Στην προηγούμενη έκδοση της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ κάναμε λόγο για την παραχώρηση του 1/3 των διαδρομών του κολυμβητηρίου Πεύκης στον Ναυταθλητικό Όμιλο Πεύκης Λυκόβρυσης με πρόεδρο τον Γιώργο Χαραλάμπου και στόχο την προπόνηση των δέκα μελών του Συλλόγου. Η παραχώρηση των διαδρομών στο κολυμβητήριο, θυμίζουμε από το προηγούμενο ρεπορτάζ, πραγματοποιήθηκε μέσα στον προηγούμενο μήνα (Απρίλιος 2015) και αφορά σε 40 περίπου ώρες έναντι αντιτίμου 300 ευρώ ανά μήνα. Ανάλογο αίτημα είχε διατυπώσει ο Σύλλογος και το 2013 επί δημαρχίας Δημήτρη Φωκιανού, περίοδο που πρόεδρος του νομικού προσώπου ΠΕΑΠ ήταν η Κική Νικολαροπούλου. Το αίτημα εκείνη την εποχή απορρίφθηκε ομόφωνα από το διοικητικό συμβούλιο του νομικού προσώπου που δεν προέβη στη σχετική παραχώρηση στον ΝΟΠΛ ή σε οποιονδήποτε άλλο Σύλλογο όπως διατυπώθηκε σχετικά δεδομένου ότι σκοπός του ΠΕΑΠ είναι η προώθηση του μαζικού αθλητισμού, αναφερόταν στα πρακτικά της συνεδρίασης.
Με αφορμή το εν λόγω θέμα στην κοινωνία της πόλης σήμερα αναπτύσσονται συζητήσεις με άξονα τα ακόλουθα θέματα – ερωτήματα: α) οφείλει ή δεν οφείλει ο δήμος να διατηρεί ενιαία πολιτική έναντι των Συλλόγων, δεδομένου ότι επί σειρά ετών τόσο ποδοσφαιρικοί όσοι και μπασκετικοί Σύλλογοι αξιοποιούν τις αθλητικές του υποδομές χωρίς χρέωση;, β) ο δήμος διατηρεί προπονητές που αξιοποιούνται για τον μαζικό αθλητισμό στο κολυμβητήριο, ενώ μία ανάλογη πολιτική δεν ισχύει για τις αθλητικές υποδομές του που άπτονται του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου αν και ο δήμος διατηρεί το δικαίωμα σχετικά, γ) η πολιτεία ήδη από τις αρχές του τρέχοντος έτους έχει θέσει το ζήτημα της ανταποδοτικότητας σε όλες τις μορφές χρήσης των δημοτικών αθλητικών υποδομών, ζήτημα που θα τεθεί επί τάπητος με στόχο τη λήψη αποφάσεων μεσοβραχυπρόθεσμα, δ) μπορούν να συμβαδίσουν στον ίδιο αθλητικό χώρο αγωνιστικές ομάδες και ομάδες μαζικού αθλητισμού;, και τέλος ε) τα μέλη ενός Συλλόγου στα όρια μίας πόλης εξακολουθούν να είναι δημότες, συνεπώς υπό αυτή την έννοια δεν δικαιούνται να απολαμβάνουν τις αθλητικές υποδομές της πόλης τους όπως και οι υπόλοιποι δημότες σε μεμονομένη βάση; Στη λογική αυτή το ζήτημα που ανακύπτει είναι το εξής: στο μέτρο που επιτυγχάνεται η χρυσή τομή αξιοποίησης και χρήσης των αθλητικών δημοτικών υποδομών τόσο σε μεμονομένη βάση στο πλαίσιο του μαζικού αθλητισμού και μέσω των δημοτικών ακαδημιών σε αρμονική συνύπαρξη στην ίδια χρήση του χώρου από τις οργανωμένες ομάδες – Συλλόγους με αγωνιστικό χαρακτήρα, αποκλείονται ή όχι οι Σύλλογοι άλλων πόλεων που αιτούνται π.χ. παραχώρηση έναντι αντιτίμου μέρους των διαδρομών του κολυμβητηρίου για προπόνηση και ευρύτερα των αθλητικών υποδομών ενός δήμου;
