρι και σήμερα βρίσκει σε αυτήν τη φωνή της.
Τρεις νεαροί μετανάστες, προσπαθούν να εκδικηθούν για το φίλο τους, που έπεσε θύμα αστυνομικής βίας. Περιφερόμενοι άσκοπα στις φτωχογειτονιές του Παρισιού, με ένα κλεμμένο περίστροφο, ζουν ένα συνταρακτικό 24ωρο, προσπαθώντας να πείσουν, όσους δεν τους σέβονται, ότι πρέπει να τους φοβούνται…
Οι τρεις ήρωες του «Μίσους» είναι ο Βινς (Βενσάν Κασέλ), Εβραίος από την εργατική τάξη, που μιμείται τον Ντε Νίρο στον «Ταξιτζή» (Are you talking to me?). Ο Υμπέρ (Υμπέρ Κουντέ), από την Αφρική, ένας πυγμάχος, σχετικά πιο ώριμος από τους άλλους δυο και ο Σαΐντ (Σαΐντ Ταγκμαουΐ), από τη Βόρεια Αφρική, ο πιο επιπόλαιος της παρέας. Το ότι αποδέχονται ο ένας τον άλλον αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι στη Γαλλία, οι φιλίες μπορεί να είναι φυλετικές, εξίσου όπως και οι ταξικές.
Συνολικά, έχουμε την πάντοτε επίκαιρη ιστορία μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε παρακμή, σε πτώση, η οποία όπως στο ανέκδοτο που ακούγεται και στην ταινία: όσο πέφτει, από έναν ουρανοξύστη, λέει στον εαυτό της «ως εδώ καλά», αλλά σημασία δεν έχει η πτώση. Σημασία έχει η συντριπτική προσγείωση.
Μια ταινία case study, που δεν χάνεται.
INFO
Είδος; Δράμα, 96′
Χώρα: Γαλλία, 1996
Σκηνοθεσία: Ματιέ Κασοβίτς
Παίζουν: Βενσάν Κασέλ, Yμπέρ Κουντέ, Σαΐντ Ταγκμαουΐ, Μπενουά Μαζιμέλ, Φρανσουά Λεβαντάλ
Διανομή: Cinobo
