Κλείσατε ένα χρόνο ως διοίκηση, διαδεχόμενοι τη διοίκηση της κ. Λένας Λεβίδη. Τι στόχους είχατε όταν αναλάβατε και πώς βλέπετε σήμερα την κατάσταση, μετά από έναν χρόνο στο τιμόνι του Ομίλου;
Εμείς θεωρούμε ότι είμαστε συνέχεια της προηγούμενης διοίκησης, απλά ήρθε πολύ φυσιολογικά κάποια στιγμή η διαδοχή. Μάθαμε πάρα πολλά από τις προηγούμενες διοικήσεις και είμαστε ευγνώμονες. Πρώτα απ’ όλα, είμαστε ευγνώμονες στους παππούδες μας, γιατί ίδρυσαν τον Όμιλο και μετά δημιούργησαν αυτό τον χώρο εδώ. Ο χώρος έχει στηθεί σωστά ιππικά, οι στάβλοι και τα ιπποδρόμια είναι στη σωστή χωροταξία και η δουλειά μας γίνεται σχετικά εύκολα. Έχουμε, βέβαια, να διαχειριστούμε ένα παλιό κτήριο, με όλα τα αρνητικά που μπορεί αυτό να έχει. Στόχος της νέας διοίκησης είναι να κρατήσει το πνεύμα του Ομίλου. Στις μέρες μας τα πάντα αλλάζουν – και στον χώρο της ιππασίας. Αυτό το οικογενειακό πνεύμα που έχουμε στον Όμιλο, θέλουμε να το κρατήσουμε πάση θυσία, γιατί αυτό είναι και η δύναμή του.
Από εκεί και πέρα, είμαστε αθλητικό σωματείο, κουβαλάμε μια πολύ βαριά αθλητική κληρονομιά, πρέπει να πρωταγωνιστούμε στο αθλητικό στερέωμα, αλλά πρέπει να πρωταγωνιστούμε και με τη συμπεριφορά μας. Από εκεί και πέρα, προσπαθούμε να εκσυγχρονίζουμε τις εγκαταστάσεις μας, να δημιουργούμε τις καλύτερες συνθήκες τόσο για τους υπαλλήλους μας αλλά και για τους αθλητές μας και να διατηρούμε βιώσιμη την κατάσταση του Ομίλου. Αυτό το τελευταίο, σημαίνει και θυσίες στην άνεση και την πολυτέλεια που είχαν κάποτε τα μέλη του Ομίλου, όταν ο χώρος του ήταν ιδιωτικός. Αλλάξαμε τη νοοτροπία, έχουμε ενοικιάσει τον χώρο σε επιχειρηματία για να γίνονται εκδηλώσεις, κι έχουμε αυτό το υπέροχο καφέ, με στόχο πάντα να βελτιώνουμε τις υπηρεσίες του Ομίλου. Σε αυτό το πλαίσιο θα κινηθούμε και στο μέλλον.
Οικονομική στήριξη
Τηρουμένων των αναλογιών, ο Όμιλος έχει ενίσχυση από χορηγίες;
Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα. Σαφώς και δεν έχουμε τη βοήθεια της Πολιτείας, καθώς είναι λογικό στις μέρες μας και με τις δυσκολίες που υπάρχουν, να έχουν γι’ αυτή προτεραιότητα άλλα, πιο μαζικά και λαοφιλή αθλήματα. Η Ομοσπονδία κάνει αρκετά καλή δουλειά, προσπαθώντας να εξασφαλίσει τα απαραίτητα. Γενικά, δεν μπορεί να ζητούν οι σύλλογοι λεφτά, χωρίς να προσφέρουν κάτι. Είναι εύκολο για εμάς να πούμε «πήγα στον Δήμο και δεν μου έδωσε χρήματα». Τι έχεις κάνει εσύ ως σύλλογος, για να σου δώσει χρήματα ο Δήμος ή η Πολιτεία γενικά; Υπάρχουν άνθρωποι του χώρου της ιππασίας που μας βοηθούν, που έχουν παιδιά στον Όμιλο. Όλα τα έργα που έγιναν και γίνονται, δεν είναι από χρήματα που μας περισσεύουν, αλλά από ανθρώπους που μας ενισχύουν. Και κάθε γονέας είναι χορηγός των παιδιών του στην πράξη, και οικονομικά και ηθικά. Υπάρχει μια άλλου είδους χορηγία και γι’ αυτό τους τιμούμε αυτούς τους γονείς.
