Αλλαγές στη στελέχωση του Δημοσίου ούτως ώστε άπαντες να καταστούν εργαζόμενοι και όχι απλώς απασχολήσιμοι πλήρως αμειβόμενοι, ετοιμάζονται από την κυβέρνηση. Η αξιοποίηση του πλεονάζοντος προσωπικού του Δημοσίου και όσων βρεθούν χωρίς οργανική θέση μετά τη συγχώνευση ή την κατάργηση φορέων, αποτελεί άμεση προτεραιότητα για την κυβέρνηση.
Μετά το «πάγωμα» των προσλήψεων στη διάρκεια του 2010, πληντων τομέων υγείας, παιδείας και ασφάλειας, η κυβέρνηση αναζητά τρόπους για την κάλυψη των αναγκών που υπάρχουν σε πολλές υπηρεσίες του δημόσιου τομέα, που αριθμεί πάνω από 500.000 δημοσίους υπαλλήλους.
«Εσωτερικά» κενά
Οι προτάσεις, για την αξιοποίηση των «πλεοναζόντων» είναι:
Η αναδιανομή υπαλλήλων από διατηρήσιμες υπηρεσίες, καθώς έχει διαπιστωθεί πως σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει πλεονάζον προσωπικό, ενώ σε άλλες υπηρεσίες υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν χιλιάδες καθηγητές στα γραφεία, την ίδια στιγμή που υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό και σχολεία που λειτουργούν με ένα και δύο καθηγητές σε πολλές απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, τότε θεωρείται «εκ των ων ουκ άνευ» να καλυφθούν οι ανάγκες αυτές, καθώς η κυβέρνηση φαίνεται να έχει δώσει πολύ μεγάλη βαρύτητα στην εκπαίδευση.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα γίνουν προσλήψεις, αλλά αυτές θα συνδυαστούν με αξιοποίηση και του υπάρχοντος δυναμικού, με τελικό στόχο την κάλυψη των θέσεων από μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, αντί τους αναπληρωτές που συνηθίζεται σήμερα.
Η μεταφορά υπαλλήλων από θέσεις που θα σταματήσουν πλέον να υφίστανται, λόγω της κατάργησης του φορέα, σε άλλους τομείς του Δημοσίου και σε θέσεις που οι ίδιοι θα επιλέξουν ή που θα τους τοποθετήσουν.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη κατ’ αρχήν αν οι θέσεις τις οποίες θα καλύψουν είναι συναφείς με τα προσόντα τους και, δευτερευόντως, αν οι ίδιοι έχουν τα απαιτούμενα προσόντα.
Επιλέγουν μόνο τα στελέχη
Έτσι, η δυνατότητα της επιλογής δεν αποκλείεται να δοθεί σε υπαλλήλους με πολλά χρόνια υπηρεσίας και πανεπιστημιακού επιπέδου, που θεωρούνται στελέχη του Δημοσίου.
Η μεταφορά υπαλλήλων από υπηρεσίες που θα ενωθούν με ίδιες υπηρεσίες συγχωνευόμενων φορέων.
Στην περίπτωση αυτή, το πλεονάζον προσωπικό θεωρείται δεδομένο, καθώς θα βρεθούν δύο και τρεις υπάλληλοι με το ίδιο αντικείμενο, οπότε θα επιλεγεί ποιος περισσεύει και θα αναζητηθεί η υπηρεσία του Δημοσίου όπου υπάρχει κενό για τη μετάθεση του υπαλλήλου.
