Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που σκέφτονται τη λύση της παράλληλης αυτόνομης ενεργοποίησης των πολιτών, ώστε να μην παγώσουν οι αναζητήσεις των ευθυνών, για το πρωτοφανές οικονομικό σκάνδαλο που ταλαιπωρεί το Μαρούσι.
Ας κάνουμε, προσωρινά, μια μικρή παρένθεση. Μην φοβάστε, δεν πρόκειται να σταματήσουμε να πιέζουμε προς αυτή την κατεύθυνση, απλώς αξίζει να ερευνήσουμε κάτι ακόμα: πώς οδηγήθηκε το Μαρούσι σ’ αυτό το αδιέξοδο;
Η απάντηση βρίσκεται κρυμμένη σε κάποιους χαρακτηρισμούς: αδιαφορία (της πλειοψηφίας των πολιτών), απληστία (όσων αποτέλεσαν το «περιβάλλον»), ματαιοδοξία (όλων των «επωνύμων», που στήριζαν), περιφρόνηση (για τους νόμους), άγνοια (των κινδύνων) και υποτίμηση (του κοινού νου)! Αυτές οι λέξεις-κλειδιά μπορούν να ερμηνεύσουν τον συνεχή κατήφορο του «ομίλου», που τον οδήγησε στην οικονομική καταστροφή.
Αδιάφοροι πολίτες στο σκοτάδι
Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων της πόλης χάρισε την ψήφο της επί τέσσερις τετραετίες στον κ. Τζανίκο. Η «νομιμοποίησή» του, μέσω της περίφημης «λαϊκής ετυμηγορίας», του επέτρεπε να κυριαρχεί απόλυτα σε τοπικό επίπεδο και να γίνεται αποδεκτός ως συνεργάτης των γνωστών πολιτικών και οικονομικών κέντρων. Παράλληλα, ελάχιστοι ήσαν αυτοί που συμμετείχαν στις προσπάθειες αποκάλυψης όσων σήμερα μαθαίνει -δήθεν έκπληκτη- όλη η Ελλάδα.
Πολλοί, μάλιστα, δεν σταμάτησαν μέχρι την τελευταία στιγμή την προσπάθεια «πλησιάσματος» του κ. Τζανίκου, με αυτονόητο σκοπό. Όχι, αυτός δεν είχε σχέση με το συμφέρον της πόλης, όπως αποδεικνύεται πλέον με επίσημα στοιχεία!
Όσο για την στάση του κομματικού κατεστημένου της N.Δ. στο Mαρούσι, εδώ κι αν σηκώνει ανάλυση! Ποιος δεν θυμάται την λυσσαλέα επίθεση κατά του επίσημου υποψηφίου του κόμματός τους, Γ. Πατούλη, τον οποίο κατηγορούσαν ως «ξένο σώμα» και δεν τον ψήφισαν ούτε στον δεύτερο γύρο»…
Από την άλλη μεριά, γινόταν σταδιακά εμφανές ότι ο πρώην παντοδύναμος δήμαρχος έχανε την αίσθηση του κινδύνου, παίζοντας διαρκώς με διάφορα άρθρα του Ποινικού και Αστικού Κώδικα. Από τη μια ξόδευε αφειδώς και με άγνωστο ακόμη τρόπο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, από την άλλη εκτόξευε όλων των ειδών τις ύβρεις κατά των ολίγων υπολογίσιμων αντιπάλων του.
Μάγκες ή «δάγκες»;
Μια «σιωπηρή πλειοψηφία» των «γηγενών» αναγνώριζε στον κ. Τζανίκο «ημιθεϊκές» ιδιότητες. Όπως γίνεται συνήθως σ’ αυτή την «ευημερούσα» χώρα, όποιος καταφέρνει να ανέβει τα σκαλιά της «οικονομικής και κοινωνικής καταξίωσης», θεωρείται «μάγκας». Η επίτευξη αυτού του στόχου αποτελεί όνειρο εκατομμυρίων Νεοελλήνων, αρχίζοντας από τη μεγάλη πλειονότητα των κοριτσιών που θέλουν διακαώς να γίνουν «μοντέλες», και καταλήγοντας στον κάθε επαρχιώτη δημοτικό παράγοντα, που πολιορκεί το δημοτικό «μέλι» με το δάχτυλο τεντωμένο για τη «βούτα»!
