Η βιασύνη της κυβέρνησης να ψηφίσει το ασφαλιστικό και το φορολογικό φαίνεται ότι είχε αποτέλεσμα, αφού το έκτακτο Eurogroup της περασμένης Δευτέρας προδιαγράφει το χρονοδιάγραμμα των επόμενων ημερών και μοιάζει αχτίδα φωτός για οριστική συμφωνία. Για να κλείσει, βεβαίως, η αξιολόγηση στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις 24 Μαΐου θα πρέπει πρώτα η κυβέρνηση να φέρει προς ψήφιση ένα ακόμη νομοσχέδιο-σκούπα, το οποίο θα κλείσει με τη σειρά του τις εκκρεμότητες στο φορολογικό – με την αύξηση των έμμεσων φόρων – και θα «γεννήσει» τον αυτόματο μηχανισμό περικοπών.
Ο περίφημος «κόφτης», όπως καθιερώθηκε στη μνημονιακή αργκό της εποχής, είναι αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση για το αν περιλαμβάνει ή όχι νέα μέτρα και για το αν θα χρειαστεί ή όχι η εφαρμογή του. Τα πράγματα είναι απλά: πρόκειται για το ισοδύναμο των περίφημων μέτρων-κάβα των 3,6 δις ευρώ που ζητούσε το ΔΝΤ και θα νομοθετηθεί, όπως επίσης ζητούσε το Ταμείο. Απλώς, θα εφαρμόζεται με τη μορφή αυτόματων περικοπών από τους μισθούς και τις συντάξεις του Δημοσίου ή με τη… συνήθη αύξηση φόρων, σε περίπτωση που δεν ευοδώνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι. Κοινώς, εάν πέσει έξω ο προϋπολογισμός – όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα και όχι απαραίτητα με δική μας ευθύνη στα μνημονιακά χρόνια. Η κυβέρνηση λοιπόν υποστηρίζει ότι δεν θα χρειαστεί η εφαρμογή του και υποβαθμίζει το θέμα, διότι θεωρεί πως ο προϋπολογισμός θα εκτελεστεί κανονικά και δεν θα υπάρξουν αποκλίσεις. Η αντιπολίτευση, ωστόσο, εμφανίζεται επιφυλακτική και κατηγορεί την κυβέρνηση ότι υποκύπτει στις πιέσεις των εταίρων για να θεσμοθετήσει «προληπτικά» μέτρα που έχουν μάλιστα άμεσο αντίκτυπο σε μισθούς, συντάξεις και φόρους.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι, σε συνδυασμό με το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου και τις αυξήσεις στους φόρους, ζημιωμένοι είμαστε και πάλι όλοι εμείς, οι οποίοι θα κληθούμε να πληρώσουμε το λογαριασμό. Όπερ σημαίνει… συμφωνία μεν, αλλά συμφωνία με «αίμα».