Για τα θέματα αυτά μιλήσαμε με τη σημερινή πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο του νομικού προσώπου, ενώ ατελέσφορη κατέστη η προσπάθειά μας να μιλήσουμε σχετικά με τον σημερινό δήμαρχο, Τάσο Μαυρίδη. Μιλήσαμε ταυτόχρονα με τον πρώην δήμαρχο, Δημήτρη Φωκιανό αλλά και την πρόεδρο του ΠΕΑΠ κατά την προηγούμενη δημαρχιακή θητεία. Τέλος, σε επικοινώνησε μαζί μας ο Παναγιώτης Μπόλλας, πρώην αντιδήμαρχος και δημοτικός σύμβουλος με αφορμή το συγκεκριμένο θέμα στην προηγούμενη έκδοση της εφημερίδας εκφράζοντάς μας τις θέσεις και τις απόψεις του σχετικά. Όλα αυτά… ακολουθούν κατά χρονολογική σειρά εξέτασης του αιτήματος του ΝΟΠΛ από τον δήμο, ξεκινώντας δηλαδή από το 2013 και φθάνοντας στο σήμερα.
Δημήτρης Φωκιανός – πρώην δήμαρχος Λυκόβρυσης Πεύκης
«Η λειτουργία του κολυμβητηρίου είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα και ο δήμος δεν μπορεί να λειτουργεί στη λογική της επιδότησης των Σωματείων»
Κατά τη διάρκεια της δημαρχιακής μου θητείας όντως ο ΝΟΠΛ υπέβαλλε αίτημα χρήσης για προπονητικούς σκοπούς του κολυμβητηρίου Πεύκης, αίτημα που απορρίφθηκε λόγω πληρότητας του κολυμβητηρίου στη βάση του μαζικού αθλητισμού και των ακαδημιών που διατηρούσε ο δήμος. Ταυτόχρονα το καταστατικό λειτουργίας του νομικού προσώπου ΠΕΑΠ δεν προβλέπει αξιοποίηση του κολυμβητηρίου για πρωταθλητισμό, μέρος του οποίου είναι και η προπόνηση για συμμετοχή σε πρωτάθλημα.
Αξίζει να επισημάνουμε επίσης ότι η λειτουργία του κολυμβητηρίου (συντήρηση, καθαρισμός, θέρμανση κ.λπ.) είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα και ο δήμος δεν μπορεί να λειτουργεί στη λογική της επιδότησης των Σωματείων. Στο μέτρο που σήμερα προκρίθηκε η ενοικίαση διαδρομών του κολυμβητηρίου αλλά και ευρύτερα, εκείνο που έχει σημασία είναι η ύπαρξη μίας οικονομοτεχνική μελέτη κόστους – οφέλους για όλους. Πόσο λοιπόν κοστίζει η λειτουργία του κολυμβητηρίου στον δήμο και ποια είναι τα σχετικά του έσοδα ώστε να προβαίνει σε παραχωρήσεις για αγωνιστική χρήση;
Σε ότι αφορά τη χρήση των δημοτικών υποδομών για αθλητισμό από άλλους Συλλόγους όπως στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ η Πολιτεία έχει ήδη θέσει το ζήτημα της ανταποδοτικότητας και σε αυτή τη χρήση και είναι ένα θέμα που θα συζητηθεί και θα τεθεί επί τάπητος αργά ή γρήγορα καθώς η χρήση των αθλητικών υποδομών και εγκαταστάσεων ενός δήμου πρέπει να λειτουργεί στη βάση της ανταποδοτικότητας.