Το θέμα της κλασικής χορηγίας όμως, πρέπει να το δούμε πιο επαγγελματικά. Αυτός που θα έρθει ως χορηγός, πρέπει να κερδίσει κάτι από εσένα. Εμείς είμαστε ένα ερασιτεχνικό σωματείο, τα μέλη του Δ.Σ. έχουν τις δουλειές τους, οπότε δεν υπάρχει ο επαγγελματίας που θα βγει στην αγορά για να φέρει χορηγίες. Αν και, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν ξέρω κατά πόσο θα είχε επιτυχία και κάτι τέτοιο να υπήρχε. Πιστεύω ότι η Ομοσπονδία πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία για την προώθηση του αθλήματος. Η χορηγία είναι μια επένδυση γι’ αυτόν που την κάνει, και η ιππασία -σε σχέση με άλλα αθλήματα- απευθύνεται σε μικρό αριθμό θεατών, δεν υπάρχει, δε, τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων, οπότε καταλαβαίνετε…
Από την άλλη, έχουμε ένα δυνατό προσόν, την ιστορία του Ομίλου μας. Το να έρθει κάποιος φίλος να δώσει μια δωρεά, είναι ευπρόσδεκτη μεν, αλλά αποτελεί μια δωρεά, όχι χορηγία. Είχαμε μέχρι πριν από δύο χρόνια χορηγία από σοβαρή αυτοκινητοβιομηχανία, που ήθελε να αναπτύξει ένα άλλο προφίλ, και ήταν μια επιτυχημένη συνεργασία και για τις δυο πλευρές, πιστεύω. Κάτι τέτοιο πρέπει να το επαναλάβουμε, πάντα σε επαγγελματικό πλαίσιο.
Αγωνιστικά, ποια είναι τα αθλήματα που καλλιεργεί ο Όμιλος;
Έχουμε τα δύο αθλήματα της ιππασίας, που είναι η υπερπήδηση εμποδίων και η ιππική δεξιοτεχνία, σε επίπεδο πρωταθλητισμού και τα δύο, καθώς άλλωστε είναι ολυμπιακά αθλήματα. Παράλληλα έχουμε την Ακαδημία μας, όπου κάποιος μπορεί να κάνει ιππασία για χόμπι ή για γυμναστική, αλλά και να γίνει αθλητής. Η Ακαδημία χωρίζεται στην κατηγορία 5-8 ετών και 8 ετών και άνω, ενώ σχεδιάζουμε να ξεκινήσουμε και θεραπευτική ιππασία, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό, αλλά με στόχο τον αθλητισμό. Θέλουμε να δούμε αθλητές που κάνουν διαφορετικά το άθλημά μας, ένα τρίτο άθλημα στους κόλπους μας.
Στους χώρους του Ομίλου επίσης αθλούνται και οι φοιτητές της Γυμναστικής Ακαδημίας. Θέλω να τονίσω ότι, είναι ευτύχημα για τον Ιππικό Όμιλο, ο χώρος στον οποίο βρίσκεται, στον Παράδεισο Αμαρουσίου. Παλιότερα κινδυνέψαμε να τον χάσουμε, καθώς το οικόπεδο είχε απαλλωτριωθεί από την προηγούμενη Δημοτική αρχή, αλλά ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε, καθώς κινητοποιήθηκαν όλοι, και ο Εξωραιστικός Σύλλογος Παραδείσου, κι έτσι διατηρήθηκε ο χώρος αυτός, που δεν είναι μόνο ένας ιππικός όμιλος, αλλά ένας πνεύμονας πρασίνου.
