«Κύριε δήμαρχε, ως γνωστόν, από ετών καταβάλλονται προσπάθειες για τη σωτηρία και ανάδειξη ως μνημείου της οικίας του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά που βρίσκεται επί της οδού Τατοΐου 50, στην πόλη της Κηφισιάς. Η προσπάθεια αυτή γίνεται από ετών με την πρωτοβουλία μιας ομάδας Κηφισιωτών με επικεφαλής την ακούραστη κυρία Τζίνα Σιδηροπούλου. Λυπούμεθα, αλλά, μέχρι σήμερα το ενδιαφέρον του Δήμου μας για την υπόθεση αυτή υπήρξε κατά βάση ανύπαρκτο. Ευτυχώς, το 1982, η οικία του Μακεδονομάχου, μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο ρυθμίσεων του Δήμου μας κηρύχθηκε διατηρητέα μαζί με άλλες πολλές επαύλεις. Έκτοτε με τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της ομάδας Σιδηροπούλου, η ιδέα της διάσωσης και προβολής της οικίας φαίνεται να ωρίμασε. Από τα πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου της 6ης Μαΐου 2009 διαβάζουμε ότι ο κ. Αντώνης Βάρδας ανακοινώνει στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι το υπουργείο Πολιτισμού, επί υπουργίας κ. Αντώνη Σαμαρά, επιτέλους ζητάει από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων το χαρακτηρισμό της οικίας Μελά ως Μνημείου. Το υπουργείο Πολιτισμού με τη σειρά του ζητάει από το Δημοτικό Συμβούλιο Κηφισιάς τη σύμφωνη γνώμη του. Το Δημοτικό Συμβούλιο Κηφισιάς εγκρίνει βεβαίως την πρόταση και ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κλείνει το θέμα λέγοντας: ‘‘Εμείς κάναμε αυτό που ζητάει το υπουργείο Πολιτισμού και από εκεί και πέρα βλέπουμε’’. Το θέμα ψηφίστηκε ομόφωνα και έκτοτε ουδέποτε ο Δήμος ενδιαφέρθηκε καθοιονδήποτε τρόπο για την οικία Μελά, πλην μιας αναφοράς του πρώην δημάρχου Κηφισιάς κ. Νίκου Χιωτάκη, ο οποίος με την ευκαιρία πρόσφατης ομιλίας της πρώην αντιπροέδρου του ΝΠΔΔ ‘‘Δημήτριος Βικέλας’’ περί Ηπειρωτών ευεργετών, εγνώρισε στο ακροατήριο ότι ο Δήμος θα είναι πάντα παρών σε προσπάθειες που θα γίνονται επί του θέματος της οικίας Παύλου Μελά.
Οι επιστολές της κυρίας Τζίνας Σιδηροπούλου προς τον πρώην δήμαρχο Κηφισιάς έμειναν δυστυχώς πάντοτε αναπάντητες, όπως αναπάντητη έμεινε και η σχετική επιστολή διαμαρτυρίας ιδιαίτερα επωνύμων πολιτών της πόλης μας, η οποία εστάλη πρόσφατα στον εξοχότατο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η οποία προφανώς εκ παραλήψεως δεν του επιδόθηκε ποτέ. Έτσι, πλην μιας προ ετών ελάχιστης επέμβασης με την έγκριση μικρού χρηματικού ποσού για την πρόχειρη άρση του ετοιμόρροπου και στερέωση της διατηρητέας οικίας του Παύλου Μελά, το κτήριο καταρρέει. Όμως η συνεχιζόμενη αρθρογραφία του μέλους της ομάδας Σιδηροπούλου – Μελά και στη συνέχεια η δημοσίευση τον παρελθόντα Σεπτέμβρη σχετικού άρθρου του μέλους της ομάδας και αρχιτέκτονα κ. Ραυτόπουλου, ευαισθητοποίησε την κ. Ζαφειροπούλου, αρχιτέκτονα του υπουργείου Δημοσίων Έργων που υπήρξε υπεύθυνη για τη συντήρηση διατηρητέων δημοσίων κτηρίων. Επισκέφθηκε προ ημερών την αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού με σκοπό να ερευνήσει επειγόντως σε ό,τι αφορά τη διάσωση της υπό κατάρρευση οικίας Μελά. Διαπίστωσε έλλειψη σχετικού προϋπολογισμού, μελέτης κ.λπ. Η υπηρεσία όμως τελικά τής γνώρισε ότι κάθε περαιτέρω ενέργεια θα πρέπει να αναληφθεί από κάποιον φορέα.
Κύριε δήμαρχε, σας παρακαλούμε να θελήσετε να μας καλέσετε δια μια πολύ σύντομη κατατόπιση περί υπάρχοντος τρόπου χρηματοδότησης και εν συνεχεία να αναλάβετε εσείς την πρωτοβουλία από την επείγουσα προτεραιότητα να προλάβουμε να σώσουμε την οικία – μνημείο από την άμεση κατάρρευσή της. Κατόπιν και με τη συμπαράσταση, ελπίζουμε, και της ιδιοκτήτριας Ναταλίας Ιωαννίδου και με κάθε προσπάθεια όλων μας να σπεύσουμε να προβάλλουμε την οικία – σύμβολο ως ιερό σημείο αναφοράς, αντάξιο της δόξας και της τιμής που οφείλουμε ως Έλληνες και επιπλέον ως Κηφισιώτες στον μέγιστο αγωνιστή για την απελευθέρωση της Μακεδονίας».
Απαντώντας σχετικά με τις ενέργειες στις οποίες θα προχωρήσει ο Δήμος Κηφισιάς για τη διάσωση του ιστορικής οικίας του Παύλου Μελά, ο δήμαρχος Κηφισιάς Γιώργος Θωμάκος δήλωσε στην προηγούμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου και αναγνώστηκε η επιστολή: «Ρεαλιστικός στόχος και αυτό θα συζητηθεί σε επικείμενη συνάντησή μας με τον αρμόδιο υπουργό και πρώην δήμαρχο Κηφισιάς Κ. Τασούλα, είναι η υλοποίηση της μελέτης για αναστήλωση και αναπαλαίωση της οικίας της οικογένειας του Παύλου Μελά. Απώτερος στόχος είναι η αγορά και διάσωση της οικίας από το κράτος, κάτι που είναι μη ρεαλιστικό όμως επί του παρόντος, ενώ αναστήλωση φαίνεται να είναι κάτι εφικτό».