Σ’ αυτή τη διαδρομή δεν ενδιαφέρουν τα μέσα, αλλά η επίτευξη των στόχων. Το «σύνδρομο Ωνάση» δεν είναι δυνατό να εγκαταλείψει τις νεότερες γενιές, που είναι έτοιμες να πατήσουν επί πτωμάτων, αρκεί να «ανέβουν». Αποτελεί δευτερεύον γεγονός η θυσία φίλων, οικογένειας, ιδανικών, προσωπικής ισορροπίας και η «δαιμονοποίηση» του ίδιου τους του παλιού εαυτού. Ναι, για να φτάσουν στον «σκοπό», πρέπει να το κάνουν κι αυτό! Η συνείδηση αποτελεί εμπόδιο…
Βέβαια, υπάρχει ένα μείζον φιλοσοφικό ερώτημα: Αξίζει τον κόπο αυτή η θυσία; Είναι το αντίτιμο τόσο μικρό, μπροστά στην «επιτυχία»; Είναι πιο σημαντικό να οδηγείς ιδιόκτητη Lotus και να διαθέτεις βίλα ή να είσαι αιώνια ερωτευμένος με την αξιοπρέπειά σου;
Όπως είπαμε, το ερώτημα είναι φιλοσοφικό, κάτι που σημαίνει ότι ο καθένας επιλέγει τις δικές του απαντήσεις…
Κατηγορηματική απάντηση
Αντίθετα, μια πανίσχυρη πλειοψηφία των πολιτών αυτής της πόλης –και ιδιαίτερα όσοι πληρώνουν τα υψηλά δημοτικά τους τέλη μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ– έχουν απαντήσει τελεσίδικα σε μια άλλη ερώτηση: Να κλείσουμε οριστικά τη σελίδα της οικονομικής διαχείρισης Τζανίκου ή να χυθεί άπλετο φως από τη νέα διοίκηση και να αναζητηθούν συστηματικά οι ευθύνες;
Κατανοούμε την επιθυμία του κ. Πατούλη να αποφύγει την εμπλοκή του σε μια μακροχρόνια διαδικασία ερευνών για την απόδοση ευθυνών. Δυστυχώς, όμως, αυτός ο «Γολγοθάς» είναι αναπόφευκτος, γιατί αποτελεί αυτονόητη και θεμελιώδη υποχρέωσή του απέναντι στους δημότες και κατοίκους αυτής της πόλης. Ο Δήμος Αμαρουσίου είναι το κοινό μας σπίτι και, αν κάποιοι τον θεώρησαν δικό τους σπίτι, πρέπει να βρεθούν αντιμέτωποι με τις συνέπειες των ενεργειών τους.
Τέλος, βαθιά δυσαρέσκεια καταλαμβάνει τους πολίτες, που βλέπουν να παραμένουν στο κτήριο της οδού Βασ. Σοφίας πολλές «κολόνες» του συστήματος Τζανίκου! Άνθρωποι που είχαν συνδεθεί με δεσμούς αίματος με τον απελθόντα, «ζουν και βασιλεύουν», προκαλώντας το κοινό αίσθημα!
Αλλά, γι’ αυτό το κολοσσιαίο θέμα θα επανέλθουμε την επόμενη εβδομάδα…
Χρήστος Α. Φωτιάδης
Y.Γ.: Bρέθηκε ευτυχώς το χαμένο απορριμματοφόρο του Δήμου Aμαρουσίου. Eίχε παραχωρηθεί από τον κ. Tζανίκο στον Δήμο… Bαρνάβα, στο πλαίσιο της «κοινωνικής πολιτικής» του Aπελθόντος! Στο επόμενο φύλλο γαργαλιστικές λεπτομέρειες…
