Tην Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2022 στις 18:30 έγιναν τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής με επιλεγμένα έργα του Θωμά Μώλου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης στην Ηλιούπολη (Σοφ. Βενιζέλου & Μαρ. Αντύπα, πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Ηλιούπολη).
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Ηλιούπολης Γιώργος Χατζηδάκης, ο αντιδήμαρχος Γιάννης Πούλος, εκπρόσωποι του Δ.Σ του Μουσείου, η Μαρία Κομνηνάκα βουλευτής του ΚΚΕ, η Μάρθα Κορίτσογλου ζωγράφος και αντιπρόεδρος του ΕΕΤΕ οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης Ηλιούπολης» Τασία Τσατσούλη και Γιάννης Χιωτέλης. Επίσης οι δημοτικοί σύμβουλοι: Στάθης Ψυρρόπουλος «Πρώτα η Ηλιούπολη», Τάσος Ευσταθίου «Ηλιούπολη πάμε Μπροστά», Γαβριήλ Αραμπατζής «Η πόλη που θέλω», ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Ηλιούπολης Λευτέρης Μακρυκώστας, ο Λεόντιος Πετμεζάς πρόεδρος του Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος και πλήθος φιλότεχνων από την Ηλιούπολη και την ευρύτερη περιοχή.
Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο Περικλής Καπετανόπουλος, δημοσιογράφος – ιστορικός – η ψυχή του Μουσείου. Για το έργο και τη ζωή του Θωμά Μώλου μίλησαν, η Αθηνά Σχινά, ιστορικός Τέχνης & Θεωρίας του Πολιτισμού (ΕΚΠΑ) και η κα Εύα Μελά, ζωγράφος – χαράκτρια, μέλος του Τμήματος Πολιτισμού του ΚΚΕ, τ. βουλευτής και τ. πρόεδρος του ΕΕΤΕ.
Ο Θωμάς Μώλος γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1920 στα Μέγαρα Αττικής. Η έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον βρήκε στα 20 χρόνια του, ανήσυχο να εντάσσεται στην Εθνική Αντίσταση. Αναθρεμμένος με τα ιδανικά της, δεν υποχώρησε ποτέ από τις αξίες και τα πιστεύω του. Με ενεργό συμμετοχή στο ΕΑΜ, πέρασε από τα κρατητήρια και την απομόνωση από τους Γερμανούς, για να ακολουθήσει το 1946 ο δρόμος για τις φυλακές Αβέρωφ, τις φυλακές της Κεφαλλονιάς και η πεντάχρονη εξορία του στη Λήμνο και τη Μακρόνησο. Πέρασε τις κακουχίες του αντάρτικου αγώνα, αντιμετώπισε άπειρες δυσκολίες και κινδύνους. Ήρθε πολλές φορές αντιμέτωπος με τον θάνατο και πρόσωπο μ’ αυτόν στα κρατητήρια και την απομόνωση των Γερμανών. Σε όλο τον αγώνα στάθηκε ασυμβίβαστος, παράτολμος, πραγματικά θαρραλέος αγωνιστής, ποτισμένος με θαυμαστή αυτοθυσία. Η συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση και τα σκληρά πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν, επέδρασαν καταλυτικά στον χαρακτήρα του και βέβαια στην εξέλιξη του τεράστιου ποιοτικά και ποσοτικά καλλιτεχνικού του έργου.
Από παιδί είχε μια ιδιαίτερη διάθεση για το σχέδιο. Αυτοδίδακτος, ξεκίνησε την εικαστική του ενασχόληση το 1952, ενώ παράλληλα, για βιοποριστικούς λόγους, άσκησε τη γραφιστική, για να συνεχίσει με την εικονογράφηση βιβλίων και περιοδικών, την αφίσα και τη διακόσμηση, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα, χωρίς δεσμεύσεις και συμβιβασμούς, να ταξιδέψει στον μαγικό κόσμο της τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ξεκινάει με ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στη χώρα μας και στο εξωτερικό.
Με τη γενέτειρά του, τα Μέγαρα, είχε πάντα ισχυρούς δεσμούς. Στην προσφορά του προς τα Μέγαρα περιλαμβάνονται ατομικές εκθέσεις, ένα λεύκωμα με τα «Λαογραφικά των Μεγάρων» ( 64 πίνακες τους οποίους δώρισε στον Δήμο) μαζί με ένα άγαλμα το οποίο εκτίθεται στο Δημαρχείο των Μεγάρων και τη διακόσμηση της αίθουσαςτου Πολιτιστικού Συλλόγου Μεγάρων «Ο Θέογνις».
Στην ομιλία της η Αθηνά Σχινά αναφέρθηκε στο ήθος, στη σεμνότητα, στη σοβαρότητα και στη προσήνεια του χαρακτήρα του. «Ήταν ένας καλλιτέχνης, ανέφερε, που διέθετε πνευματικότητα και καλλιέργεια και που δοκίμασε όλους τους τρόπους και τα μέσα· το περίεργο είναι ότι τα κατάφερε πάρα πολύ καλά! Η πινελιά του είναι αβίαστη, ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί το χρώμα είναι πραγματικά ιδιαίτερος και αξιοσημείωτος, αφήνοντάς μας σήμερα έργα που θα μπορούσαν να είναι σε μια από τις καλύτερες πινακοθήκες».
Η ζωγράφος και χαράκτρια Εύα Μελά στο βήμα
Στην ομιλία της η Εύα Μελά ανέφερε για τον καλλιτέχνη ότι «προσπάθησε να απεικονίσει τον αγώνα του ανθρώπου για τη ζωή και για τη νέα κοινωνία που πρέπει να αγωνισθούμε, για τα ιδανικά της Αντίστασης, αλλά και τα σύγχρονα γεγονότα. Η πολυδιάστατη προσωπικότητά του, γλυπτική (γλυπτά του τοποθετήθηκαν σε δημόσιους χώρους), ζωγραφική, βιτρό, χαρακτική, διέπεται πάντα από αυτήν την αγάπη στον άνθρωπο και από τη διάθεση να παλέψει για να αποκτήσει ο εργαζόμενος άνθρωπος τη θέση που του πρέπει στην κοινωνία. Τα έργα του γι’ αυτό μιλάνε, για τον καθημερινό άνθρωπο που όμως τον βάζει εξουσιαστή της ζωής. Ο Θ. Μώλος επέλεξε την παρουσίαση της δουλειάς του σε χώρους προσιτούς στον πολύ κόσμο, σε αίθουσες Δήμων και Συλλόγων».
Ο κριτικός Γιώργος Φωκάς έγραψε για τον Θωμά Μώλο: «Τα έργα του θέτουν τεράστια ερωτηματικά για τη μοίρα του ανθρώπου μέσα στην παγκόσμια ταραγμένη κοινωνία και προβληματίζουν. Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη με ρωμαλέα κοινωνική συνείδηση».