Κική Νικολαροπούλου – πρώην πρόεδρος ΠΕΑΠ
«Το κολυμβητήριο διακρίνεται από την ταυτότητα του μαζικού αθλητισμού και την εξυπηρέτηση των δημοτών»
Επί της προηγούμενης δημαρχιακής θητείας στον δήμο Λυκόβρυσης Πεύκης όπου διετέλεσα πρόεδρος του νομικού προσώπου, συνεχίσαμε την πολιτική που ακολουθήθηκε επί είκοσι περίπου συναπτά έτη σε ότι αφορά τη χρήση των δημοτικών αθλητικών υποδομών (γήπεδο, κλειστό μπάσκετ, μπαλόνι) από Συλλόγους στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Ο δήμος σχετικά δεν διέθετε δικά του τμήματα, αν και θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί με δικές του ομάδες. Για τη λήψη όμως μίας σχετικής απόφασης οφείλουν να εξεταστούν ενδελεχώς τα υπέρ και τα κατά, να πραγματοποιηθεί μία μελέτη σκοπιμότητας για τον δήμο. Σαφές όμως είναι ότι θα μπορούσε να διαθέτει δικά του τμήματα σε αυτές τις κατηγορίες αθλητισμού.
Σε ότι αφορά τον ΝΟΠΛ, το διοικητικό συμβούλιο του ΠΕΑΠ το 2013 αποφάσισε ομόφωνα την απόρριψη του αιτήματος για παραχώρηση διαδρομών στο κολυμβητήριο, το οποίο και διαθέτει άδεια για μαζικό αθλητισμό και όχι για αγωνιστική κολύμβηση. Η άδεια μάλιστα αυτή εκδόθηκε για πρώτη φορά επί της θητείας μου, με το κολυμβητήριο να λειτουργεί επί δέκα περίπου χρόνια χωρίς τη σχετική αδειοδότηση. Επί της θητείας μου μάλιστα υπήρξε η σχετική αδειοδότηση και για το κλειστό γήπεδο και το στάδιο, εξέλιξη που επιτεύχθηκε μετά από δαπάνη 150 χιλ. ευρώ ώστε να πληρούνται οι βασικές προϋποθέσεις της αδειοδότησης. Βέβαια οι επισκευές αυτές δεν θεωρούνται αρκετές για να ισχυριστούμε ότι πρόκειται για σύγχρονες αθλητικές υποδομές. Για το λόγο αυτό άλλωστε και επί θητείας Φωκιανού το 2014, εγκρίθηκε κονδύλι 800 χιλ. ευρώ ώστε να ολοκληρωθεί η αναμόρφωση του κλειστού γηπέδου και του σταδίου.
Συνεχίζοντας για τον ΝΟΠΛ τώρα, να σημειώσω ότι το 2013, ταυτόχρονα με το ΠΕΑΠ, το τότε δημοτικό συμβούλιο, αποφάσισε επίσης ομόφωνα να μην προχωρήσει στη σχετική παραχώρηση κολυμβητικών διαδρομών, ενώ εξέφρασε και την καθολική του αντίθεση.
Αξίζει να επισημάνω τέλος ότι το κολυμβητήριο διακρίνεται από την ταυτότητα του μαζικού αθλητισμού και την εξυπηρέτηση των δημοτών. Εκείνη την εποχή χαρακτηριστικό του κολυμβητηρίου ήταν η πληρότητα. Έτσι, υποθετικά πάντοτε μιλώντας, ακόμη και εάν κάποιος επί της θητείας μου επιχειρούσε να προχωρήσει σε «παράνομη» παραχώρηση διαδρομών του κολυμβητηρίου δεν θα μπορούσε να επιτύχει έναν τέτοιο σκοπό καθώς το κολυμβητήριο ήταν υπερπλήρες από παιδιά και από μεγάλους.
Εν κατακλείδι, η χρήση του κολυμβητηρίου σήμερα είναι ένα θέμα που θα συζητηθεί σε όλες του τις πτυχές στο δημοτικό συμβούλιο.
