Τα μικρά της ομάδας
«Τον βλέπετε τον πιτσιρικά με τα πάμπερς», μάς ρωτάει και μάς δείχνει ένα μπόμπιρα που είναι δεν είναι 3 χρονών: «Υπάρχει πιο μεγάλη ανταμοιβή από το να βλέπουμε αυτές τις ηλικίες στο γήπεδο να τρέχουν και μετά να κοιμούνται αγκαλιά με ένα μπαστούνι χόκεϊ στο κρεβάτι τους»;
Η αλήθεια είναι ότι χαζέψαμε με την τεχνική ικανότητα των μικρών που τηρούσαν κατά γράμμα τις εντολές των προπονητών τους Μάρκου Τζουμπάκου και Στέφανου Μπιλάνη.
«Ειλικρινά τον Σεπτέμβριο, παρέα με τον τεχνικό σύμβουλο της ομάδας μας Δημήτριο Αγγελόπουλο και τους προπονητές των ακαδημιών, Στέφανο Μπιλάνη, Μάρκο Τζουμπάκο, Μανόλη Πρετσάι, Χριστόφορο Γιαννούλη, θέσαμε ως κύριο φετινό στόχο να ενεργοποιήσουμε την κοινωνία μας. Να καταφέρουμε να διώξουμε τα παιδιά από τους υπολογιστές και τις παιχνιδομηχανές, να τα ξαναβγάλουμε στους δρόμους, να παίξουν, να τρέξουν, να γδάρουν τα γόνατά τους στην πραγματική ζωή και όχι στην εικονική τους πραγματικότητα».
Η αλήθεια είναι ότι φαίνεται να το έχουν πετύχει. Τριάντα πιτσιρίκια μετρήσαμε και αυτή είναι μόνο η ομάδα των κάτω των 8 ετών. Υπάρχει τμήμα κάτω των 14 ετών και κάτω των 18 ετών. Με την ανδρική και γυναικεία ομάδα, όμως, τι γίνεται; «Άλλο ένα μεγάλο στοίχημα που κερδίσαμε φέτος», μάς απαντά γρήγορα και με κάποιο ύφος έπαρσης.
«Με τον Δημήτρη είδαμε ότι οι νέοι και οι νέες άνω των 25 χρονών, που θέλουν να γυμναστούν, δεν έχουν κάποια διέξοδο, κάποια επιλογή να κάνουν ένα ομαδικό άθλημα, πέραν του απρόσωπου γυμναστηρίου.
Έτσι με συντονισμένες προσπάθειες, με αφίσες που γεμίσαμε την Κηφισιά, με δελτία Τύπου -και σε αυτό το σημείο θέλουμε να εκφράσουμε την βαθύτατη ευγνωμοσύνη στον Τύπο του Δήμου μας για τη στήριξη-, δείξαμε το δρόμο σε όσους νέους και νέες θελήσουν να γυμναστούν και να ξεκινήσουν κάποιο άθλημα ότι μπορούν να έρθουν σε εμάς και να δοκιμάσουν σε κάποιο τμήμα αρχαρίων. Μέσα σε 6μήνες, ο σύλλογός μας μπόρεσε να εντάξει στην οικογένειά του 25 νέες κοπέλες και άνδρες ηλικίας 25 – 35χρόνων και ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται».
«Μπορώ να έρθω και εγώ, δηλαδή, τι προσόντα χρειάζονται;», ρωτάμε τον κ. Μόσχο: «Εννοείται», απαντάει θερμά, σκανάροντάς με γρήγορα από την κορυφή μέχρι τα νύχια. «Προσόντα; Τίποτε άλλο πέραν από μεγάλη διάθεση και όρεξη, όλα τα άλλα αφήστε τα πάνω μας».
Ευρωπαϊκοί στόχοι
– Πανευρωπαϊκό ταξίδι τον Ιούνιο με τη γυναικεία ομάδα. Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας;
«Η γυναικεία μας ομάδα, κατακτώντας πέρσι το πανελλήνιο πρωτάθλημα, έχει την ευκαιρία να παίξει φέτος στα μεγαλύτερα σαλόνια του ευρωπαϊκού χόκεϊ στην Πορτογαλία, στις 6 – 9 Ιουνίου. Εκεί πάμε ταπεινά να διεκδικήσουμε ό,τι μας αναλογεί. Μία θέση στο όνειρο». Και κλείνοντας το μάτι ότι κάπως έτσι είχε ξεκινήσει και η εθνική ποδοσφαίρου το 2004 για την Πορτογαλία. Σύμπτωση; Η ιστορία θα μας το δείξει.
– Με τον Δήμο είστε ικανοποιημένοι;
«Παίζοντας χόκεϊ, έχουμε μάθει να μη ζητάμε πολλά και να μη θεωρούμε τίποτα δεδομένο. Όλα όσα έχουμε κερδίσει, τα έχουμε καταφέρει με μεγάλη προσπάθεια και πετυχαίνοντας κάτι κάθε φορά. Έτσι, η βοήθεια του Δήμου σε μας, είναι υπερπολύτιμη στην προσπάθειά μας. Ο Δήμος Κηφισιάς είναι ο μόνος που έχει αγκαλιάσει τόσο έμπρακτα το άθλημά μας. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος δήμος που να έχει γήπεδο χόκεϊ στην Ελλάδα. Μόνο και μόνο γι’ αυτό είμαστε ευγνώμονες στον δήμαρχό μας κ. Νίκο Χιωτάκη και στον υπεύθυνο αθλητισμού κ. Γιώργο Παπαδόπουλο. Όλα καλά, αλλά ούτε ένα παράπονο; «Απλά, όταν μπορέσουμε και αποκαταστήσουμε και το φωτισμό θα είναι όλα τέλεια»!
– Κάτι που θέλετε να μας πείτε κλείνοντας;
«Ευχαριστούμε θερμά την εφημερίδα σας, την ΑΜΑΡΥΣΙΑ, για τη δυνατότητα που μας δίνετε να μιλήσουμε για το άθλημά μας και απλά προσκαλούμε όλους τους νέους και νέες ανεξαρτήτως ηλικίας να έρθουν να γυμναστούν μαζί μας. Να αφήσουν την τηλεόραση, το playstation, να ξεκλέψουν λίγο χρόνο μετά τη δουλειά τους και να κάνουν το πρώτο βήμα. Η αποζημίωση που θα πάρουν τόσο στο σώμα τους όσο και στην υγεία τους θα είναι τεράστια».
